„Oślepiona kurwo zdychaj” autorstwa polskiej grupy Necrophil to utwór, który w swojej brutalności i lakoniczności stanowi esencję ekstremalnego death metalu i grindcore’u, gatunków, w których zespół z Nowej Rudy aktywnie działał od 1989 roku. Piosenka ta, pochodząca z ich debiutanckiego, pełnometrażowego albumu „Cannibal Sex” z 1993 roku, jest przerażającym świadectwem bezkompromisowego podejścia zespołu do tekstów i tematyki. Necrophil zasłynął z wulgarnego słownictwa i poruszania tematów tabu, takich jak nekrofilia, morderstwa i makabra.

Tekst utworu jest niezwykle krótki, składający się z zaledwie trzech linii: „Oślepiona kurwo zdychaj / Dlaczego już się nie śmiejesz / Nie”. Ta ekstremalna zwięzłość nie umniejsza jednak jego siły rażenia, a wręcz przeciwnie – wzmacnia ją, czyniąc przekaz bezceremonialnym i uderzająco bezpośrednim.

Pierwsza fraza, „Oślepiona kurwo zdychaj”, jest jawnym, brutalnym wezwaniem do śmierci, połączonym z dehumanizacją adresata poprzez pejoratywne określenie. Słowo „oślepiona” może sugerować zarówno fizyczne pozbawienie wzroku, co dodatkowo podkreśla bezbronność ofiary, jak i metaforyczną ślepotę na zbliżające się niebezpieczeństwo lub moralne zepsucie, które w mniemaniu narratora zasługuje na karę. Użycie wulgaryzmu „kurwo” natychmiastowo wprowadza element nienawiści i pogardy, charakterystyczny dla ekstremalnych liryków, które często celują w szokowanie i przekraczanie granic społecznej akceptacji. Czasownik „zdychaj” (rot/die), zamiast neutralnego „umrzyj”, jest jeszcze bardziej bestialski, rezerwując śmierć dla istot niższych, co ostatecznie odbiera ofierze wszelkie resztki człowieczeństwa. Ten fragment natychmiastowo buduje atmosferę czystej, niczym nieskrępowanej agresji i pragnienia destrukcji.

Druga linia, „Dlaczego już się nie śmiejesz”, wprowadza do tej makabrycznej sceny element sadystycznej ironii i triumfu. Jest to retoryczne pytanie, które sugeruje, że narrator jest obserwatorem, być może sprawcą, który czerpie satysfakcję z unicestwienia witalności i radości swojej ofiary. Uśmiech, symbol życia i szczęścia, został ugaszony, a pytanie ma na celu podkreślenie tej właśnie utraty. Może to być również forma psychologicznego dręczenia, powtórne zadanie bólu, przypominające ofierze o jej upadku i bezsilności. To pytanie przekształca akt przemocy w swoisty rytuał triumfu nad pokonanym, dodając do fizycznej agresji element psychologicznej dominacji. W kontekście ogólnych tematów Necrophil, takich jak nekrofilia, można by interpretować to jako perwersyjną radość z obcowania ze zwłokami, które już nie mogą się sprzeciwiać ani reagować, a ich bezruch jest potwierdzeniem pełnej kontroli.

Ostatnie słowo, „Nie”, jest wyjątkowo enigmatyczne, ale w swojej prostocie stanowi potężne i ostateczne podsumowanie. Może być to:

• Odrzucenie – kategoryczne „nie” dla jakiejkolwiek prośby, litości, czy szansy na odkupienie ze strony ofiary.
• Finalność – proste stwierdzenie zakończenia, ucięcia wszelkiej dyskusji czy możliwości ucieczki.
• Nihilizm – „nie” jako odpowiedź na pytanie o sens, wartość życia, czy nadzieję, podkreślające całkowitą pustkę i beznadziejność.
• Samo-odmowa – być może wewnętrzny sprzeciw narratora wobec resztek sumienia, które mogłyby się pojawić, brutalnie stłumione przez wolę zniszczenia.

W kontekście całej kompozycji, „Nie” działa jak ostry, końcowy akord, który pozostawia słuchacza w stanie szoku i niepokoju. Brak dalszych wyjaśnień zmusza do samodzielnej interpretacji i zmierzenia się z surowością przekazu.

Biorąc pod uwagę gatunek – death metal/grindcore – tak ekstremalne i zwięzłe teksty są często formą artystycznego buntu, mającą na celu wywołanie silnych emocji, a nawet obrzydzenia. Necrophil wykorzystuje to do maksimum, tworząc miniaturowy akt przemocy werbalnej, który odzwierciedla chaotyczną i brutalną naturę muzyki. Zespół, jak wiele innych w tej stylistyce, często eksploruje granice ludzkiego cierpienia, perwersji i dewiacji, zmuszając słuchaczy do konfrontacji z najciemniejszymi aspektami egzystencji. Brak rozbudowanej narracji czy metafor w „Oślepiona kurwo zdychaj” sprawia, że jest to utwór niezwykle bezpośredni i uderzający, co jest cechą cenioną w grindcore’ze.

Należy zauważyć, że pomimo dokładnych poszukiwań, nie ma publicznie dostępnych wywiadów ani głębszych informacji od członków zespołu Necrophil, które bezpośrednio interpretowałyby znaczenie tego konkretnego utworu. Jest to zjawisko dość powszechne w przypadku undergroundowych zespołów z początku lat 90., gdzie często sama muzyka i liryka były jedynym manifestem artystycznym. Niemniej jednak, ogólny kontekst twórczości zespołu, skupiającej się na gore, nekrofilii i mordach, doskonale osadza ten utwór w ich brutalnej estetyce.

Podsumowując, „Oślepiona kurwo zdychaj” to prowokacyjny i nihilistyczny manifest, który w swojej ekstremalnej zwięzłości i wulgarności doskonale oddaje ducha wczesnego death metalu i grindcore’u. Utwór ten, poprzez brutalny język i makabryczne insynuacje, zaprasza słuchacza w podróż do najciemniejszych zakamarków ludzkiej psychiki, gdzie triumfuje nienawiść, pogarda i ostateczne unicestwienie. Jego siła leży w braku kompromisów i bezceremonialnym ataku na wszelkie normy moralne, czyniąc go przerażającym, ale niezaprzeczalnie potężnym dziełem w dorobku Necrophil.