Utwór Sentino, zatytułowany wieloznacznie „Tatuażyk”, stanowi intrygujący obraz artysty, jego percepcji świata i miejsca w nim. Sam Sentino wyjaśnił, że „Tatuażyk” to nie tylko tytuł piosenki, ale także pseudonim pewnego pana w pewnym mieście w tym kraju, który posłużył mu do wysłania pozdrowień i ostrzeżeń osobom, które go nie lubią, jednocześnie celebrując własne sukcesy i swobodę w towarzystwie kobiet. Podkreślał przy tym surrealną wręcz hyperrealistyczną ironię utworu i zdecydowanie zaznaczał, że nie odnosi się on do sceny muzycznej. Ta autointerpretacja rzuca światło na główny motyw piosenki – osobistej asertywności, pewności siebie i dystansu wobec krytyków.

Początkowe wersy refrenu, „Twoja koleżanka lubi Abu Dhabi / A ja lubię, kiedy mówi do mnie: "Tatuażyk"”, wprowadzają kontrast między aspiracjami innych a osobistymi preferencjami podmiotu lirycznego. Abu Dhabi, symbolizujące luksus i odległe marzenia, staje się tłem dla historii i dążeń bohaterów. Jednak dla Sentino prawdziwą wartość ma intymne, osobiste uznanie, wyrażone przez zawołanie „Tatuażyk”. To swoista deklaracja, że ceni sobie autentyczność i prawdziwe relacje, a nie powierzchowne błyskotki. Powtarzające się frazy „Zobaczysz - coś się stanie, to nie za plecami” wzmacniają poczucie bezpośredniości i odwagi, sugerując, że Sentino działa otwarcie i bez obaw o konsekwencje.

W kolejnych zwrotkach raper kreuje swój wizerunek jako osoby bezkompromisowej i pewnej siebie. „Mówię typom wprost, że dla mnie są kurwami / Jak zapowiadam wpierdol ściągam okulary” to klasyczny Sentino – bezpośredni, prowokujący, gotowy na konfrontację. Nawiązanie do „Andrzeja” w wersie „Prawie jak Andrzej, nie będę gadał z wami” prawdopodobnie odnosi się do archetypu silnego, nieugiętego mężczyzny, który nie angażuje się w bezcelowe dyskusje, lecz działa. W kontekście polskiego rapu może to być ogólne odniesienie do osoby, która budzi respekt i nie traci czasu na puste słowa. Odrzucenie farmazonów i groźba "Śmieci to na śmietnik, tam z karaluchami" to wyraz pogardy dla fałszu i słabości w otoczeniu Sentino.

Kluczowym elementem utworu jest również wątek przemiany i dystansu do przeszłości. Wersy „Nie chciałem nigdy, żeby matka zaczęła się martwić / Ale im bliżej słońca jest tym łatwiej się poparzyć” ukazują Sentino jako osobę świadomą ryzyka i odpowiedzialności, a także konsekwencji dążenia do sukcesu. Metafora słońca, choć kusząca, niesie ze sobą zagrożenie poparzenia, co może odnosić się do niebezpieczeństw związanych z życiem w blasku sławy. Przejście od „Nie siedzę już w piwnicy tej z hazardzistami / Wychodzę w miasto i mi mówią: "Tatuażyk"” symbolizuje wyjście z mrocznego okresu życia, być może związanych z problemami czy szemranymi interesami, i zdobycie uznania, które wyraża się właśnie w pseudonimie „Tatuażyk”. To przejście z anonimowości lub niechcianego środowiska do publicznego rozpoznania i szacunku. W tym kontekście „Tatuażyk” symbolizuje również trwałość relacji i emocjonalne przywiązanie w życiu bohatera, stając się metaforą bliskości i zrozumienia.

Ciekawostką jest, że tytuł „Tatuażyk” został również nadany autobiografii Sentino, która jest wywiadem-rzeką prowadzonym przez Romana „Truemana” Poghosyana. Książka ta, wydana wiele lat po piosence, pogłębia obraz artysty, opowiadając o jego życiu od urodzenia w Berlinie Wschodnim, przez trudne dzieciństwo po rozwodzie rodziców, aż po ukształtowanie jego unikalnej osobowości i twórczości. Autobiografia ta, podobnie jak sam utwór, jest odzwierciedleniem bezkompromisowej i często kontrowersyjnej postawy Sentino, który w swoich tekstach tworzonych w czterech językach, zawsze pozostaje autentyczny. Początkowo singiel „Tatuażyk” napotkał na problemy, ponieważ jego teledysk został zablokowany przez Flera ze względu na rzekomy konflikt kontraktowy, a sam utwór spotkał się z mieszanymi reakcjami słuchaczy, co zmusiło Sentino do osobistego wyjaśnienia jego znaczenia. Mimo początkowych trudności, piosenka utrwaliła się w świadomości fanów, a jej tytuł stał się wręcz synonimem artysty i jego życiowej drogi.

Wspomniana „Baba Jaga” (Tej Baba Jagi to bym kijem nawet nie chciał bić) jest postacią z folkloru słowiańskiego, zwykle kojarzoną z negatywnymi cechami. Użycie tej figury podkreśla głęboką awersję Sentino do pewnych osób, które są dla niego tak odpychające, że nie zasługują nawet na jego bezpośrednią uwagę czy konfrontację. Odzwierciedla to jego lekceważący stosunek do tych, którzy próbują go umniejszyć lub zaszkodzić.

Cały utwór jest zatem manifestem osobistej siły, niezależności i świadomości własnej wartości, osadzonym w kontekście trudnej przeszłości i nieustannej walki o swoje miejsce w świecie. Sentino nie boi się pokazywać swoich blizn, zarówno dosłownych, jak i metaforycznych, które ukształtowały go w „Tatuażyka” – postać rozpoznawalną, która nie ugina się pod presją otoczenia.