Interpretacja Blossom - Porter Robinson

Piosenka "Blossom" autorstwa Portera Robinsona, pochodząca z jego drugiego albumu studyjnego Nurture wydanego 23 kwietnia 2021 roku, to głęboko osobista ballada akustyczna, która odchodzi od elektronicznego brzmienia artysty. Jak wyjaśnił sam Robinson w wywiadzie dla Genius Verified w czerwcu 2021 roku, utwór ten jest dedykowany jego ówczesnej dziewczynie, a obecnie żonie, Riki Mikuriyi (znanej również jako Rika Robinson). To wyraz miłości tak intensywnej, że budzi w artyście świadomość śmiertelności i lęk przed utratą.

Utwór otwiera się sceną intymnego spokoju, gdzie podmiot liryczny stwierdza: "I close my eyes, for once I don't have to try / And while wishing for a life, I picture you happy, oh". Te słowa oddają pragnienie prostej, niewymuszonej radości oraz głębokie, bezinteresowne życzenie szczęścia dla ukochanej osoby. Robinson w wywiadzie dla Genius Verified opisał, jak wyobrażanie sobie szczęścia drugiej osoby, otoczonej przyjaciółmi i dostającej wszystko, czego pragnie, jest dla niego źródłem wielkiej radości. Następnie, opis wspólnych spacerów "In the weeds we walked, your hand running through the moss" ujawnia kontrast między zamyślonym, pogrążonym w myślach artystą a jego partnerką, która jest w pełni obecna i radosna: "I was so lost in thought but you were there laughing / You've taken me with you". Porter przyznał, że przez długi czas był zbyt pochłonięty przyszłością lub rozpamiętywaniem przeszłości, nie potrafiąc dostrzec teraźniejszości. Jego dziewczyna, z natury uważna i skupiona na pięknie otoczenia, pomogła mu odnaleźć tę zdolność. To ona wyciągnęła go z tego stanu, sprowadzając do tu i teraz.

W kolejnej części piosenki, emocje eskalują, ukazując lęk przed upływającym czasem: "Can I slow the days? I wish that I'll find the faith / I'm dying, I'll save your place and you'll never suffer / We'll stay together". Te linijki wyrażają desperackie pragnienie zatrzymania czasu i uchronienia ukochanej przed cierpieniem, a także obietnicę wieczności. Robinson otwarcie mówi o swojej nienawiści do "dylatacji czasu" – uczucia, że czas przyspiesza z wiekiem, co utrudnia mu akceptację ograniczonej natury życia. Zdaje sobie sprawę z niemożności kontroli nad czasem, co budzi w nim żal: "Oh, it's not alright, that one day we're all out of time / I'll write you another life, I'm sorry for crying / It's just that I love you / 'One day' can't be far enough". W tych poruszających momentach, Porter Robinson podejmuje odważną decyzję artystyczną. Jak sam ujawnił w Genius Verified, w słowach "I love you" celowo wyłączył efekt podwyższający ton głosu, który stosuje na całym albumie Nurture, aby jego prawdziwy głos wybrzmiał bez przetworzeń. Było to świadome posunięcie, mające na celu podkreślenie autentyczności i siły tego wyznania. Tekst pokazuje jego chęć stworzenia "innego życia", utopię, w której nie ma rozstań.

Dalej podmiot liryczny wspomina moment, gdy "I had lost my sight", co można interpretować jako utratę kierunku lub sensu życia, być może nawiązując do jego wcześniejszych zmagań z depresją i blokadą twórczą, które towarzyszyły powstawaniu albumu Nurture. Wówczas to jego partnerka stała się jego przewodniczką, "So you sing to me the beauty you'd been seeing", pomagając mu dostrzec piękno świata, którego sam nie widział. Rodzi się w nim pragnienie budowania wspólnego świata, gdzie "God cannot take us", gdzie czas przestaje mieć znaczenie, sugerując idealizację ucieczki od śmiertelności.

Jednak to właśnie wtedy następuje kluczowy punkt zwrotny w piosence, objawiający się w mądrych słowach partnerki: "But then you said: "Don't think of the time that's left / You're spending it in your head, I just want you laughing"". Te linijki stanowią serce utworu i odzwierciedlają perspektywę Riki, która namawia go do życia chwilą i cieszenia się teraźniejszością. W wywiadzie Porter przytoczył te słowa jako bezpośrednie rady swojej dziewczyny, która pomogła mu wyzwolić się z obsesyjnego myślenia o przyszłości i przeszłości. To przypomnienie, że prawdziwe szczęście tkwi w obecności i radości, a nie w obsesyjnym analizowaniu upływającego czasu. Jej prostota i uważność na "coś pięknego w pokoju" kontrastują z jego tendencją do rozmyślania o internecie czy zagrożeniach.

Finał piosenki, "So at last, goodbye / I'll be happy just to have known you / And we wished each other well", choć pozornie brzmi jak pożegnanie, jest w rzeczywistości wyrazem głębokiej akceptacji i wdzięczności. W obliczu nieuniknionego upływu czasu, podmiot liryczny odnajduje pocieszenie w samej możliwości poznania i kochania tej osoby. Nie jest to rezygnacja, lecz dojrzała świadomość, że wartość relacji nie mierzy się jej długością, a jakością i wpływem, jaki miała na życie. Według Portera Robinsona, ostateczny wniosek piosenki to właśnie głęboka wdzięczność za wspólnie spędzony czas.

Interesującą ciekawostką, choć niepotwierdzoną przez samego artystę, jest teoria fanów, że tytuł "Blossom" może odnosić się do imienia Rika, które w zależności od użytych znaków kanji, może oznaczać "kwiat" lub "kwitnienie". Dodawałoby to jeszcze jeden wymiar intymności i personalizacji utworu. "Blossom" to utwór o miłości, która przezwycięża lęk przed stratą, ucząc się cenić piękno chwili i wdzięczność za każdą wspólną chwilę, niezależnie od jej ograniczeń. W kontekście zmagania się artysty z trudnościami osobistymi, piosenka ta staje się hymnem na cześć nadziei, akceptacji i siły, jaką daje prawdziwa miłość.