„Głos szaleńca” to jeden z najbardziej bezkompromisowych i poruszających utworów polskiego zespołu anarcho-punkowego Włochaty, wydany pierwotnie na kasecie w 1994 roku, a później jako część albumu „Włochaty / Zamiana pieniędzy na rebelię”. Tekst, którego autorami są Pauluss i Jeż, z muzyką skomponowaną przez Fagasa, stanowi ostre ostrzeżenie i żarliwy apel do słuchacza o przebudzenie z letargu bierności i podjęcie walki o wolność w obliczu narastającej opresji. Jest to esencja filozofii zespołu, który od dekad konsekwentnie wyraża sprzeciw wobec systemowych niesprawiedliwości, nietolerancji i wszelkich form ucisku.

Początkowe wersy utworu mówią o „Wymuszonej Przez Nich Drodze Twego Życia”, która wreszcie „Dała Iskrę Do Wybuchu Serc”. Zespół podkreśla, że moment ten przekracza zwykłą „Muzykę I Szczeniacki Bunt”, stając się „Wielką Sprawą I Drogą Przetrwania” – prawdziwą walką o własną i cudzą wolność. To przejście od naiwnego sprzeciwu do dojrzałego, egzystencjalnego wyzwania, motywowanego coraz większym wkraczaniem „Ich” w życie jednostki. Włochaty jasno wskazuje, że obrona staje się koniecznością, a bierność jest równoznaczna z przegraną.

Centralnym przesłaniem utworu jest bezkompromisowe potępienie obojętności. Powtarzające się fragmenty, takie jak „Jeżeli Będziesz Patrzeć Na To Przez Palce / Jeżeli Odwrócisz Głowę / Jeżeli Zamkniesz Oczy / Jeżeli Staniesz Z Boku - Nigdy Tego Nie Zobaczysz”, stanowią bezpośrednie oskarżenie biernych obserwatorów. Zespół odrzuca złudne poczucie bezpieczeństwa, twierdząc, że „Nie Wystarczą Już Tylko Modlitwy” i wymagana jest natychmiastowa decyzja o „Stanieniu Z Nami Ramię W Ramię”. Indolencję utożsamia z tchórzostwem, a nie ze strachem, nadając swojemu apelowi silny wymiar moralny. Brak działania skutkuje nieuchronnym poddaniem się oprawcom: „Jeżeli My Ich, Kurwa, Nie Powstrzymamy / Oni Dobiorą Nam Się Wszystkim Do Tyłków”.

Najbardziej wstrząsające i bezpośrednie w tekście są aluzje do Holocaustu i konsekwencji totalitaryzmu. Pytania takie jak „Co Zrobisz Gdy Zaczną Się Palić Pierwsze Ciała?” czy „Czy Będziesz Przyglądać Się Przejeżdżającym Wagonom Bydlęcym?” wprost nawiązują do Zagłady, konfrontując słuchacza z najmroczniejszą historią ludzkości. Zespół świadomie posługuje się tą symboliką, aby podkreślić, że bierność w obliczu postępującej opresji może prowadzić do powtórki najstraszliwszych zbrodni. Pytania o „Wymiary Swojej Czaszki”, „Długość Twojego Nosa” czy „Czystość Bieli Skóry” to bezpośrednie odniesienia do nazistowskiej ideologii rasowej i eugeniki, przypominające o mechanizmach dehumanizacji i selekcji. Te motywy są obecne w całej twórczości Włochatego, na przykład w utworze „Ostatni”, który analizuje faszyzm jako wynik nieudanego kapitalizmu, a groteskowe obrazy z Oświęcimia pozostają w pamięci. Podobne antyrasistowskie i antynacjonalistyczne przesłanie zespół zawarł w piosence „Białe gówno”, która demaskuje absurdy nienawiści bez przyczyny.

Tytułowy „Głos szaleńca” może symbolizować perspektywę osoby, która dostrzega nadchodzącą katastrofę i alarmuje otoczenie, ale jest postrzegana jako obłąkana przez bierną i wygodną większość. To głos, który widzi to, czego inni nie chcą dostrzec, i krzyczy, gdy inni milczą. W kontekście anarcho-punkowej działalności Włochatego, ich radykalne i antysystemowe przesłanie mogło być często uznawane za „szalone” przez mainstream. Jednak tekst piosenki dowodzi, że to właśnie ten „szalony” głos ma rację, wskazując na nieuchronne i tragiczne konsekwencje braku oporu.

Końcowe wersy utworu uderzają z bezlitosną siłą: „Popiołom W Oświęcimiu Jest Właściwie Wszystko Jedno...” oraz „A Wasi Wodzowie Pierwsi Wyślą Was Do Komór Gazowych Które Ich Zdaniem Nigdy Nie Istniały”. To bezpośrednie uderzenie w rewizjonizm historyczny i obłudę władzy, która nie tylko tworzy opresję, ale i neguje swoje zbrodnie. Jest to mocny manifest przeciwko zapomnieniu i relatywizowaniu historii. Ostatnie zdanie: „Bo Kiedyś Bez Głowy Zostanie Twoja Biała Szyja...” stanowi brutalne przypomnienie o osobistych i ostatecznych konsekwencjach braku sprzeciwu, symbolizując utratę wolności, tożsamości, a w konsekwencji życia.

„Głos szaleńca” to nie tylko piosenka, lecz uniwersalny manifest ideologiczny i moralny, charakterystyczny dla całej twórczości Włochatego. Zespół konsekwentnie promuje ideę anarchii jako braku kontroli z zewnątrz i wizję społeczeństwa wolnego od opresyjnych struktur państwowych i korporacyjnych, co znajduje odzwierciedlenie w wielu innych ich utworach, takich jak „Anarchia” czy „Bank światowy”. Utwór ten pozostaje niezwykle aktualnym ostrzeżeniem przed obojętnością i przypomnieniem o indywidualnej i zbiorowej odpowiedzialności za kształtowanie świata, w którym żyjemy. Jest to gorące wezwanie do przebudzenia, do aktywnego uczestnictwa w obronie podstawowych wartości, zanim głos rozsądku zostanie całkowicie zagłuszony przez bierność i strach, prowadząc do niewyobrażalnych tragedii. Włochaty, poprzez ponad 30 lat swojej działalności, nieustannie przypomina o konieczności łączenia ludzi i zwracania uwagi na sprawy społeczne i polityczne, broniąc praw człowieka i sprzeciwiając się nierównościom.