Interpretacja Głos - Piotr Rubik

Piosenka „Głos” autorstwa Piotra Rubika to uroczy i niezwykle przystępny utwór, który w lekki, a zarazem pouczający sposób celebruje najstarszy i najbardziej uniwersalny instrument – ludzki głos. Pochodzi z albumu „Ze śpiewnika Piotra Rubika. Piosenki dla dzieci”, wydanego w 2019 roku, co od razu wskazuje na jej główne przeznaczenie i grupę docelową – młodych słuchaczy. Tekst piosenki, stworzony przez Dorotę Senetrę, doskonale współgra z kompozycją Rubika, tworząc dzieło, które zarówno bawi, jak i uczy.

Utwór rozpoczyna się od retorycznego pytania: „Czym jest głos, może wiecie?”, by natychmiast udzielić odpowiedzi, twierdząc, że to „najlepszy instrument na świecie”. Ten prosty, lecz fundamentalny przekaz jest kluczowy dla całej interpretacji. Głos jest przedstawiony jako coś naturalnego, dostępnego każdemu, a jednocześnie niezwykle potężnego i ekspresyjnego. Obrazowanie dynamicznego „głośnego „la!” zapierającego dech” i porównanie „głosu jak dzwon” podkreśla jego siłę i zdolność do wzbudzania zachwytu, jednocześnie kontrastując z „cichym, jak u myszki” brzmieniem, co ukazuje jego niesamowitą wszechstronność. Tekst zgrabnie oddaje całą gamę możliwości wokalnych, od potężnych crescendo po delikatne pianissimo.

Refren, powtarzany dwukrotnie, stanowi serce przesłania: „Inny głos masz ty, inny głos mam ja, Lecz razem na dwa głosy przecież śpiewać się da”. To apoteoza wspólnego muzykowania, podkreślająca, że pomimo indywidualnych różnic w barwie, tonie czy wysokości głosu, wspólne śpiewanie jest nie tylko możliwe, ale wręcz pożądane. Promuje ideę harmonii i współpracy, ucząc, że różnorodność głosów tworzy piękną całość. Jest to szczególnie cenne w kontekście piosenki dla dzieci, gdzie budowanie poczucia wspólnoty i akceptacji odmienności jest niezwykle ważne.

Druga zwrotka wchodzi w bardziej techniczne, ale nadal zrozumiałe dla dzieci aspekty śpiewu. Wymienia różne typy głosów: „Sopran, to tak lekko brzmi, Basem, tenorem śpiewa Miś”, a także alt, co symbolicznie odnosi się do bogactwa i różnorodności ludzkiego chóru. Co ciekawe, w nagraniu utworu sam Piotr Rubik użyczył głosu postaci Misia, co dodaje piosence osobistego akcentu i sprawia, że jest ona jeszcze bardziej przystępna dla najmłodszych słuchaczy. W dalszej części tekstu pojawiają się praktyczne wskazówki dla młodych wokalistów: „Z głosem możesz zrobić wszystko, Lecz pamiętaj - śpiewaj czysto, Dbaj o dykcję, chrypko, precz! Rozśpiewanie, ważna rzecz”. To proste, lecz fundamentalne zasady, które każdy śpiewak powinien znać. Rubik wplata tu elementy edukacji muzycznej, ucząc dzieci o znaczeniu techniki wokalnej, dbałości o artykulację i konieczności rozgrzewki przed śpiewaniem.

Album, z którego pochodzi „Głos”, ma formę śpiewnika, zawierającego teksty i zapisy nutowe wszystkich utworów, a także wersje instrumentalne do samodzielnego śpiewania, co idealnie wpisuje się w edukacyjny charakter piosenki i zachęca do aktywnego uczestnictwa w muzyce. Jest to zgodne z filozofią Piotra Rubika, który w wywiadach często podkreśla znaczenie edukacji muzycznej dla dzieci. Uważa, że każde dziecko ma talent i muzyka poszerza światopogląd, pobudza wrażliwość i pomaga poznać świat. Podkreśla również, że głos, w przeciwieństwie do innych instrumentów, nie wymaga dużych nakładów finansowych, co czyni go najbardziej dostępnym narzędziem muzycznym.

„Głos” to utwór, który z jednej strony jest radosnym hymnem na cześć śpiewu i jego niezliczonych możliwości, a z drugiej – subtelnym przewodnikiem po podstawach techniki wokalnej i zachętą do wspólnego tworzenia muzyki. Jest to esencja podejścia Piotra Rubika do muzyki popularnej – tworzenia dzieł, które mają szeroki zasięg, jednocześnie zachowując wysoką jakość artystyczną i przesłanie. Utwór ten doskonale wpisuje się w nurt jego twórczości, która często łączy klasyczne instrumentarium z przystępnymi melodiami i głębokimi treściami, choć w tym przypadku dostosowanymi do najmłodszych odbiorców.