Interpretacja Gasoline - The Weeknd

Gasoline The Weeknd to utwór otwierający album Dawn FM z 2022 roku, który sam w sobie jest koncept albumem, opisującym podróż przez czyściec w kierunku światła, gdzie radiowy DJ, któremu głosu użyczył Jim Carrey, prowadzi słuchacza przez zaświaty. Utwór "Gasoline" został opisany jako kompozycja synth-popowa i new wave, co stanowi nowe brzmienie dla artysty.

Piosenka zanurza słuchacza w ciemnym, introspektywnym stanie umysłu, typowym dla wczesnych godzin porannych. Tekst rozpoczyna się od słów "It's five a.m. my time again, I've soaking up the moon, can't sleep", co natychmiast wprowadza atmosferę bezsenności i zmagań wewnętrznych, często związanych z nocnym trybem życia i używkami. Powtarzające się "It's five a.m." podkreśla cykliczność tych doświadczeń, sugerując uwięzienie w nałogu i samotności. W tym czasie bohater utworu dzwoni do osoby, która doskonale wie, kto to jest, co wskazuje na głęboką, choć prawdopodobnie toksyczną, zażyłość. Może to być subtelne nawiązanie do wcześniejszego hitu The Weeknda "The Hills", gdzie również śpiewa o dzwonieniu do kochanki o 5:30.

Abel Tesfaye, artysta stojący za The Weeknd, opisuje swoje zmagania z narkotykami i rosnącą tolerancją, która wymaga od niego "pchania się dalej", aby cokolwiek poczuć – "I'm pushing myself further, I'm just trying to feel my heartbeat beat". Relacja z partnerką jawi się jako destrukcyjna, ale też wzajemnie pożądana: "I wrap my hands around your neck, You love it when I always squeeze". Ta linia sugeruje intymność naznaczoną dreszczem kontroli i poddania, gdzie ból i przyjemność są ze sobą nierozerwalnie związane. Tekst otwarcie przyznaje się do bycia "high again" i odczuwania bólu, przy jednoczesnym poczuciu "pustki" i akceptacji wspólnego "szaleństwa" z partnerką – "I've fallen into emptiness, I want you 'cause we're both insane".

W refrenie pojawia się zaskakujące poczucie bezpieczeństwa w tej chaosie: "And I love it when you watch me sleep, You spin me 'round so I can breathe, It's only safe for you and me, I know you won't let me OD". Partnerka jawi się jako jedyna ostoja w jego autodestrukcyjnym świecie, ktoś, kto zapobiega przedawkowaniu, choć sama relacja jest paliwem dla jego nałogu. Kluczowym, nihilistycznym momentem jest prośba bohatera: "And if I finally die in peace, Just wrap my body in these sheets, And pour out the gasoline, It don't mean much to me". Wyraża to głębokie poczucie beznadziei i braku wartości własnego życia, sugerując, że jego istnienie jest na tyle bezcelowe, że nawet spalenie ciała benzyną nie miałoby dla niego większego znaczenia. Paliwo może symbolizować chęć ostatecznego oczyszczenia lub po prostu totalnej destrukcji.

W drugiej zwrotce bohater deklaruje: "It's five a.m., I'm nihilist, I know there's nothing after this". To bezpośrednie stwierdzenie jego światopoglądu, który odrzuca wiarę w życie pozagrobowe i sens istnienia. Obsesja na punkcie "konsekwencji", "apokalipsy" i "beznadziei" podkreśla jego mroczną wizję przyszłości. W tym kontekście, jedyną rzeczą, którą rozumie, jest "zero sum of tenderness" – transakcyjne lub ograniczone spojrzenie na czułość. Mimo tego fatalistycznego spojrzenia, pojawia się błagalna prośba: "Oh baby, please just hold me close, Make me believe there's more to live", ukazując wewnętrzny konflikt i resztki nadziei na znalezienie sensu.

Most ("Around, around, around, around we go, In this game called life, we are not free") wzmacnia poczucie uwięzienia w powtarzającym się, pozbawionym wolności cyklu. Dawn FM to podróż, gdzie „Gasoline” jest pierwszym właściwym utworem, ukazującym bohatera w stanie egzystencjalnego kryzysu wywołanego narkotykami na początku jego podróży. Warto wspomnieć, że The Weeknd eksperymentuje w tym utworze z niższym rejestrem wokalnym, co niektórzy fani początkowo odbierali z zaskoczeniem, ale inni doceniali jako odważną zmianę stylistyczną, nawiązującą do Dave'a Gahana z Depeche Mode czy Roberta Smitha z The Cure.

Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Matildę Finn, jest wizualnym rozwinięciem koncepcji albumu Dawn FM. Przedstawia starszą wersję The Weeknda, która po wypadku samochodowym trafia do nocnego klubu. Tam spotyka młodszą, bawiącą się wersję siebie. Młodsza postać, widząc zepsute wersje innych tancerzy, brutalnie atakuje starszego siebie, co może symbolizować walkę pomiędzy ego a duszą artysty, lub młodszą wersją próbującą zabić starszą, by uciec od konsekwencji hedonistycznego życia, ale ostatecznie uwięzioną w tym samym czyśćcu. The Weeknd ogłosił, że After Hours i Dawn FM są częścią trylogii, a kolejny album ma nadejść, co sugeruje dalszy rozwój tej narracji o życiu, śmierci i odkupieniu.