Piosenka Schaftera „Good Will Hunting” to intrygująca podróż przez osobiste refleksje artysty, będąca częścią jego debiutanckiego albumu Audiotele, wydanego 22 listopada 2019 roku. Utwór, który ukazał się już 20 lipca 2018 roku na platformie YouTube, ucieleśnia charakterystyczną dla Schaftera estetykę retro oraz liczne odniesienia do popkultury, rezonujące z pokoleniem wychowanym w erze cyfrowej.

Rozpoczynając się od deklaracji: "Teraz gdy mam możliwości / Zrobię co zechcę bo i tak będę dobry", Schafter wyraża świeżo nabytą pewność siebie i poczucie sprawczości. Jest to centralny motyw utworu, który koncentruje się na poszukiwaniu własnej ścieżki i przejęciu sterów nad swoim życiem po okresie zagubienia. Artysta stanowczo odrzuca bycie "pierdolonym zbiegiem okoliczności", co stanowi mocne potwierdzenie jego determinacji i indywidualizmu.

Interesujące jest połączenie "Będę dobry jak roboty jak 'Trainspotting'". O ile „roboty” mogą symbolizować skuteczność i precyzję, o tyle film Trainspotting to ikoniczna opowieść o uzależnieniu i próbach ucieczki z marginesu społecznego. Schafter zdaje się sugerować, że będzie „dobry” w radzeniu sobie z trudnymi realiami, niczym Mark Renton, bohater Trainspotting, który ostatecznie wybiera życie i emancypację od destrukcyjnego środowiska. To odniesienie znajduje swój szerszy kontekst w późniejszym wersie, gdzie artysta określa się jako "nowy Mark Renton młody Matt Damon", podkreślając metamorfozę i stabilniejszą wersję siebie.

Nostalgia za "latami 80'" to kolejny powracający motyw w twórczości Schaftera, odzwierciedlający być może tęsknotę za prostotą lub fascynację estetyką tamtej dekady. Wzmianka o "Krzysiu Hołowczycu" życzącym "Szerokiej drogi" wprowadza element swojskości i metafory bezpiecznej, dynamicznej podróży przez życie, pod okiem doświadczonego „kierowcy”.

Druga zwrotka zagłębia się w introspekcję i proces dojrzewania. Linijka "Pół życia nie wiedziałem co to korki / Przez drugie pół zrozumiałem co to ciągi" metaforycznie opisuje przejście od niewiedzy o życiowych przeszkodach do zrozumienia ich złożoności, być może również odnosi się do uzależnień. Odwołanie do "Klubu 27" – zrzeszającego muzyków zmarłych w wieku 27 lat, takich jak Jimi Hendrix czy Kurt Cobain – nie jest dla Schaftera "głupotą", lecz świadomym uznaniem pułapek i presji związanych z karierą artystyczną, a także refleksją nad kruchością życia.

Artysta, określając siebie jako "retro jak Gothic", może nawiązywać do unikalnej, klasycznej estetyki, być może inspirowanej kultową grą Gothic lub subkulturą. Wers "Jebany audiofil który goni se banknoty" dowcipnie charakteryzuje Schaftera jako twórcę, który ceni jakość dźwięku, jednocześnie dążąc do sukcesu finansowego – balansując między pasją a pragmatyzmem.

Fragment "Czułem się samotny mimo twojej obecności / Usłyszałem że to wszystko to niechcący" ujawnia bolesne doświadczenie emocjonalnego dystansu, mimo fizycznej bliskości. Jednak utwór szybko kieruje się ku pozytywnemu przesłaniu: "Wszystkie złe rzeczy to już przeszłość / To jest relatywne piękno już nie chce kopać w krzesło". To symboliczne odrzucenie gniewu i frustracji na rzecz akceptacji przeszłości i odnalezienia wewnętrznego spokoju. Postawa "Teraz tylko lay low" sugeruje pragnienie spokojniejszego, mniej eksponowanego życia.

Punktem kulminacyjnym, który nadaje tytuł piosence, jest odwołanie do filmu Good Will Hunting. Matt Damon wcielił się w nim w postać Willa Huntinga, genialnego samouka z trudną przeszłością, który musi zmierzyć się ze swoimi lękami, aby zrealizować swój potencjał. Tytuł piosenki symbolizuje tę walkę z wewnętrznymi demonami, poszukiwanie tożsamości i ostateczne podążenie za własnymi marzeniami. Ben Affleck, współautor scenariusza, wskazał swojego ojca, woźnego na Harvardzie, jako jedną z inspiracji dla postaci Willa.

Zakończenie z "moją Boa Hancock" oraz wspólnym słuchaniem "Redbone" Childisha Gambino dopełnia obraz. Boa Hancock to silna i dumna cesarzowa piratów z mangi One Piece, ucieleśniająca archetyp pożądanej, ale niełatwej partnerki. „Redbone” Childisha Gambino, utwór o miłości naznaczonej paranoją i dążeniem do lojalności, a jednocześnie o nadziei na wspólne szczęście, wybrany jako ścieżka dźwiękowa do intymnego momentu, podkreśla złożoność i głębię relacji, którą Schafter ceni.

„Good Will Hunting” Schaftera to tym samym wielowymiarowa interpretacja procesu dojrzewania, odnajdywania sensu życia, akceptacji przeszłości i świadomego kształtowania przyszłości, wszystko to osadzone w charakterystycznej dla artysty, bogatej siatce popkulturowych odniesień.