Interpretacja I Am The King - Alcatrazz

„I Am The King” zespołu Alcatrazz, utwór pochodzący z albumu „Born Innocent” z 2020 roku, to hymn na cześć intensywnej, niemal pierwotnej pasji i męskiego ego, które odnajduje swoje potwierdzenie w akcie intymności. Tekst piosenki maluje obraz sceny rozgrywającej się „głęboko po północy”, kiedy wszelkie opory znikają, a dwoje ludzi poddaje się wszechogarniającej potrzebie bliskości. „Nie da się walczyć z potrzebą kopulacji, żadna siła na ziemi nas nie powstrzyma” – te słowa natychmiast wprowadzają w atmosferę niepowstrzymanego pożądania, gdzie granice zacierają się, a instynkt bierze górę. Zapalony „płomień perfum” i określenie „jesteśmy złoci” sugerują, że to nie jest zwykłe zbliżenie, lecz moment magiczny, wręcz sakralny w swojej intensywności, gdzie światło symbolizuje ich blask i wyjątkowość. Fizyczne detale, takie jak „całuję jej szyję i gryzę, ona drapie mnie po plecach, żeby się utrzymać”, podkreślają zwierzęcą, pełną drapieżności naturę ich połączenia. To nie tylko akt miłości, ale i walki, wzajemnego ulegania i dominacji.

Refren utworu jest jego sednem, ujawniającym główny motyw. Powtarzające się frazy: „Zabierz mnie w dół, pociągnij mnie do środka, świeć koronę, powiedz mi, że jestem królem” są prośbą o całkowite oddanie, zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Prośba „Skłam mi i powiedz, że jestem królem” dodaje intrygującą warstwę. Sugeruje, że bohater ma świadomość ulotności i iluzoryczności tej władzy, która jest prawdziwa tylko w tych intymnych chwilach, być może jest to gra, w której oboje z ochotą uczestniczą, by podsycić płomień namiętności. To afirmacja męskości i potrzeby uznania, nawet jeśli wymaga to pewnej formy fantazji lub dobrowolnego oszustwa.

W drugiej zwrotce obraz intymności jest kontynuowany, a język staje się jeszcze bardziej dosadny i symboliczny. „Pcham jej ramiona do pościeli, odrzuca głowę w pasji” – to wizja całkowitego zatracenia się w chwili. Stwierdzenie „Zawsze wygrywamy, nie ma porażki, nie da się zabić dumnej erekcji” wzmacnia ideę triumfu i niezwyciężoności w tym akcie. Moment „aż usłyszę ten pierwotny krzyk, który powie mi, że ją wygrałem” jest kulminacją, symbolicznym zwycięstwem, które potwierdza jego „królewskość” i dominację. Obrazy „to czas, by zasiać ziarno, zbiory się skończyły” nawiązują do pierwotnej, prokreacyjnej funkcji stosunku, ale w kontekście piosenki mogą również symbolizować spełnienie i zakończenie cyklu intensywnej namiętności.

Utwór „I Am The King” został wydany na albumie „Born Innocent” w 2020 roku, który był powrotem Alcatrazz po długiej przerwie, bo ostatni studyjny album wydali w 1986 roku. Co ciekawe, na tym albumie gościnnie pojawia się wielu znanych gitarzystów, a autorem muzyki do „I Am The King” i partii gitarowych był zmarły Bob Kulick, znany ze współpracy z Kiss i Meat Loaf. Graham Bonnet, wokalista i jeden z założycieli Alcatrazz, miał osobiste relacje z Kulickiem, grając z nim w zespole Blackthorne przez rok lub dwa. Bonnet wspominał Kulicka jako bardzo poważnego muzyka i świetnego gitarzystę, który go „powalił”.
Sam album „Born Innocent” był próbą oddania hołdu oryginalnemu stylowi Alcatrazz, jednocześnie wprowadzając nowoczesne brzmienie, co, zdaniem Bonneta, udało się uchwycić. Recenzje albumu podkreślały jego neoklasyczny metalowy charakter, z "błyskawicznymi riffami i solówkami" oraz "klasycznym zakresem śpiewu" Grahama Bonneta, który często jest niedoceniany. Mimo że Bonnet miał wtedy 72 lata, jego głos wciąż był "ikoniczny", choć niektórzy recenzenci zauważali, że stracił nieco mocy i kontroli. „I Am The King” jest opisywany jako utwór, który "mocno uderza" i pasuje do ogólnego cięższego i bardziej hardrockowego brzmienia albumu.

W kontekście ogólnej twórczości Alcatrazz i stylu Grahama Bonneta, „I Am The King” jest przykładem „dowcipnych i ironicznych tekstów”, które często pojawiały się w ich wcześniejszych wydawnictwach. Bonnet czerpie inspirację liryczną z życia, co pozwala mu tworzyć różnorodne, choć czasem mroczne historie, jak w przypadku innych utworów na albumie, które opowiadają o chorobie Alzheimera czy samobójstwie. Jednak „I Am The King” zdaje się być bardziej bezpośrednim i fizycznym wyrazem pragnień, skupionym na intymnej interakcji. Ostatecznie, piosenka jest eksploracją męskiej potrzeby dominacji i potwierdzenia swojej wartości, która w sferze intymności przybiera formę tytułowego „króla”, nawet jeśli ta władza jest zmyślona i trwa tylko „w tym zmienionym stanie”. To świadectwo, że w miłości i pożądaniu granice między fantazją a rzeczywistością stają się płynne, a oboje partnerzy odgrywają role, które wzajemnie umacniają ich pozycje w tej prywatnej, królewskiej domenie.