Interpretacja Unholy - Sam Smith & Kim Petras

„Unholy” autorstwa Sama Smitha i Kim Petras to utwór, który zuchwale wnika w zakamarki ludzkiej psychiki, eksplorując tematy niewierności, sekretów i ukrytych pragnień w kontekście współczesnych relacji. Piosenka, utrzymana w stylistyce electropop, dance-pop i synth-pop z chóralnymi i hyperpopowymi naleciałościami, stanowi znaczące odejście od dotychczasowych, melancholijnych ballad Smitha, prezentując bardziej „niegrzeczne, śmiałe i bezkompromisowe” brzmienie. Utwór wykorzystuje skalę frygijską dorycką, nadając mu egzotyczny, niemal bliskowschodni charakter.

W narracji Sama Smitha, wcielającego się w rolę powiernika lub „plotkarza z miasta”, opowiada się historię żonatego mężczyzny, który prowadzi podwójne życie. Wersy takie jak „Mummy don't know daddy's getting hot at the body shop / Doing something unholy” (Mama nie wie, że tata rozgrzewa się w „body shopie” / Robi coś nieświętego) od razu rzucają słuchacza w centrum skandalu. „The Body Shop” to eufemizm dla klubu ze striptizem, a konkretnie dla słynnego, pierwszego całkowicie nagiego klubu na Sunset Strip w Los Angeles, który posłużył za inspirację dla utworu. Smith śpiewa z perspektywy kogoś, kto jest świadkiem zdrad męża, krytykując jego brak dyskrecji i podkreślając, że „everyone is talking on the scene” (wszyscy na scenie rozmawiają). Jak Sam Smith sam przyznał, piosenka ma być o „uwalnianiu się z uścisków cudzych sekretów” i stanowi dla nich wyraz „autentycznego, queerowego ja”. Smith opisał proces twórczy w Jamajce jako „jeden z najwspanialszych twórczych momentów, jakie kiedykolwiek mieli jako artysta”, pozwalający im „wyrzucić podręcznik zasad” i eksperymentować.

Do Sama Smitha dołącza Kim Petras, która przejmuje narrację w drugiej zwrotce, oferując perspektywę „drugiej kobiety” lub sex workerki. Jej wersy są wyrazem materializmu i transakcyjnego charakteru relacji: „Give me love, give me Fendi / My Balenciaga daddy” (Daj mi miłość, daj mi Fendi / Mój Balenciaga tatuś). Petras przedstawia się jako osoba bezproblemowa („I never 'cause no drama”), co może być kuszące dla „daddy’ego”, zmęczonego domowym życiem. Słowa „I'll be gone in the A.M” (Odejdę rano) podkreślają efemeryczność tych spotkań, które kończą się wraz ze wschodem słońca.

Piosenka zdobyła ogromną popularność, stając się globalnym hitem. Przed oficjalną premierą zyskała viralowy status na TikToku, gdzie fragmenty utworu były wykorzystywane w tzw. thirst trap-style videos. „Unholy” przez cztery tygodnie utrzymywało się na szczycie brytyjskiej listy singli i przez jeden tydzień na Billboard Hot 100. To osiągnięcie miało przełomowe znaczenie: Sam Smith został pierwszym otwarcie niebinarnym artystą solowym, a Kim Petras pierwszą otwarcie transpłciową artystką solową, która zdobyła #1 na Billboard Hot 100. Co więcej, na 65. gali rozdania nagród Grammy, „Unholy” zdobyło statuetkę w kategorii Best Pop Duo/Group Performance, czyniąc Kim Petras pierwszą otwarcie transpłciową artystkę, która wygrała nagrodę Grammy w głównej kategorii. Smith pozwolił Petras wygłosić przemówienie, w którym podziękowała transpłciowym legendom, które „otworzyły te drzwi”.

Sukces piosenki nie obył się bez kontrowersji, a konserwatywne środowiska oskarżały artystów o „czczenie diabła”. Kim Petras, będąc osobą transpłciową, publicznie odniosła się do krytyki, stwierdzając, że „jest do tego przyzwyczajona”. Przyznała również, że nagły rozgłos po sukcesie „Unholy” był dla niej „ekspozycyjny i przerażający”, co skłoniło ją do podjęcia terapii, a Sam Smith był dla niej cennym wsparciem. W wywiadach Kim podkreślała, że praca nad „Unholy” była zaszczytem i odebrała piosenkę jako celebrację wolności. Sama Smith określiła utwór jako zabawę z poważnym tematem, co wpisuje się w „queerową retorykę” przekształcania trudnych doświadczeń w coś „lekkiego i zabawnego”.