Interpretacja Kansas City - Bruce Springsteen

Bruce Springsteen, choć najbardziej znany ze swoich autorskich kompozycji, ma na swoim koncie również wiele coverów, w tym legendarnego utworu „Kansas City”. Ta piosenka, będąca klasykiem rock and rolla i rhythm and bluesa, napisana przez Jerry'ego Leibera i Mike'a Stollera, zyskała popularność dzięki Wilbertowi Harrisonowi, a później była interpretowana przez niezliczonych artystów, w tym The Beatles i Little Richarda. Springsteen wielokrotnie włączał ją do swoich koncertowych setlist, szczególnie podczas występów w samym Kansas City, traktując to jako swoisty hołd dla miejsca i publiczności.

W kontekście występów Springsteena, „Kansas City” nie jest tylko zwykłym coverem. Utwór, ze swoją prostą, ale porywającą melodią i tekstem o ucieczce do miejsca pełnego obietnic i „szalonych kobiet”, idealnie wpisuje się w motywy często eksplorowane przez samego Bossa: pragnienie wolności, poszukiwanie miłości i dążenie do lepszego życia, często wbrew przeciwnościom losu. Tekst piosenki, z powtarzającym się refrenem „Well I'm goin' to Kansas City, Kansas City here I come / I got some crazy little women there, and I'm gonna get me one”, oddaje entuzjazm i niezłomną determinację narratora. Podkreślenie „But if I got to walk, I'm gonna get here just the same” uwydatnia gotowość do podjęcia wszelkich trudów, by osiągnąć cel, co rezonuje z etosem wielu piosenek Springsteena o ciężkiej pracy i uporze w dążeniu do marzeń.

Koncertowe wykonania „Kansas City” przez Bruce'a Springsteena i E Street Band często charakteryzują się ogromną energią i zaangażowaniem, które są znakiem rozpoznawczym jego występów. Na przykład, podczas koncertu w T-Mobile Center w Kansas City 18 lutego 2023 roku, Springsteen rozpoczął wieczór od tego coveru, mówiąc, że trzeba zagrać tę piosenkę, będąc w Kansas City. Takie gesty budują głęboką więź z publicznością i podkreślają znaczenie kontekstu geograficznego dla wyboru utworu.

Co ciekawe, historia „Kansas City” jest bardziej złożona. Pierwotny tytuł utworu brzmiał „K.C. Loving”. Wersja Little Richarda, szczególnie ta z nowym refrenem „Hey, hey, hey, hey; Hey baby, hey child, hey now”, którą The Beatles później coverowali, różniła się od oryginału. Energetyczne interakcje z tłumem, jak te opisane w tekście „Ah hey hey hey hey! (crowd: Hey hey hey hey)”, są kluczowym elementem koncertów Springsteena i doskonale pasują do radosnego i chwytliwego charakteru utworu. Jest to piosenka, która zaprasza do wspólnej zabawy, co czyni ją idealnym wyborem na żywo.

Springsteen, choć nie jest autorem tekstu, interpretuje „Kansas City” z taką pasją i autentycznością, że staje się ona integralną częścią jego rock'n'rollowego repertuaru. Włączenie tej piosenki do setlisty, zwłaszcza jako otwierającego utworu, jak to miało miejsce podczas trasy "Wrecking Ball" w 2012 roku, potrafi zaskoczyć publiczność, ale jednocześnie natychmiast wprowadzić ją w stan euforii. Bruce Springsteen ma zdolność do przekształcania cudzych piosenek w coś własnego, nasycając je swoim niepowtarzalnym duchem i witalnością, co sprawia, że „Kansas City” w jego wykonaniu jest prawdziwym świętem rock and rolla. Nawet w jego wczesnych latach, Springsteen występował w miejscach takich jak Max's Kansas City w Nowym Jorku, co pokazuje jego długotrwałe związki z historią amerykańskiej muzyki i miejscami, gdzie rodził się rock.
Bruce Springsteen rzadko udziela szczegółowych wywiadów na temat coverów, skupiając się raczej na swoich autorskich pracach i procesie twórczym, co widać w rozmowach dotyczących albumów takich jak „Born To Run”. Jednakże, sama obecność „Kansas City” w jego repertuarze świadczy o głębokim szacunku dla korzeni amerykańskiej muzyki i chęci dzielenia się tą radością z fanami, wzmocnioną spontanicznymi interakcjami z publicznością, które sprawiają, że każdy występ staje się niezapomnianym przeżyciem.