Interpretacja Chcę żyć - Sobel

„Chcę żyć” Sobla to utwór głęboko osobisty i introspektywny, będący swoistym pamiętnikiem artysty, który zmaga się z przeszłością, poszukuje wewnętrznego spokoju i pragnie zmienić swoje życie. Piosenka jest nasycona emocjami – od żalu i rozczarowania, po nadzieję i determinację. Jest to szczere wyznanie młodego człowieka, który stawia czoła własnym demonom i dąży do lepszej przyszłości.

Już pierwsze wersy, „Siedzę i próbuję zadbać o siebie / I zadbać o spokój”, wprowadzają nas w stan wewnętrznego zmagania. Sobel otwarcie przyznaje, że „Trudno mi było przeżywać to życie / I normalnie stawiać ten kroczek po kroku”, co sugeruje problemy z codziennym funkcjonowaniem i odnalezieniem stabilności. Artysta wyraża pragnienie nauki wychodzenia z mroku i bycia bardziej świadomym otoczenia. Ważnym elementem jest prośba o przebaczenie skierowana do matki: „Mamo przepraszam, daję Ci spokój”. Ten wers może wskazywać na poczucie winy Sobla za troski, które sprawiał rodzicielce, oraz chęć zadośćuczynienia i przyniesienia jej ulgi, sugerując, że jego wcześniejsze zachowania mogły być źródłem niepokoju dla bliskich.

Refren „Wierz mi... Nie umiem sobie poradzić / Nie chcesz wiedzieć nic / Nie chcesz wiedzieć tego, że ja Chcę żyć... Chcę wszystko znowu naprawić” to serce utworu. Jest to dramatyczny krzyk o pomoc, połączony z poczuciem niezrozumienia przez otoczenie. Powtórzenie „nie chcę żyć, tak jak kiedyś” podkreśla jego determinację do radykalnej zmiany i odrzucenia dotychczasowego, być może destrukcyjnego, stylu życia. Jest to deklaracja silnej woli i pragnienia odrodzenia, a zdarty głos, o którym wspomina, symbolizuje wysiłek włożony w to wołanie o zmianę.

Sobel mierzy się z własnym wizerunkiem, mówiąc „Zawsze byłem i będę twardy / Jak każdy myśli o byciu martwym”. Pomimo deklarowanej twardości, w tekście pojawiają się myśli o kruchości życia i poczucie własnej wartości. Porównanie życia do rzucania kart, gdzie „Szymon wygra, a może spadnie”, odzwierciedla niepewność i ryzyko, jakie towarzyszyły jego dotychczasowym wyborom. Wers „Dzisiaj kochać nie umie każdy / A jednak żyję życiem we dwóch” może odnosić się do trudności w budowaniu relacji w dzisiejszym świecie, ale jednocześnie wskazuje na istnienie ważnej dla niego osoby, która stanowi wsparcie lub inspirację do zmiany. W jednym z wywiadów Sobel przyznał, że muzyka stała się dla niego formą terapii, sposobem na radzenie sobie z emocjami i przeszłością, co doskonale rezonuje z potrzebą „naprawienia” wszystkiego.

W kolejnych zwrotkach artysta kontynuuje swoją refleksję nad trudnościami w podążaniu naprzód: „Nie wiem jak iść do przodu / I chyba nie chcę się martwić / Bo przecież w końcu się dowiem / Jak mogę przestać ich ranić”. To wyznanie wskazuje na świadomość wpływu swoich działań na innych i pragnienie zminimalizowania cierpienia, które mógł nieświadomie zadawać. Obraz „brudnej duszy” tańczącej wokół oraz unikanie „dawnych koszmarów” świadczy o trwającej walce z wewnętrznymi demonami i przeszłymi traumami. Jednakże, pojawia się nadzieja: „Znów widzę światło przez długi tunel / Znów siedzę tu i piszę”. To światło symbolizuje odnalezienie ukojenia i drogi wyjścia poprzez twórczość, która staje się dla niego katharsis i sposobem na przetwarzanie trudnych doświadczeń.

Ostatnie zwrotki to wyraz triumfu nadziei nad rozpaczą. Sobel cieszy się, że ma marzenia i wiarę w ich spełnienie, pomimo „blizn na ciele” – fizycznych lub emocjonalnych śladów przeszłości. Stanowczo odpiera krytykę, podkreślając, ile już osiągnął. Pyta „Gdzie jest problem, w nich czy we mnie”, co wskazuje na introspekcję i kwestionowanie źródeł problemów. Mówiąc o „zawrotach” i poczuciu nierozpoznawania siebie, artysta ukazuje złożoność swojej tożsamości. Ważnym elementem jest obecność „osoby, co w życiu najlepsze”, którą kocha najbardziej, co potwierdza znaczenie bliskich relacji w jego procesie uzdrawiania. W innej części tekstu Sobel wspomina o trudnym dzieciństwie i przeszkodach, które musiał pokonać: „Uwierz mam dość przeszkód / W całym moim dzieciństwie”. Wersy „Jak mogliście patrzeć Młody i reszta Zazdrościli innemu dziecku” mogą sugerować poczucie osamotnienia, niezrozumienia lub nawet odrzucenia w młodości. Deklaracja „Stoję w pewnym miejscu / I właśnie łapię za wyjście” jest mocnym podsumowaniem jego podróży – stoi na rozdrożu, gotowy opuścić przeszłość i ruszyć w kierunku nowego życia, zostawiając za sobą dawne konflikty, czego symbolicznym odzwierciedleniem jest metafora „miniemy się w przejściu”. Piosenka „Chcę żyć” jest świadectwem głębokiej przemiany, walki o siebie i nadziei na przyszłość, która nie jest obciążona ciężarem przeszłości.