Interpretacja Timeless ft. Playboi Carti - The Weeknd

Utwór „Timeless” autorstwa The Weeknd, z udziałem Playboia Cartiego, to mroczna i hedonistyczna odyseja, która splata tematy nieśmiertelności, niezachwianej pewności siebie oraz pławienia się w luksusie i ciemnej stronie sławy. Już w samym intro The Weeknd śpiewa: „You know it's all what you wanted / And it's all my love”, sugerując pewną formę obietnicy lub spełnienia pragnień, ale również dwuznaczną miłość naznaczoną jego charakterystycznym „XO” – symbolem hedonizmu i emocjonalnej złożoności.

Playboi Carti, rozpoczynając swoją zwrotkę, od razu ustanawia ton brawury i nieprzejednanej wiary w siebie, deklarując: „Ever since I was a jit, knew I was the shit”. Ta linia, powtórzona później w refrenie przez The Weeknd, podkreśla poczucie wrodzonej wielkości i autentyczności od najmłodszych lat. Carti kontynuuje, malując obraz życia pełnego nadmiernych przyjemności: uwodzicielskie kobiety („Shawty keep wanna come 'round, she wanna get hit”), luksusowe dobra („Double-O, bust down the watch, she know that I'm timeless”), a także ubrania od projektantów takich jak Rick Owens i Comme des Garçons, które symbolizują jego status w świecie mody. Wyrażenie „I break her heart, Comme Garçons” to zręczna gra słów, łącząca modę z aktem łamania serc, co jest metaforą jego emocjonalnego dystansu i destrukcyjnego wpływu na związki. "Double-O" w kontekście Cartiego często odnosi się do jego wytwórni Opium, ale w tym utworze może również nawiązywać do numeru agenta 00, symbolizując tajemniczość, elitarność i pewne niebezpieczeństwo, co wzmacnia motyw „ponadczasowości”.

Wersy Cartiego są pełne odniesień do życia ulicy i jego szybkiej wspinaczki na szczyt – „Fresh out the trench, four hundred packs” czy posiadanie „Pockets on twenty-two clips” to obrazy gangsterki i niebezpiecznej przeszłości. Pomimo tego mrocznego tła, artysta opisuje swój obecny styl życia, pędząc sportowymi samochodami („She in the scat, hell of a 'Cat”), wirując po Paryżu i zażywając narkotyki („Just poured a four in a soda, it popped / Them drugs finna hit, I'm feelin' Hell”). Ta ostatnia linia, „I'm wrestlin' all of my demons, I feel like The Rock”, ujawnia wewnętrzną walkę i autodestrukcyjne tendencje, które są często obecne w twórczości obu artystów. Czują się potężni, jak ikona wrestlingu, ale jednocześnie walczą ze swoimi wewnętrznymi demonami, co dodaje głębi do ich pozornie beztroskiego hedonizmu.

Refren, śpiewany przez The Weeknd i Cartiego, cementuje ideę, że ich autentyczność i sukces są niezaprzeczalne. „If I was you, I would cut up my wrist” to szokująca i prowokacyjna linia, która podkreśla ich poczucie wyższości i lekceważenia dla innych. Wspomniane tatuaże „XO” i „Double-O” na ciałach fanek symbolizują całkowite oddanie ich kultowi i świadczą o wpływie, jaki mają na swoich wyznawców, sprawiając, że są „ponadczasowi”.

W drugiej zwrotce The Weeknd przejmuje pałeczkę, opisując swoją monumentalną obecność: „Oh, city on fire when I'm comin' home / Fill up the sky (Yeah), I fill up the Dome”. To hiperboliczne obrazy, które podkreślają jego globalną sławę i wpływ, który wykracza poza granice miast. Linia „But it's gonna hurt 'cause we did it first” jest wyraźnym nawiązaniem do ich roli jako innowatorów i trendsetterów, którzy wytyczyli nowe ścieżki w muzyce i kulturze, sugerując, że ich spuścizna będzie odczuwalna i być może bolesna dla tych, którzy idą za nimi.

Wersy takie jak „Feel like Skateboard P, BBC boys on the creep / Feel like it's '03, Neptune drum with a beam” to hołd dla Pharrella Williamsa (znanego jako Skateboard P), jego marki Billionaire Boys Club (BBC) i jego duetu producenckiego The Neptunes. The Weeknd i Carti identyfikują się z ich innowacyjnym duchem i wpływem na modę i muzykę z wczesnych lat 2000, co jeszcze bardziej podkreśla ich roszczenia do bycia „ponadczasowymi” – nie tylko w teraźniejszości, ale i w kontekście historycznym, jako dziedzice i kontynuatorzy artystów, którzy zmienili grę. To nawiązanie do ery, w której muzyka i moda Pharrella były synonimem cool i oryginalności, umacnia ich wizerunek jako twórców, którzy zawsze wyprzedzają innych.

Mimo triumfalnego tonu, w tekście pojawiają się również mroczniejsze elementy, takie jak opisy zdrad, rozbitych związków i przemocy: „Broke his heart, PTSD” czy „Get outta line, send him to God”. Te ostre, bezkompromisowe obrazy ukazują brutalność świata, w którym funkcjonują, a także ich bezlitosne podejście do życia i konsekwencji swoich działań. "I shed a tear, pray for a loss" to kolejny paradoksalny moment, gdzie, pomimo całej swojej dominacji, pojawia się przebłysk ludzkiej słabości lub być może refleksji nad utratą niewinności.

„Timeless” to utwór, który doskonale oddaje estetykę i świat przedstawiony w serialu „The Idol”, z którego pochodzi soundtrack „The Idol Vol. 1 Soundtrack”, na którym się znajduje. Sam The Weeknd, wcielający się w postać Tedrosa w serialu, opisał proces tworzenia muzyki do „The Idol” jako "kathartic" i "beautiful experience". W innym wywiadzie dla W Magazine, The Weeknd mówił o Tedrosie jako o "dark, pretentious, disgusting, but charming and talented". Ta charakterystyka idealnie pasuje do dualizmu obecnego w „Timeless”, gdzie blichtr i charyzma przeplatają się z mrocznymi, manipulacyjnymi i hedonistycznymi skłonnościami.

Utwór jest celebracją własnej tożsamości i spuścizny, gdzie The Weeknd i Playboi Carti prezentują się jako nietykalni, nieśmiertelni i wiecznie wpływowi. Ich muzyka i styl życia, choć pełne sprzeczności i ciemności, są przedstawione jako niezmienne i ponadczasowe, odrzucające wszelkie społeczne normy i oczekiwania. To hymm o bezkompromisowej dominacji i autentyczności, która trwa "od zawsze" i będzie trwała "na zawsze".