Interpretacja Artificial Womb - And Hell Followed With

Tekst piosenki "Artificial Womb" zespołu And Hell Followed With to intensywna i mroczna podróż w głąb ludzkiego cierpienia, strachu przed śmiercią oraz destrukcyjnego wpływu człowieka na otaczający go świat. Już pierwsze wersy, "Drowning in hatred and the aura of death / Mechanical air corrupting my breath", natychmiast wprowadzają w atmosferę przytłoczenia i beznadziei. Użycie słowa "mechanical" sugeruje utratę naturalności, sztuczność, która zniekształca samo życie, a także duszność i brak autentycznego tlenu, który mógłby podtrzymać oddech.

W kolejnych strofach podmiot liryczny przedstawia poczucie bycia uwięzionym i duszonym: "Dampening the light / Overshadowing hands / Grasping at my throat". Obrazy te malują portret walki o przetrwanie w obliczu zewnętrznych sił, które tłumią nadzieję i wolność. Czołganie się do "widma" ("As I crawl to the wraith") może symbolizować nieuchronne poddanie się mrocznej sile lub akceptację destrukcyjnego losu. Co ciekawe, w tej desperackiej sytuacji pojawia się paradoksalna prośba: "Begging at the feet of the blight / To deter me from feeding on its nectar". Sugeruje to wewnętrzny konflikt, w którym podmiot liryczny rozpoznaje kuszącą, choć zgubną naturę "zarazy" czy "plagi", a jednocześnie błaga o ochronę przed jej nęcącym "nektarem". Może to być odniesienie do autodestrukcyjnych pragnień, które pozornie przynoszą ulgę, ale prowadzą do dalszego upadku.

Centralny motyw utworu, powtarzający się niczym refren, to "Eternity has been etched into my mind / Endless moments standing still in time / With a violent tranquility that blankets all life". Ta fraza oddaje poczucie uwięzienia w nieskończonej pętli cierpienia, gdzie czas się zatrzymał, a życie spowija paradoksalny "gwałtowny spokój". Taka "spokojna przemoc" sugeruje stan chronicznego bólu lub dyskomfortu, który stał się tak wszechobecny, że paradoksalnie daje złudzenie stabilności. Szmer szeptów, który "rozjaśnia umysł" ("The sound of whispers clear my mind"), może być momentem ulgi, ale jest to ulga chwilowa, bo zaraz po nim następuje wtrysk strachu przed śmiercią w samą sekwencję mózgową podmiotu lirycznego: "The night, the fear of death / Imported into my cranial sequence". To pokazuje, jak głęboko zakorzeniony jest ten lęk, stając się niemal biologiczną częścią istnienia.

Utwór rozszerza swój zakres z osobistego cierpienia na szerszy komentarz społeczny i ekologiczny: "Another casualty of this despondent wrath / Shadowed by a locust swarm / An organic world suffers in the reflection of man". Ta strofa wyraźnie wskazuje na ludzkość jako źródło "przygnębionego gniewu" i destrukcji. Obraz "szarańczy" ("locust swarm") to potężna metafora konsumpcji, zniszczenia i plagi, która nawiedza "organiczny świat". Sugeruje to, że natura cierpi z powodu działań człowieka, a cierpienie to jest odzwierciedleniem moralnego i duchowego upadku ludzkości.

Kulminacja następuje w słowach: "Entwined in a blasphemous lust / I aim to destroy you / Your skin, embraced by the distant winds of misery". To bezpośrednie wyzwanie, akt buntu lub odwet. "Blasphemous lust" może odnosić się do zakazanej, grzesznej chęci zniszczenia, być może skierowanej przeciwko źródłu cierpienia – czy to konkretnej osobie, systemowi, czy nawet tej części siebie, która jest odpowiedzialna za tę "sztuczną macicę" cierpienia. "Wiatry nędzy" otulające skórę obiektu zniszczenia podkreślają wszechobecność bólu i beznadziei, które stały się nieodłącznym elementem tego świata.

And Hell Followed With, jako zespół deathcore'owy, często eksploruje w swoich tekstach tematy rozpaczy, chaosu i destrukcji, a "Artificial Womb" doskonale wpisuje się w ten nurt. Utwór, który pojawił się na albumie Glass House, wydanym w 2023 roku, jest przesiąknięty ciężarem i intensywnością charakterystyczną dla gatunku. Chociaż szczegółowe wywiady dotyczące samego utworu "Artificial Womb" są trudne do znalezienia, ogólna tendencja zespołu do poruszania egzystencjalnych lęków i krytyki ciemnych stron ludzkiej natury jest widoczna w ich twórczości. Tytułowa "sztuczna macica" może symbolizować klaustrofobiczne środowisko stworzone przez ludzkość – zarówno w sensie fizycznym (zanieczyszczenie, dewastacja), jak i psychicznym (nienawiść, strach), które zamiast życia, karmi poczucie uwięzienia i powolnej śmierci. Całość stanowi więc potężny, apokaliptyczny obraz świata w stanie rozkładu, gdzie nadzieja jest iluzją, a strach i destrukcja są trwale wpisane w nasze istnienie.