Interpretacja Czy ty też to czujesz? - Slavic DAMA

Piosenka „Czy ty też to czujesz?” autorstwa Slavic DAMA, powstała we współpracy z Mikołajem Blascello, stanowi głębokie, intymne wołanie o zrozumienie i akceptację, oddając nastroje i dylematy, które często towarzyszą młodym ludziom w okresie dorastania. Artystka, Natalia Skrzypiec, napisała ten utwór w wieku zaledwie 14 lat, co nadaje mu autentyczności i czyni go niezwykle bliskim dla wielu słuchaczy, którzy doświadczają podobnych emocji. Jest to świadectwo uniwersalności uczuć związanych z poszukiwaniem własnej tożsamości i miejsca w świecie, co podkreśla również fakt, że w teledysku do utworu wystąpili fani, utożsamiający się z jego przesłaniem.

Utwór rozpoczyna się od powtarzającego się pytania i stwierdzenia: „Czujesz, że nikt Cię nie rozumie? Czujesz, że giniesz gdzieś w tłumie?”. Te wersy natychmiast wprowadzają słuchacza w stan samotności i alienacji, mimo przebywania wśród ludzi. Poczucie bycia niezauważonym, a co za tym idzie, niezrozumianym, jest dominującym motywem otwierającym piosenkę. Wskazuje to na wewnętrzną walkę podmiotu lirycznego, który nieustannie za czymś biegnie i czegoś potrzebuje, co sugeruje ciągłe poszukiwanie celu, sensu, a może właśnie tej utraconej bliskości i zrozumienia.

Dalsze wersy, „Niesprawiedliwie postrzegani, Całe życie oceniani, Do każdego porównywani, Niby wśród ludzi, a jednak sami”, malują obraz społeczeństwa, które zamiast wspierać, narzuca standardy i poddaje ciągłej ocenie. Slavic DAMA trafnie punktuje problem presji społecznej, która prowadzi do poczucia osamotnienia, nawet w otoczeniu innych. Szczególnie mocno wybrzmiewa fragment: „Zamiast wysłuchać, to krzyczą: zamilcz, Nie chcą zrozumieć, łatwiej im zranić”. Jest to ostra krytyka braku empatii i tendencji do ranienia innych słowami, zamiast oferowania wsparcia i próby zrozumienia. Artystka śpiewa o „głowie pełnej marzeń, zakopującej je słowami”, co symbolizuje tłumienie kreatywności, aspiracji i prawdziwego ja pod wpływem negatywnych komentarzy i braku akceptacji. Pojawia się także kwestia hipokryzji: „Czego nienawidzą w sobie, wytykają nam palcami”, wskazując na tendencję do projektowania własnych kompleksów na innych.

Refren jest wyraźnym manifestem pragnień: „Chcemy być akceptowani, Chcemy kochać i być kochani, Za bycie sobą, nie być wytykani, Nie mówić, że jest okej, gdy wszystko jest do bani”. Podkreśla on fundamentalne potrzeby ludzkie – pragnienie miłości, przynależności i bycia docenionym za swoją autentyczność. Odrzucenie udawania, że „jest okej, gdy wszystko jest do bani”, to z kolei wezwanie do szczerości i odwagi w wyrażaniu prawdziwych uczuć, nawet tych trudnych.

W drugiej części utworu pojawia się konkretny zarzut wobec „nich”, czyli tych, którzy „chcą Cię zmienić, wypatrują same wady”. Porównanie do „białej kartki, na której widzą plamy” doskonale oddaje stan, w którym jednostka jest postrzegana przez pryzmat niedoskonałości, zamiast dostrzegania jej potencjału i wartości. To prowadzi do tego, że przez to nie doceniamy, tego co mamy, co jest bezpośrednim skutkiem zewnętrznej krytyki. Kulminacją tego fragmentu jest wezwanie do działania: „Więc zacznij żyć, bo się marnujesz, Sam się blokujesz”. Jest to moment przebudzenia, sugestia, by zerwać z wewnętrznymi blokadami i presją otoczenia, i zacząć żyć w zgodzie ze sobą. Jak sama DAMA (Natalia Skrzypiec) często podkreśla, tworzy muzykę, która ma pomagać innym, a jej własna droga artystyczna, naznaczona pisaniem tekstów od młodego wieku, świadczy o głębokim pragnieniu wyrażania siebie i inspirowania.

Powtórzenia refrenu i pierwszych wersów na zakończenie piosenki potęgują poczucie, że te fundamentalne pytania i pragnienia są nieustanne i uniwersalne. Utwór „Czy ty też to czujesz?” jawi się jako hymn dla wszystkich, którzy czują się zagubieni, oceniani, a jednocześnie pragną kochać, być kochanymi i akceptowanymi takimi, jacy są. Jest to silne, emocjonalne przesłanie o wartości bycia sobą w świecie pełnym oczekiwań i osądów. Przesłanie o autentyczności i wewnętrznej wolności przewija się także w innych utworach Slavic DAMA, takich jak „Nie opiszesz mnie” czy „Sztuka”, co wskazuje na spójną filozofię artystki, promującej prawdę i emocjonalną głębię ponad powierzchowność.