Zespół Asking Alexandria, znany z intensywności swojego metalcore'owego brzmienia, dostarcza utworem „Morte et Dabo” prawdziwie brutalnej i bezkompromisowej deklaracji buntu. Tytułowe frazy, powtarzane niczym ponure zaklęcie, „Morte et dabo” oznaczają po łacinie „dar śmierci” lub „dam ci śmierć”. Danny Worsnop, wokalista zespołu, w wywiadzie dla Artist Direct przyznał, że utwór miał być celowo bluźnierczy, kontrowersyjny i ofensywny, a jego celem było stworzenie „najbardziej złej, bluźnierczej piosenki, jaką tylko można”. Podkreślił również, że jest to jedyny fikcyjny utwór na albumie, opowiadający o zabiciu boga i zniszczeniu wszystkiego w niebiosach, będący „prawdziwym piekłem na ziemi”.

Tekst piosenki rozpoczyna się od konfrontacji, w której wszechmocna istota zwraca się do narratora, twierdząc: „Synu, jesteś porzucony / Potępiony za grzechy, którymi żyjesz / Oferuję ci przebaczenie” i domaga się pokłonu: „Uklęknij przede mną”. Ten początkowy dialog natychmiast ustawia narrację jako bezpośrednie wyzwanie dla boskiego autorytetu, być może nawiązując do biblijnego wypędzenia Lucyfera z nieba lub ogólniej, do postawienia się przeciwko narzuconej wierze.

Jednakże narrator z mocą odrzuca tę propozycję, wykrzykując: „Nigdy nie uklęknę przed tym, który twierdzi, że jest boski”. To nieugięte odrzucenie posłuszeństwa jest centralnym punktem utworu. Dalej następuje groźba zniszczenia: „Zniszczę twoje bramy gołymi, pieprzonymi rękami / I spalę świat, którym rządzisz”. Te słowa symbolizują nie tylko fizyczne zniszczenie, ale także demolowanie fundamentów systemu wierzeń, które narrator postrzega jako fałszywe. Linia „Bez względu na to, jak bardzo jesteś przekonany, nie jesteś moim bogiem” doskonale oddaje ten akt definitywnego wyrzeczenia.

Następnie refren „Nigdy w ciebie nie wierzyłem / Z tego, co widzę, było to usprawiedliwione” potwierdza racjonalność tego buntu. Narrator nie tylko odrzuca boga, ale uzasadnia swoją niewiarę, sugerując, że świat i jego obserwacje potwierdziły brak boskiej prawowitości. Ta piosenka, będąca finałowym utworem na albumie „Reckless & Relentless”, według Worsnopa, służyła jako idealne podsumowanie, zwłaszcza ze względu na jej epickie, orkiestrowe zakończenie. Ben Bruce, gitarzysta Asking Alexandria, stwierdził, że tytuł albumu podsumowuje „cały album i nasze dwa lata koncertowania do tej pory”, charakteryzujące się „lekkomyślnością i nieustępliwością”.

W kolejnej części utworu narrator atakuje pozycję władzy: „Ta władza nad masami to dar, na który nie zasługujesz”. To może być interpretowane jako krytyka instytucji, zarówno religijnych, jak i politycznych, które nadużywają swojej pozycji, kontrolując ludzi za pomocą „fałszywej nadziei w fałszywego boga”. Brutalne obrazy: „Kiedy twoja krew się rozleje, będziemy pić z twojej czaszki”, „Wydrę ci oczy z twojej świętoszkowatej twarzy”, „Wydrę ci język z twoich cuchnących, pieprzonych ust” wyrażają ekstremalny gniew i pragnienie zemsty, nie tylko za osobiste grzechy, ale za przez stulecia utrzymywaną dominację.

Kres boskiego panowania jest zapowiadany z bezwzględną determinacją: „Niebo spłonie do pieprzonego gruntu / Twój świat rozpadnie się i spadnie z nieba / Krew się rozleje i spadnie deszczem na ziemię / Twoje panowanie się skończy, a ja założę twoją koronę”. Te apokaliptyczne wizje podkreślają całkowitą destrukcję starego porządku i przejęcie władzy przez buntownika. Powtarzające się „To twoja zguba” z rosnącym natężeniem: „Czuję, że się zbliża / Skradam się z głębin piekła / Wiem, gdzie śpisz”, buduje napięcie i poczucie nieuchronnej zagłady dla osądzanego „boga”.

Utwór kończy się powtórzeniem początkowego odrzucenia wiary i gorzkim stwierdzeniem: „Cóż za sposób na zakończenie świata / Z fałszywą nadzieją w fałszywym bogu / Cóż za sposób na zakończenie świata / Z fałszywą nadzieją w tobie”. To pesymistyczne podsumowanie wskazuje, że wiara w fałszywych idoli prowadzi do ostatecznego upadku, a narrator jest świadkiem i wykonawcą tej apokalipsy.

„Morte et Dabo” jest postrzegany jako jeden z cięższych utworów Asking Alexandria, z elementami deathcore'u. Jego bezkompromisowy charakter odzwierciedla ogólny ton albumu „Reckless & Relentless”, który Worsnop opisał jako dokumentację jego uzależnień od narkotyków, seksu i alkoholu, choć sam utwór jest fikcyjny i ma być „morderczy”. Harmonix Music Systems opisał „Morte et Dabo” jako stylistycznie deathcore'owy i wymagający utwór pod względem technicznym dla gitarzystów i perkusistów. Zespół świadomie stworzył go, aby wywoływał kontrowersje, a Danny Worsnop sam przyznał, że chodziło o to, by był to utwór, który wzbudza emocje i prowokuje dyskusje, a nie przekazuje konkretną ukrytą wiadomość. Utwór stanowi potężny hymn buntu przeciwko wszelkim formom despotycznego autorytetu, zarówno boskiego, jak i ludzkiego, celebrując indywidualną autonomię i odrzucenie ślepej wiary.