Interpretacja Street Of Alice - Velvet Eden

Utwór "Street Of Alice" japońskiej grupy Velvet Eden, wydany pierwotnie jako demo w 1999 roku i następnie jako tytułowy album w 2000 roku, to mroczna i gęsta w atmosferze ballada, która w subtelny sposób eksploruje tematy niewinności, manipulacji i upadku. Zespół Velvet Eden, z wokalistą Dadą i klawiszowcem Kalmem (do 2000 roku), zawsze kładł nacisk na wizualny i konceptualny aspekt swojej twórczości, co silnie odzwierciedla się w tekstach i estetyce ich muzyki, często oscylującej wokół gotyckiego rocka, darkwave i industrialu.

Piosenka rozpoczyna się od opisu spotkania w "mieście po północy", gdzie podmiot liryczny natyka się na kogoś o "jakże czystych oczach" ("yonakasugi no machi de te ni ireta nante sunda hitomi na no kashira"). To wprowadzenie od razu sygnalizuje motyw konfrontacji niewinności z ciemnością nocy – typowym dla gotyckich opowieści tłem dla zdarzeń o niejasnym charakterze. Następnie pojawia się wzmianka o tym, że ten "niewinny" spojrzał w lustro, a wraz z tym momentem "kurtyna się podnosi i zaczyna się koszmar" ("kawaisou ni kagami o mita no ne maku ga agari akumu ga hajimaru"). Lustro symbolizuje tu przebudzenie, być może konfrontację z własną, dotąd nieuświadomioną naturą, lub też ujawnienie prawdziwej tożsamości podmiotu lirycznego – kogoś, kto dopiero teraz widzi siebie w nowym, przerażającym świetle, inicjując mroczną transformację.

Motyw "ciężkiego klucza, noszonego bez znajomości jego przeznaczenia" ("kore wa naani totemo omoi kagi tsukaimichi mo shirazu ni mochiaruite") jest intrygujący. Może on symbolizować ukryty potencjał, sekret, bądź brzemię, które bohater (czyli "Alicja") nieświadomie dźwiga. Podmiot liryczny, przyjmujący rolę przewodnika lub kusiciela, oferuje nauczenie, jak posługiwać się tym kluczem – ale w sposób sugestywnie niebezpieczny: "Jeśli zechcesz na mnie polegać, nauczę cię koniuszkiem mego paznokcia" ("watashi o mite amaete kuretara tsume no saki de oshiete ageru wa"). To wyraźne nawiązanie do predatoryjnej relacji, gdzie wiedza i kontrola są przekazywane przez dominującą postać w sposób subtelny, lecz bolesny, prowadzący do utraty dziewictwa czy niewinności.

Kwiaty, tradycyjny symbol czystości i piękna, są tutaj splamione i rozproszone ("hana o kegashi hana o chirasu"), co sugeruje zniszczenie i deflorację, być może samą esencję tego, co "zostało utracone" ("otoshimono wa kore kashira"). Podmiot liryczny otwarcie akceptuje swoją rolę, mówiąc: "Tak, niech mnie nawet wiedźmą nazywają, to mi pasuje" ("sou yo tatoe majo to yobarete mo ii wa"). Ta postać, świadoma swojej ciemnej mocy, pragnie uczynić tę noc niezapomnianą, w miejscu, gdzie "nikt nie przyjdzie", gdzie "we dwoje możemy spadać w dół, nieważne jak głęboko" ("wasurerarenu yoru ni shimasho dare mo koko ni wa konai no doko made mo futari wa ochite yukeru kara"). To wyznanie gotyckiego romantyzmu, gdzie upadek i izolacja są postrzegane jako forma intymności i wyzwolenia.

Obraz "podniesienia opadłego pąka, wyczerpanego i sprawienia, by zakwitł" ("chikara tsukite taoreta tsubomi o hiroiagete sakasete ageru wa") jest kluczowy. Sugeruje on, że "Alicja", początkowo bezsilna i złamana, zostanie przekształcona przez wiedźmę, ale ten "rozkwit" nie będzie naturalny; będzie wynikiem mrocznej interwencji. Pąk to symbol niedojrzałości i obietnicy, która w tym kontekście zostaje wypaczona. "Smutne kłamstwo ukryte jak kostka cukru" ("kakuzatou ni misekaketeru kanashii uso o hitotsubu") doskonale oddaje dwuznaczność tej transformacji – coś, co wydaje się słodkie i pożądane, w rzeczywistości jest oszustwem lub gorzką prawdą, prowadzącą do dalszego upadku.

W miarę rozwoju utworu, motyw wiedźmy i wspólnego upadku powraca: "Księżyc jest piękny, prawda? Rozumiesz, że nikt tu nie przyjdzie" ("tsuki ga kirei wakaru deshou dare mo koko ni wa konai to"). Piękno księżyca kontrastuje z mroczną scenerią, podkreślając jednocześnie izolację i nieuchronność ich wspólnego losu. Ostatnie wersy utworu to zapieczętowanie tej makabrycznej przysięgi: "Teraz już możemy razem spadać. Przysięgnijmy, drżąc, choćby na koniec piekła. Ponieważ możemy spadać w dół bez końca" ("kore de mou futari wa ochite yukeru kara shibirenagara chikaimashou tatoe jigoku no hate made doko made mo futari wa ochite yukeru kara"). Ten obraz „drętwiejącego” składania przysięgi sugeruje utratę wrażliwości, stępienie zmysłów, być może symbolizujące utratę moralnych zahamowań w obliczu całkowitego poddania się ciemności.

Tytuł "Street Of Alice" jest silnym nawiązaniem do Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla, ale w wizji Velvet Eden ta kraina jest mroczna i perwersyjna. Alice, która w oryginale jest niewinną dziewczynką wpadającą do fantastycznego, lecz czasem niepokojącego świata, w interpretacji Velvet Eden staje się bohaterką gotyckiego koszmaru. Jest to motyw często pojawiający się w twórczości zespołu, a także w ich szerszym kontekście Visual Kei i Gothic Lolita, gdzie estetyka niewinności jest często zderzana z mrocznymi, fantastycznymi elementami. Album "Street Of Alice" (2000) był drugim pełnym albumem Velvet Eden, wydanym, gdy zespół był jeszcze w początkowej fazie działalności jako duet Dady i Kalma. Zespół jest znany z tego, że ich nazwa, Velvet Eden, pochodzi od zakazanej kolekcji pornograficznych zdjęć z lat 30. XX wieku we Francji, choć Dada twierdził, że nie wiedział o tym fakcie, gdy wybierał nazwę. To dodaje kolejną warstwę kontrowersji i mroku do ich wizerunku i twórczości. Sam album "Street Of Alice" został bardzo pozytywnie przyjęty, osiągając wynik 18/20 w serwisie Spirit of Metal.

W 2016 roku, tuż przed ogłoszeniem rozpadu (bądź ostatniego rozdziału) Velvet Eden, utwór "Street Of Alice" doczekał się nowej wersji z gościnnym udziałem Senno Knife, która znalazła się na DVD dołączonym do mini albumu "Requiem", co świadczy o jego ikonicznym statusie w dorobku zespołu. Ta reedycja podkreśla ponadczasowość i głębię utworu, który nadal rezonuje z fanami mrocznych, konceptualnych narracji. Całość piosenki jest więc hipnotyczną opowieścią o kuszeniu, utracie niewinności i wspólnym zejściu w otchłań ciemności, gdzie granice między ofiarą a oprawcą zacierają się, a "Alicja" staje się świadomą lub nieświadomą uczestniczką własnego, mrocznego przeznaczenia.