Utwór "Jestem Tymek" z debiutanckiego albumu o tym samym tytule, wydanego w 2017 roku, stanowi dla artysty swoistą deklarację tożsamości i rozrachunek z przeszłością. To nie tylko tytuł piosenki, ale i całej płyty, co podkreśla jej fundamentalne znaczenie w karierze Tymoteusza Buckiego. Raper, urodzony w Opolu w 1994 roku, przez większość dzieciństwa mieszkał we Włoszech, skąd powrócił do Polski około 2011 roku, by tu rozpocząć swoją muzyczną podróż. To doświadczenie dwukulturowości, jak sam przyznaje, wpłynęło na jego styl, w tym "trochę pomieszaną z tą łaciną" składnię polskiego języka.

Piosenka otwiera się refrenem, który natychmiast wprowadza w sedno opowieści: „Odnalazłem się w tym labiryncie”. Te słowa jasno wskazują na przebycie trudnej drogi pełnej zagubienia i poszukiwania własnej ścieżki. Tymek nie ukrywa, że doświadczył błędów, lecz podkreśla ich konstruktywny charakter: „Omijam własne, błędne decyzje / Bo te błędne nauczyły myśleć”. Jest to świadectwo dojrzałości, umiejętności wyciągania wniosków z porażek i przekuwania ich w mądrość. Ta perspektywa zgadza się z późniejszymi wypowiedziami artysty, który mówił o długiej drodze od „zagubionego chłopca dorastającego na przedmieściach Rzymu do dojrzałego artysty”, co znalazło wyraz w albumie „Odrodzenie”.

W obliczu sukcesu, który zaczął szybko przychodzić (jak choćby zdetronizowanie Taco Hemingwaya na Spotify czy ponad 100 milionów wyświetleń dla "Języka Ciała"), Tymek pozostaje czujny. Wers „Dziś wyczuwam jak temat jest śliski / Pamiętam o bliskich i idzie mi to” zdradza świadomość pułapek sławy. Artysta konsekwentnie podkreśla wagę relacji rodzinnych i przyjacielskich, które stanowią dla niego kotwicę w dynamicznym świecie show-biznesu. Pamięć o tych, którzy wyciągnęli pomocną dłoń, to nie tylko wyraz wdzięczności, ale i fundament jego stabilności. Jak sam zaznaczał, stroni od mediów i chroni swoją prywatność, bo gdy ma coś do powiedzenia, to siada do pisania – „o muzyce nie powinno się mówić, powinno się jej słuchać”.

W zwrotce, Tymek kreśli obraz swojego życia jako artysty-akrobaty: „Moja misja, moje życie, jestem akrobata”. To metafora zwinności, kreatywności i odwagi w balansowaniu między różnymi wyzwaniami. Ambicja artystyczna jest tu wyraźna – „Ja rozkminiam nowe featy muszę zapierdalać / Muszę rozpierdalać system i go rozpierdalam”. Tymek nie boi się innowacji i przełamywania schematów, co zresztą widać w jego eklektycznym podejściu do muzyki, czerpiącym inspiracje od Czesława Niemena, Ryszarda Riedla czy Marka Grechuty. Mimo to, w tekście znajduje się również miejsce na intymność i ciepło domowego ogniska, co uosabia partnerka malująca przy jego muzyce: „Ona maluje przy muzie, którą się tak jara / Ja się jaram tym co widzę w mojej bluzie, moja mała / Lubię jak stoisz tak w niej i się w ciebie wtapiam”. Te obrazy pokazują, że mimo zgiełku kariery, Tymek znajduje ukojenie w bliskiej relacji.

Kluczowym elementem interpretacji jest fragment: „Byłem czasem bardzo smutny, chociaż bili brawa / Biła sława po umyśle, dziękuję rodzinie / Za wytrwałość kiedy szukałem gdzie jest Tymek / (ej gdzie jest Tymek ej) Cześć, wróciłem”. Te wersy są niemalże introspektywnym wywiadem z samym sobą. Ujawniają mroczniejsze strony sławy, która potrafi "bić po umyśle" i prowadzić do utraty siebie. Jest to bardzo osobiste wyznanie, które potwierdza, że muzyka jest dla niego formą terapii, sposobem na "wygadanie się", gdy nie mógł się odnaleźć. Deklaracja „Cześć, wróciłem” to triumfalne odzyskanie własnej tożsamości po okresie wewnętrznego zmagania. Album "Sono" (wł. "jestem"), wydany krótko po "JestemTymek", również doskonale wpisuje się w ten nurt poszukiwania i odnajdywania siebie.

"Jestem Tymek" to zatem piosenka o skomplikowanej drodze do samopoznania i akceptacji, o balansowaniu między ambicją a potrzebą bliskości, o przekuwaniu błędów w lekcje i o triumfie powrotu do siebie po okresie zagubienia. To muzyczna wizytówka artysty, który pomimo gwałtownego sukcesu, pozostaje wierny swoim wartościom i nieustannie się rozwija.