Piosenka „Broken” Josha A to głębokie i emocjonalne studium złamanego serca, obsesji i walki ze zdrowiem psychicznym, które przejawia się w relacji z utraconą miłością. Utwór pochodzi z albumu Fearless, wydanego 12 stycznia 2019 roku, i od razu uderza słuchacza swoją surowością i szczerością.

Już intro piosenki wprowadza w nastrój bezsilności i nostalgii. Podmiot liryczny nieustannie prosi o pozostanie, gdy partnerka chce odejść („Every time she wanna leave, I'm saying stay”). Wspomina „lepsze dni”, które wydają się być odległym wspomnieniem, a widok ukochanej osoby wywołuje już tylko ból, przypominając mu o „zarazie” („When I see her, she reminds me of the plague”). To potężne porównanie sugeruje, że obecność tej osoby, choć kiedyś być może źródło szczęścia, stała się toksyczna i wyniszczająca.

Refren jest osią emocjonalną utworu i wielokrotnie powtarzany, co podkreśla natręctwo myśli i nieustający ból. Słowa „And every time I think about her I'm in pain / Just can't seem to get her out my fuckin' brain” doskonale oddają obsesyjny charakter uczuć. Podmiot liryczny jest uwięziony w spirali cierpienia, nie mogąc uwolnić się od wspomnień. Brak kontaktu („Haven't seen her and it's driving me insane”) pogłębia jego szaleństwo. Kulminacją tego desperackiego stanu jest wstrząsające stwierdzenie: „If I don't, then I'll be going Kurt Cobain”. Jest to bezpośrednie odniesienie do Kurta Cobaina, legendarnego lidera Nirvany, który popełnił samobójstwo w wieku 27 lat. Ta linijka nie tylko sygnalizuje intensywne myśli samobójcze, ale także wskazuje na głęboką psychologiczną udrękę, która prowadzi do tak drastycznych skojarzeń. Jest to wyraz skrajnego załamania, gdzie jedynym wyjściem wydaje się ucieczka od bólu za wszelką cenę.

Wersja rozwija tematykę osobistej destrukcji i osamotnienia. „I've been so damn broke these days / Lost and so alone these days” to obraz wewnętrznego rozbicia, poczucia pustki i izolacji. To złamanie nie dotyczy tylko finansów, ale przede wszystkim stanu psychicznego. Podmiot liryczny nie chce trwać w tym stanie („I don't wanna be this way”), ale jednocześnie zdaje się być uwięziony w pułapce. Wzmianka o „medication in my veins” sugeruje próby samoleczenia lub ucieczki od rzeczywistości za pomocą substancji, co jest częstym mechanizmem radzenia sobie z traumą i bólem emocjonalnym, choć często prowadzi do dalszego pogorszenia stanu. Powtórzenie prośby z intra – „Wait, can you wait for me? / I'm saying stay, can you stay for me?” – pokazuje jego desperackie pragnienie, by ukochana osoba wróciła, by uratowała go przed nim samym i jego destrukcyjnymi myślami. Wers „In LA, we got history” dodaje osobistego wymiaru, wskazując na konkretne miejsce, gdzie ich związek się rozwijał i być może zakończył, pozostawiając za sobą ślad wspomnień i niespełnionych obietnic.

Outro to minimalistyczne „Ooh-ooh”, które niczym lament czy westchnienie, pozostawia słuchacza z poczuciem niedomówienia i niezakończonego cierpienia. Brak słów w tej części potęguje wrażenie przytłoczenia i rezygnacji, podkreślając, że ból i obsesja wciąż trwają, bez wyraźnego rozwiązania.

Broken Josha A to bolesny portret człowieka na krawędzi, udręczonego obsesyjną miłością, która przekształciła się w źródło niewyobrażalnego bólu i myśli samobójczych. To piosenka o samotności, uzależnieniu i desperackiej walce o przetrwanie w obliczu emocjonalnego chaosu. Jej siła tkwi w bezkompromisowej szczerości i zdolności do oddania głębi ludzkiego cierpienia, z którym wielu może się utożsamiać.