Interpretacja One Beautiful Morning - Bruce Springsteen

Utwór Bruce'a Springsteena „One Beautiful Morning”, odkryty na nowo i wydany w czerwcu 2025 roku jako część monumentalnego box setu Tracks II: The Lost Albums, stanowi głęboką refleksję nad śmiertelnością, tajemnicą istnienia i nadzieją na transcendencję. Kompozycja ta, nagrana w latach 1983-2018, najprawdopodobniej w okolicach sesji do „Streets of Philadelphia” z lat 90., była przez dekady przechowywana w archiwach artysty, by w końcu ujrzeć światło dzienne, oferując „nieoceniony wgląd w jego życie i twórczość”. Springsteen sam przyznał, że wiele z tych „zagubionych albumów” było już w pełni nagranych, a nawet zmiksowanych, lecz nie wydano ich, ponieważ coś mu w nich brakowało lub nie czuły się „kompletne” w tamtym czasie. Jednak podczas pandemii COVID-19 artysta powrócił do swoich skarbnic, aby wreszcie je udostępnić publiczności.

Piosenka rozpoczyna się od niezwykle poruszającego obrazu cierpienia: „Her eyes were black with disease / There was no release / Her hands folded on the sheets / But there was no peace”. Te słowa od razu wprowadzają słuchacza w stan żałoby lub obserwacji umierającej osoby, gdzie choroba i ból uniemożliwiają odnalezienie ukojenia. Brak „uwolnienia” i „spokoju” podkreśla beznadziejność ziemskiej walki, pozostawiając poczucie bezsilności wobec nieuchronnego końca. Jest to motyw często obecny w twórczości Springsteena, który nie boi się mierzyć z najciemniejszymi aspektami ludzkiego doświadczenia.

W obliczu tego cierpienia pojawia się refren, będący centralnym punktem nadziei i niepewności: „We give our hearts to mystery / We raise our heads to mystery / And I'll kiss your eyes / Come one beautiful morning / Come one beautiful morning / Come one beautiful morning when we rise”. Powtarzające się „We give our hearts to mystery” (później „We give our souls to mystery”) sugeruje poddanie się niepoznawalnemu, zaakceptowanie, że życie i śmierć są poza naszym pełnym zrozumieniem. To uznanie tajemnicy, a nie poszukiwanie racjonalnych odpowiedzi, staje się źródłem pocieszenia. Określenie „And I'll kiss your eyes” dodaje osobistego, intymnego wymiaru, być może ostatniego pożegnania lub obietnicy spotkania. Trzykrotnie powtórzone wezwanie „Come one beautiful morning when we rise” staje się echem nadziei na zmartwychwstanie, odrodzenie lub po prostu na nastanie dnia, w którym cierpienie dobiegnie końca, a duch wzniesie się ponad doczesność. Recenzenci zauważyli „ewangeliczną nadzieję” utworu, sugerując, że mógłby on pasować do albumu Faithless, również zawartego w zestawie Tracks II.

Druga zwrotka bezpośrednio konfrontuje się z niewiedzą na temat śmierci: „Nobody really knows / What happens when someone dies / We look for the answers here / There are no words, there are no prayers”. To jest surowe i szczere przyznanie się do ograniczeń ludzkiego poznania i tradycyjnych form pocieszenia. W obliczu ostateczności śmierci, słowa i modlitwy, które zazwyczaj niosą ulgę, stają się niewystarczające. Podkreśla to, jak bardzo w takich chwilach jesteśmy pozostawieni sami sobie z własnymi pytaniami, bez gotowych odpowiedzi. Ta zwrotka pogłębia sens „oddaania się tajemnicy”, gdyż skoro racjonalne poszukiwania i duchowe rytuały zawodzą, pozostaje jedynie akceptacja.

Kiedy refren powraca z wariantem „We give our souls to mystery / And spirit flies”, poczucie duchowej transcendencji staje się silniejsze. Idea, że „duch unosi się”, sugeruje wiarę w coś poza fizycznym istnieniem, w kontynuację świadomości po śmierci ciała. To swoista forma nadziei, która wykracza poza dogmaty religijne, opierając się na intuicyjnym przekonaniu o wieczności.

Ostatnia zwrotka wprowadza nieco jaśniejszy ton, choć nadal osadzony w kontekście straty: „Your spirit lifts me on high / I watch myself in a troubled sleep / Your steps fall at my side / We wake in the morning with promises to keep”. „Duch” ukochanej osoby nie tylko się unosi, ale także „podnosi” podmiot liryczny. Nawet w „niespokojnym śnie” obecność bliskiej osoby jest odczuwalna, co sugeruje trwałość więzi i pamięci. Ostatnie wersy, mówiące o budzeniu się z „promises to keep” (obietnicami do dotrzymania), są dwuznaczne. Mogą odnosić się do obietnic złożonych zmarłej osobie, zobowiązań wobec życia, które trwa, lub też do nadziei na spełnienie obietnic duchowych w tym pięknym poranku, o którym mowa w refrenie. Daje to piosence nutę determinacji i kontynuacji, mimo głębokiego smutku.

„One Beautiful Morning” Bruce'a Springsteena jest więc hymn na cześć niewytłumaczalnego, elegią dla zmarłych i modlitwą o nadzieję w obliczu największej z tajemnic. To utwór, który w typowy dla Boss'a sposób łączy osobisty smutek z uniwersalnymi pytaniami o życie po śmierci i sens cierpienia, oferując ukojenie w samej akceptacji tego, co nieznane. Odkrycie tej piosenki po latach przypomina o nieustannej duchowej podróży artysty i jego niezmiennej zdolności do dotykania najgłębszych strun ludzkiej duszy.