Piosenka „Blask” autorstwa ReTo, pochodząca z jego albumu W samo południe, wydanego w październiku 2021 roku, stanowi swoisty manifest artysty, podsumowujący jego drogę i aspiracje. Utwór, którego producentem jest Raff J.R., szybko zyskał ogromną popularność, zdobywając certyfikat diamentowej płyty w 2022 roku i gromadząc miliony wyświetleń oraz odsłuchań w serwisach streamingowych. Sam ReTo wyraził dumę z albumu W samo południe, podkreślając, że "jest najbardziej dopracowaną i spójną" płytą w jego dyskografii, w którą "włożył całe swoje serce". Ta osobista inwestycja w projekt jest wyraźnie słyszalna w „Blasku”, który jawi się jako osobista opowieść o determinacji i samorealizacji.

W refrenie, powtarzane frazy „Nie ma, że nie dziś. Musi być na już. Nie mam więcej żyć. Nie chcę tracić ani chwili” wyrażają niezwykłą determinację i pęd do działania. To odrzucenie prokrastynacji na rzecz natychmiastowej realizacji celów, motywowane poczuciem ulotności czasu i chęcią maksymalnego wykorzystania każdej chwili. ReTo stawia na budowanie stabilności finansowej i wierność wartościom, co odzwierciedla wers „Będzie pewność, że pieniądze nas nie podzieliły”. Artysta wyraźnie podkreśla, że jego ambicje nie są skierowane na zadowolenie innych, lecz na własną satysfakcję: „Udowadniam sobie coś, a nie tym co nie wierzą”. To silne poczucie własnej wartości i dążenie do osobistego spełnienia, zwiastujące „blask”, który ma oślepić otoczenie – dosłownie i w przenośni.

Pierwsza zwrotka maluje obraz życia jako „rodeo” – nieprzewidywalnej walki, w której trzeba „mocno trzymać się, żeby Cię nie wygięło”. ReTo opisuje „chorągiewy” – ludzi, którzy są gotowi opuścić, gdy pojawia się niemoc, kontrastując ich z własną niezłomnością i lojalnością wobec prawdziwych przyjaciół: „Za swoimi pójdę w ogień, no bo swój ognia nie unika. Jak kogoś nazywam ziomem, no to zawsze, a nie zazwyczaj”. Muzyka staje się dla niego formą „spowiedzi”, sposobem na dzielenie się sobą z fanami i dawanie im „rarytasu”. Wspomina również o swojej podróży od skromnych początków, paląc „blanta na klatce”, do podróżowania po świecie i palenia go „w Tajlandzie”. Ta transformacja symbolizuje osiągnięty sukces, wynikający z mentalności „Nie pytam czy, tylko jak? Nie – niemożliwe, a trudne”. Zmiana priorytetów z autodestrukcyjnych nawyków (myślenia o wódce) na konstruktywne działania, prowadzące do sukcesu, jest kluczowym elementem jego rozwoju.

Druga zwrotka kontynuuje wątek osobistego rozwoju i niezależności. ReTo wspomina o czasach, gdy „nie miałem prawie nic, prócz powodów, żeby pić”, co podkreśla jego drogę od trudnych momentów do obecnej pozycji, symbolizowanej przez „torbę weed'u w torbie Louis Vi”. Raper wyraża swoje podejście do życia i nauki: „Nadal uczę się jak żyć, a nauki sporo. Wielcy mędrcy chcą doradzać mi, niech się odpierdolą”. To odrzucenie mentorsów, którzy nie przeszli jego drogi, i afirmacja własnego doświadczenia jako najlepszego nauczyciela. Przyznaje, że „Muszę popełnić błąd, by móc wyciągnąć z niego wnioski”, co świadczy o jego dojrzałości i gotowości do brania odpowiedzialności za własne decyzje. ReTo podkreśla wagę bycia „na swoim” i życia „tak, jak postanowisz. Nie tak, jak Ci kazali”, przeciwstawiając się narzucanym planom i systemom, które „mają dla Ciebie plany, by Cię uczynić słabym”. To odezwanie się do indywidualizmu i siły wewnętrznej. Ważnym momentem w tej zwrotce jest odwołanie się do wartości niematerialnych: „Pamiętam, że żadne logo nie uczyni mnie kimś lepszym. Ale moje cieszy oko, wkurwia tego co mnie skreślił”. Ten fragment odzwierciedla komentarze rapera, w których mówił o początkowej fali hejtu, z jaką spotkał się na początku kariery. Jak sam zaznaczył w jednym z wywiadów, ludzie w Polsce często boją się inności, a artyści nieraz muszą przejść przez okres oszczerstw, zanim publiczność ich zaakceptuje. Sukces i widoczny „blask” są więc nie tylko potwierdzeniem jego talentu, ale także symbolicznym zadośćuczynieniem wobec tych, którzy w niego nie wierzyli.

„Blask” to zatem utwór o triumfie indywidualizmu, lojalności i ciężkiej pracy. ReTo przedstawia się jako artysta, który świadomie buduje swoją pozycję, nie zapominając o korzeniach i wartościach, które go ukształtowały. Jest to opowieść o dojrzałości, pokonywaniu przeszkód i nieustannym dążeniu do bycia najlepszą wersją siebie, niezależnie od opinii innych.