Interpretacja Wire And Wood - Alcatrazz

Piosenka "Wire And Wood" zespołu Alcatrazz, pochodząca z ich drugiego studyjnego albumu Disturbing the Peace z 1985 roku, to prawdziwy hymn na cześć surowej, energetycznej esencji muzyki rockowej i doświadczenia koncertowego. Tekst piosenki, którego głównymi autorami byli wokalista Graham Bonnet i gitarzysta Steve Vai, maluje żywy obraz intensywności, jaka towarzyszy występowi na żywo, porównując go wręcz do bitwy w arenie.

Pierwsze wersy, "Down the street a snake of leather sliding off to war, Out to fight the battle with the boys upon the boards", wprowadzają motyw węża ze skóry, który może symbolizować zarówno skórzane stroje muzyków, ich sprzęt muzyczny, jak i samo zespołowe, zwarte poruszanie się w drodze na "wojnę" – czyli koncert. "Boys upon the boards" to oczywiście zespół na scenie. Metafora wojny i bitwy od razu ustanawia kontekst wysokiej energii i konfrontacji, niekoniecznie agresywnej, ale pełnej pasji i zaangażowania.

Dalsze wersy, "Up against the disciples with their backs up to the walls, They don't care, 'cos they can take the blast They're just out to bust their balls!", sugerują, że muzycy stają w szranki z "uczniami" – publicznością, która jest głęboko oddana i gotowa przyjąć "wybuch" muzyki. Wyrażenie "bust their balls" w kontekście zespołu oznacza dawanie z siebie wszystkiego, przekraczanie granic i występ z absolutną, niczym nieskrępowaną intensywnością. Całe to widowisko rozpoczyna się "In the arena the battle begins, They're eye to eye face to face...", co jeszcze bardziej podkreśla gladiatorski charakter występu na żywo, gdzie artyści i publiczność stają naprzeciw siebie w bezpośredniej, elektryzującej interakcji.

Refren jest sercem utworu: "They come back to feel the smack from the wire and the wood, Pack that slap, don't take no crap from the wire and the wood". Fraza "wire and wood" (drut i drewno) niemal jednogłośnie interpretowana jest jako odniesienie do instrumentów muzycznych, przede wszystkim gitar elektrycznych (struny to "wire", korpus to "wood") oraz bębnów. "Smack" i "slap" oddają surową, potężną i bezkompromisową naturę muzyki. To ostra, fizyczna reakcja na dźwięk, który trafia prosto w słuchacza, nie pozwalając na obojętność. Jest to esencja ciężkiego rocka, gdzie liczy się czysty, nieprzetworzony impuls dźwięku.

Wersy "Crushed against the barricades, And worked up to a rage, How hot it gets, and how the leather sweats, As they reach to claw the stage" barwnie opisują perspektywę publiczności na koncercie. Tłum jest "zmiażdżony" pod sceną, doprowadzony do szaleństwa. Obraz "pocącej się skóry" może odnosić się zarówno do odzieży muzyków, jak i do intensywnie bawiących się fanów w mosh picie. "Sięganie, by drapać scenę" symbolizuje gorączkowe pragnienie publiczności do nawiązania kontaktu z zespołem, by stać się częścią tego energetycznego spektaklu.

Zaskakujące i niezwykle trafne jest zakończenie piosenki: "In an hour or two, The battle will be done, No one leaving in defeat, Both sides having won, Blinded by the silence calling them back home". Pomimo bojowej retoryki, zakończenie jest afirmacją wspólnego triumfu. Zarówno zespół, jak i publiczność odnoszą zwycięstwo – osiągają katharsis, dzielone doświadczenie, przypływ adrenaliny. "Oślepieni ciszą, która wzywa ich do domu" doskonale oddaje szokujący kontrast po ustaniu intensywnego hałasu, powrót do prozy życia po ekscytującej ucieczce, jaką był koncert.

Piosenka "Wire And Wood" jest częścią albumu Disturbing the Peace, który jest również jedynym albumem Alcatrazz z udziałem legendarnego gitarzysty Steve'a Vaia. Steve Vai jest współautorem wszystkich utworów na tym albumie, z wyjątkiem jednego, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w brzmienie i kompozycje. Utwór ten jest uznawany za jeden z bardziej "rainbow-like" na albumie, co oznacza nawiązania do wcześniejszych dokonań Grahama Bonneta w zespole Rainbow. Co ciekawe, Steve Vai wykorzystał pewną melodię w "Wire And Wood", która pojawiała się już wcześniej na jego solowym albumie Flex-Able ("Little Green Men" i "Junkie"), a później powróciła również na Passion and Warfare ("Answers"). Vai sam wspominał, że lubi rytmiczne napięcie tej melodii i jej zdolność do pchania utworów naprzód, a także przypomina mu ona o czasie spędzonym z Frankiem Zappą. Mimo że niektórzy recenzenci krytykowali ogólny występ Vai'a na Disturbing the Peace, uważając, że nie wykorzystuje on w pełni swojego talentu, solówka w "Wire And Wood" jest często wyróżniana jako jedna z tych, gdzie jego gra jest "jaw-dropping" i "przenosi piosenkę na wyższy poziom". Satchel ze Steel Panther uznał nawet solówkę z "Wire and Wood" za jedną ze swoich top pięciu solówek gitarowych, chwaląc jej melodyjność, frazowanie i "total conviction".

Producentem albumu Disturbing the Peace był legendarny Eddie Kramer, znany ze współpracy z takimi artystami jak Jimi Hendrix czy Led Zeppelin. Album zajął 145. miejsce na liście Billboard 200, utrzymując się tam przez 7 tygodni, co świadczy o jego umiarkowanym sukcesie komercyjnym. Utwór "Wire And Wood" był również wydany jako strona B singla "God Blessed Video" w Wielkiej Brytanii. Piosenka stanowi doskonały przykład klasycznego heavy metalu lat 80., charakteryzującego się surowością i brakiem udawania, z dynamicznym tempem, co czyni ją jednym z najbardziej gorących, bezkompromisowych utworów rock'n'rollowych na płycie. Pomimo mieszanych opinii na temat albumu jako całości, "Wire And Wood" jest często wymieniany jako jeden z ulubionych utworów fanów i recenzentów, zwłaszcza ze względu na intensywność i niezapomniane solo Steve'a Vaia.