Interpretacja I Can Fix Him (No Really I Can) - Taylor Swift

Piosenka Taylor Swift "I Can Fix Him (No Really I Can)" z albumu The Tortured Poets Department to fascynująca eksploracja tak zwanego "kompleksu zbawcy" i często złudnej wiary w możliwość zmiany partnera. Utwór, osadzony w stylistyce Westernu, Americany i country popu, z oszczędną, nastrojową aranżacją przypominającą salon na Dzikim Zachodzie, opowiada historię narratora głęboko przekonanego o swojej wyjątkowej zdolności do "naprawienia" problematycznego mężczyzny, mimo wyraźnych ostrzeżeń otoczenia.

Już pierwsze wersy zarysowują portret mężczyzny, który jawi się jako nieokrzesany i impulsywny: "The small cloud billows out his mouth like a freight train through a small town / The jokes that he told across the bar were revolting and far too loud". Te obrazy dymu papierosowego, przypominającego lokomotywę pędzącą przez małe miasteczko, oraz "odrażających i zbyt głośnych" żartów, od razu wskazują na jego kontrowersyjną naturę i brak wrażliwości. Fani powszechnie interpretują te fragmenty jako odniesienia do Matty'ego Healy'ego, frontmana zespołu The 1975, z którym Swift miała krótki romans w 2023 roku. Healy był znany z publicznego palenia papierosów, nawet podczas występów, oraz z "niedyplomatycznego" poczucia humoru, które wywoływało kontrowersje, zwłaszcza jego komentarze na temat Ice Spice.

Mimo tych wszystkich sygnałów ostrzegawczych, narratorka jest niewzruszona. Kiedy inni "shake their head saying God help her when I tell him he's my man", ona z butą odpowiada: "But your good lord doesn't need to lift a finger, I can fix him no really I can / And only I can". Ten refren podkreśla jej głębokie przekonanie o własnej mocy i unikalnym wpływie, wierząc, że tylko ona posiada "klucz" do jego "zamka". To wyraźna deklaracja jej "kompleksu zbawcy", idei, że jest jedyną osobą zdolną do jego uzdrowienia.

W kolejnej zwrotce, tekst pogłębia obraz mężczyzny i fascynacji narratorki. Linia "The dopamine races through his brain on a six lane Texas highway" sugeruje jego impulsywność, skłonność do poszukiwania wrażeń i być może uzależnienia. Odniesienie do "sześciopasmowej autostrady w Teksasie" symbolizuje ogromną przestrzeń, po której pędzą jego myśli i nałogi, a także nawiązuje do ogólnego motywu Teksasu obecnego na płycie. Napięcie buduje kontrast między jego niebezpieczną naturą a momentami czułości: "His hand, so callous from his pistol softly traces hearts on my face". Zrogowaciałe od pistoletu dłonie, symbolizujące jego szorstkość i być może przeszłość związaną z przemocą (lub w przenośni – z grą na gitarze, co jest kolejnym odniesieniem do Healy'ego), jednocześnie delikatnie rysują serca na jej twarzy. Dla narratora to "a perfect case for my certain skill set". Wierzy, że widzi w nim "halo on the highest grade he just haven't met me yet", co odzwierciedla jej nadzieję na wydobycie z niego inherentnego dobra.

Mostek piosenki, z liniami takimi jak "Good boy, that's right, come close, / I'll show you heaven if you'll be an angel all night", ujawnia element manipulacji i próby kontroli. Narratorka obiecuje nagrodę za jego posłuszeństwo, jednocześnie utwierdzając się w przekonaniu, że "Trust me, I can handle me a dangerous man / No, really, I can". To nie tylko zapewnienie dla innych, ale i dla samej siebie, potwierdzenie jej zdolności do zarządzania ryzykowną relacją.

Jednakże, piosenka osiąga swoje emocjonalne apogeum w zaskakującym, końcowym wersie: "Maybe I can't". Ta nagła, chociaż ledwie słyszalna zmiana tonu, podważa wszystkie wcześniejsze, butne deklaracje. Jest to "błysk samoświadomości", który sugeruje, że narrator w końcu zdaje sobie sprawę z daremności swoich wysiłków i potencjalnej porażki swojego "projektu". To przyznanie się do błędu, co jest rzadkością w twórczości Swift, podkreśla głębokie ironiczne podteksty utworu, który zręcznie demaskuje iluzję, jaką jest próba zmiany kogoś, kto nie jest na to gotowy. W kontekście spekulacji o Matty'm Healy'm, piosenka staje się również metaforą krytyki fanów wobec tego związku i próby samej Swift na "oczyszczenie powietrza" wokół tej relacji. W "I Can Fix Him (No Really I Can)", Swift nie tylko opowiada historię miłosną, ale także prowadzi refleksję nad własnymi motywacjami i granicami miłości, która próbuje "naprawić" drugiego człowieka.