Interpretacja Jakoś to będzie - Wojtek Szumański

Piosenka „Jakoś to będzie” Wojtka Szumańskiego to niezwykle szczery i poruszający utwór, który z miejsca trafia w czułe punkty wielu słuchaczy, stając się hymnem dla tych, którzy zmagają się z wewnętrznym chaosem i niepewnością. Artysta, znany z wrażliwego obserwowania emocji i łączenia folku z akustycznym brzmieniem, tym razem postawił na prostotę i bezpośredniość przekazu, co zgodnie z informacjami prasowymi, miało miejsce po wcześniejszym, bardziej złożonym brzmieniowo utworze „Czas na umieranie”.

Utwór rozpoczyna się od uniwersalnego uczucia zagubienia: „Znów się pogubiła głowa, myśli gubią rytm”. Ten pierwszy wers od razu wprowadza słuchacza w stan wewnętrznego niepokoju, lęku i wstydu z powodu tych obaw, które wydają się irracjonalne lub „niewydarzone”. Narrator maluje obraz czarnych scenariuszy, które sam dla siebie napisał – „Już scenariusz napisany, wszystko kończy się w nim źle”. To metafora dla katastroficznego myślenia, które często towarzyszy nam w trudnych chwilach. W tym momentum zwątpienia pojawia się jednak światełko nadziei, symbolizowany przez „dobry duch zza ściany”, który podpowiada prostą, ale niezwykle ważną prawdę.

Refren jest sednem piosenki, powtarzaną mantrą, która ma moc uspokajania i motywowania: „Gdyby ciągle iść przed siebie, można dotrzeć wszędzie. Wszystkie znaki na niebie mówią, że jakoś to będzie”. To przypomnienie o sile wytrwałości i wiary w pozytywny obrót spraw. Wojtek Szumański nie oferuje tu pustych frazesów czy fałszywego optymizmu, ale autentyczne zrozumienie i nadzieję, która wynika z akceptacji trudności, a nie ich negowania. To przesłanie rezonuje szczególnie mocno, biorąc pod uwagę, że Szumański sam jest artystą, który od widza festiwalu Pol'and'Rock stał się laureatem „Złotego Bączka” i gwiazdą Dużej Sceny, co jest dowodem na jego własną drogę "iść przed siebie".

W kolejnych zwrotkach artysta zwraca uwagę na wewnętrznego krytyka, który często jest naszym największym wrogiem: „Bo nikt nie jest tak omylny, jak twój własny diabeł stróż”. Ten „diabeł stróż” to nic innego jak nasz własny lęk, pesymizm i zwątpienie w siebie, które potrafią skutecznie podcinać skrzydła. Szumański zachęca do siły, kiedy „na gardle ściska nóż”, podkreślając, że to właśnie w chwilach największego ucisku potrzebujemy wewnętrznej odporności. Piosenka przypomina również o nieuchronnym cyklu życia i zmian: „Czas upływa bezpowrotnie, gdy wylewasz morze łez. Zima ustępuje wiośnie, tak po prostu jest”. Ta naturalna obserwacja natury ma na celu uświadomienie, że trudności są przejściowe, a po każdym ciężkim okresie następuje odrodzenie.

Wojtek Szumański, będący autorem tekstu i muzyki do utworu, podkreśla również, że świat biegnie niezależnie od naszych indywidualnych problemów: „Nieprzerwanie pędzi świat, twoje wszystko znaczy nic”. To nie jest stwierdzenie umniejszające nasze cierpienie, ale raczej próba osadzenia go w szerszej perspektywie, przypominająca o ulotności chwil i konieczności zaakceptowania, że pewne rzeczy po prostu „muszą być” i „przecież jakoś musi być”.

„Jakoś to będzie” to zatem nie tylko chwytliwy refren, ale całościowa filozofia radzenia sobie z lękiem i niepewnością, podana w przystępnej i poruszającej formie. Piosenka, opublikowana wraz z teledyskiem, szybko zdobyła popularność w serwisach streamingowych i na YouTube. Jest to utwór, który dzięki swojej szczerości i uniwersalnemu przesłaniu, staje się dla wielu źródłem pocieszenia i cichego wsparcia w trudnych momentach. Wojtek Szumański po raz kolejny udowadnia, że jest „wnikliwym obserwatorem emocji”, potrafiącym przekuć skomplikowane odczucia w proste, lecz głębokie słowa.