Interpretacja Gates of Destiny - Alcatrazz

„Gates of Destiny” to jeden z kluczowych utworów z albumu „Take No Prisoners” zespołu Alcatrazz, wydanego 19 maja 2023 roku. Ta kompozycja, choć mocno osadzona w charakterystycznym dla zespołu heavy rockowym brzmieniu, ma swoje korzenie w twórczości Jima Peterika, znanego przede wszystkim jako założyciela legendarnego zespołu Survivor. Peterik, twórca niezapomnianych hymnów takich jak „Eye of the Tiger”, napisał demo specjalnie dla Alcatrazz, a zespół, jak zaznaczył klawiszowiec Jimmy Waldo, „nieco zmienił jego brzmienie – Joe [Stump] nadał mu bardziej galopujący styl Iron Maiden”. Ten fakt rzuca nowe światło na interpretację, ponieważ łączy klasyczną, motywacyjną lirykę Peterika z siłą i drapieżnością współczesnego wcielenia Alcatrazz.

Tekst piosenki rozpoczyna się od introspekcyjnej podróży w przeszłość, do „lucid dream when I was still a child” (jasnego snu, gdy byłem jeszcze dzieckiem), gdzie narrator, niczym starożytny odkrywca, płynie na żaglowcu po burzliwym morzu. Obraz statku rzuconego przez sztorm i wyrzuconego na brzeg symbolizuje wczesne doświadczenia z trudnościami życiowymi. Kluczowe jest tu stwierdzenie: „Why I felt no fear I'll never know” (Dlaczego nie czułem strachu, nigdy się nie dowiem), co sugeruje wrodzoną odporność lub niewinność, która pozwalała stawić czoła zagrożeniom bez lęku, niosąc ze sobą premonicję przyszłych wyzwań.

Przebudzenie z tego snu „And then I rose from bed / I saw the holy thread” (I wtedy wstałem z łóżka / Zobaczyłem świętą nić) oznacza przejście z nieświadomości do uświadomienia. „Święta nić” może być interpretowana jako nić przeznaczenia, osobistej misji, a może po prostu symbol życia, które wciąż trwa. Wers „I'd been through the worst / And lived to see another day” (Przeszedłem przez najgorsze / I przeżyłem, by zobaczyć kolejny dzień) to potężne oświadczenie o przetrwaniu i sile, wyciągniętej z pokonanych trudności. To przesłanie rezonuje z ogólną filozofią zespołu, który, pomimo zmian składu i wyzwań, zawsze wracał na scenę, pielęgnując swoje korzenie.

Refren jest bijącym sercem utworu, wezwaniem do działania i manifestem niezłomnego ducha: „Spirit take your flight through the blackest night / Turn defeat to victory / Sail the midnight ship / Through the wilderness / Only one hand holds the key / To the Gates of Destiny” (Duchu wzleć przez najczarniejszą noc / Zmień porażkę w zwycięstwo / Żegluj nocnym statkiem / Przez dzicz / Tylko jedna ręka trzyma klucz / Do Bram Przeznaczenia). To odważne wezwanie do przekształcania porażek w triumfy i nawigowania przez nieznane tereny, podkreślające, że klucz do przeznaczenia leży w rękach jednostki, a nie jest z góry określony. W kontekście rocka metalowego, to przesłanie jest niezwykle wzmacniające, zachęcając do kroczenia własną ścieżką z odwagą.

Kolejna zwrotka zagłębia się w bardziej abstrakcyjne aspekty ludzkiego doświadczenia: „Stranger than the night hotter than the fire / Things we cannot touch can breed desire / There's no turning back life is moving on / Conscience finds its way through gates of dawn” (Dziwniejsze niż noc, gorętsze niż ogień / Rzeczy, których nie możemy dotknąć, mogą budzić pragnienie / Nie ma odwrotu, życie toczy się dalej / Sumienie znajduje drogę przez bramy świtu). Mowa tu o potężnych, niematerialnych siłach – pragnieniu i sumieniu – które kształtują nasze wybory. Uświadomienie, że „life is moving on” (życie toczy się dalej), zmusza do podjęcia decyzji i nie oglądania się za siebie. „Bramy świtu” symbolizują tu nowe początki, a sumienie jest wewnętrznym kompasem, który prowadzi nas przez te nieznane terytoria.

Ostatnie wersy utworu dotykają tematu samotności na ścieżce życiowej i odmowy poddania się: „And that's a lonely street / And I still refuse to crawl / Live your freedom now / When you're young, when you're enough to know” (I to jest samotna ulica / I nadal odmawiam czołgania się / Żyj swoją wolnością teraz / Kiedy jesteś młody, kiedy już wiesz wystarczająco dużo). To wezwanie do życia w pełni, do czerpania z młodości i mądrości, która przychodzi wraz z doświadczeniem. Jest to manifest wolności i niezależności, przekazujący ideę, że prawdziwa wolność to nie tylko brak ograniczeń, ale świadome korzystanie z własnych możliwości.

Warto wspomnieć, że w 2020 roku doszło do rozłamu w zespole, co doprowadziło do istnienia dwóch wersji Alcatrazz. Graham Bonnet, długoletni wokalista, nie był już tak bardzo zainteresowany „bardziej rockowym materiałem”, co, jak przyznał Jimmy Waldo, było problemem. W rezultacie, wersja Alcatrazz z Doogie Whitem na wokalu (a później z Gilesem Laverym) i Joe Stumpem na gitarze skupiła się na cięższym i bardziej skoncentrowanym brzmieniu, co idealnie pasowało do dynamicznego i zdeterminowanego charakteru „Gates of Destiny”. Zespół nie próbuje „odkrywać się na nowo”, ale raczej trzyma się swojej „fundamenty z ‘No Parole from Rock 'n' Roll’”, rozwijając swoje brzmienie w spójny sposób. „Gates of Destiny” jest zatem nie tylko utworem o osobistym przeznaczeniu, ale także o przeznaczeniu samego zespołu, który z uporem i konsekwencją podąża swoją artystyczną drogą.