The Weeknd, a właściwie Abel Tesfaye, w utworze "Kiss Land" maluje słowami mroczny i niepokojący obraz życia w blasku fleszy, pełnego przepychu, ale i wewnętrznej pustki. Utwór, będący tytułowym singlem z debiutanckiego albumu studyjnego artysty z 2013 roku, eksploruje motywy dekadencji, utraty kontroli i strachu, które towarzyszą gwałtownej zmianie z anonimowości w globalną sławę. Tesfaye sam opisał "Kiss Land" jako "przerażające miejsce", "środowisko szczerego strachu", inspirując się filmowcami takimi jak John Carpenter, David Cronenberg i Ridley Scott, którzy "wiedzą, jak uchwycić strach". To właśnie to poczucie niepewności i zagubienia w nowym świecie jest kluczowe dla interpretacji tekstu.

Początkowe wersy od razu rzucają słuchacza w wir bezmyślnej konsumpcji i rozwiązłości. Narrator chełpi się swoim statusem i bogactwem ("Ballin’ ain’t an issue for me, I’ll make a hundred stacks right back next week"), jednocześnie podkreślając powierzchowność relacji, które opierają się na seksie i transakcjach ("when she put it in her mouth she can’t seem to reach my", "Cause the only thing you’re takin’ is your clothes off"). Wyrażenie "Feels like Hollywood" powtarzane w refrenie, choć z pozoru odnosi się do blichtru i splendoru, w kontekście reszty tekstu nabiera gorzkiego, wręcz ironicznego wydźwięku. Hollywood staje się tu synonimem miejsca, gdzie wszystko jest na pokaz, a prawdziwe emocje i intymność są towarem. Abel podkreśla swoje zniechęcenie do dziewczyn, które są zainteresowane nim tylko ze względu na sławę i pieniądze, odrzucając te, które chcą jedynie robić zdjęcia, a akceptując te, które są gotowe "zdjąć ubranie".

W drugiej zwrotce następuje dalsze pogłębienie tematu transakcyjnego charakteru związków. "You can meet me in the room where the kisses ain’t free / You gotta pay with your body" to dosadne stwierdzenie, które obnaża brutalną prawdę o tym, jak sława wpływa na relacje międzyludzkie. Artysta nie szuka głębokich połączeń; interesuje go jedynie fizyczność i ulotne doznania, często połączone z ciągłymi podróżami i występami ("I’m into shows every night, if you play your cards right / I might fuck around, bring your whole crew on tour"). Jest to obraz życia w biegu, gdzie emocjonalne przywiązanie jest luksusem, na który nie ma czasu, a lojalność ogranicza się do bycia "West coast girl" do czasu kolejnego koncertu w Nowym Jorku.

Najbardziej przejmująca jest jednak trzecia zwrotka, która odsłania wewnętrzne rozterki narratora i cenę, jaką płaci za swój styl życia. Wersy takie jak "I got a brand new place, I think I’ve seen it twice all year / I can’t remember how it looks inside" doskonale oddają poczucie wykorzenienia i utraty poczucia rzeczywistości. Abel Tesfaye, który przed przełomem ledwo opuszczał swoje rodzinne Toronto, nagle "widzi cały świat w zaledwie dwanaście miesięcy". Ta gwałtowna zmiana, z "wpatrywania się w te same cztery ściany przez dwadzieścia jeden lat" w globalną sławę, rodzi egzystencjalny kryzys.

Tekst piosenki nie unika też tematu wyniszczającego uzależnienia od narkotyków i alkoholu, które służą jako ucieczka od otaczającej go rzeczywistości i wewnętrznego chaosu ("I’m faded off the wrong thing", "Tryna finish all this potion", "I mix it up with some adderals and I wait to get to the top / And I mix it up with some alcohol and I pour it up in a shot"). Mimo świadomości zgubnych nawyków ("My doctor told me to stop"), artysta nie potrafi się od nich uwolnić, co prowadzi do poczucia moralnego upadku ("Been gone for so long I might have just found God / Well probably not, if I keep my habits up"). Narrator wykazuje się cynizmem i obojętnością ("I don’t care about you, why you worried ’bout me?"), co jest mechanizmem obronnym przed nawiązywaniem prawdziwych więzi. Sam Tesfaye w wywiadzie z 2013 roku wyjaśniał, że "Kiss Land" symbolizuje życie w trasie, ale jest to świat, który stworzył w swojej głowie, podobnie jak "House of Balloons" symbolizowało Toronto i jego doświadczenia tam. Jest to świat, w którym czuje się obco i gdzie dominuje "szczery strach". W tej narracji The Weeknd często zestawia siebie z prostytutkami, widząc podobieństwa w braku emocjonalnego przywiązania do osób, z którymi nawiązuje fizyczny kontakt.

Outro utworu "This ain’t nothing to relate to / Even if you tried" jest ostatecznym, gorzkim podsumowaniem. Podkreśla ono alienację i samotność artysty, który, mimo że dzieli się swoimi doświadczeniami, jednocześnie dystansuje się od słuchaczy, sugerując, że jego świat jest tak specyficzny i mroczny, że nie sposób się z nim utożsamić. To wyznanie podważa całą fasadę sławy i sukcesu, ujawniając pod nią głęboką pustkę i beznadzieję, która jest nierozerwalnie związana z jego "nowym życiem". Album "Kiss Land" to w istocie podróż w głąb psyche artysty, który mierzy się z konsekwencjami sławy, uzależnień i utraty tożsamości w świecie, który z jednej strony go podziwia, z drugiej zaś konsumuje i niszczy.