Interpretacja Bad Day - R.E.M.

Tekst piosenki "Bad Day" zespołu R.E.M. to przenikliwa, nacechowana sarkazmem i poczuciem rezygnacji krytyka współczesnej polityki, mediów i społeczeństwa. Utwór, który pierwotnie nosił tytuł "Furry Happy Monsters" i był przeznaczony na album Monster, ostatecznie został nagrany i wydany w 2003 roku na kompilacji In Time: The Best of R.E.M. 1988–2003. Pierwotnie napisany w 1985 roku, po trzydziestu latach Michael Stipe poczuł, że jego przesłanie jest ponownie aktualne, szczególnie w kontekście administracji George'a W. Busha i interwencji w Iraku, choć sam Stipe podkreślał, że tekst odnosi się do każdego miejsca i czasu, gdzie panuje kłamstwo i manipulacja.

Piosenka otwiera się obrazem "Public service announcement followed me home", co od razu wprowadza poczucie wszechobecnej, nachalnej propagandy i informacji, którą narrator pragnie odrzucić. Stwierdzenie "Shits so thick you could stir it with a stick – free Teflon whitewashed presidency" to jawny atak na skorumpowaną i nieuczciwą władzę, która dzięki sprytnym zagrywkom (niczym "teflon", do którego nic nie przylega) unika odpowiedzialności, skutecznie "wybielając" swoje przewinienia. Powtarzające się zdanie "We're sick of being jerked around" wyraża zbiorowe zmęczenie społeczeństwa manipulacją i politycznymi gierkami.

Refren "Broadcast me a joyful noise unto the times, lord, Count your blessings" to gorzka ironia. W obliczu narastającego cynizmu i wszechobecnego kłamstwa, prośba o "radosny zgiełk" i "liczenie błogosławieństw" brzmi jak kpina z pustych haseł i przymusowego optymizmu, który próbuje się narzucić. Michael Stipe w wywiadach często mówił o swoim zamiarze pisania tekstów, które miały podkopywać założenia i dekonstruować język, zwłaszcza ten używany w polityce i mediach.
Fragment "Have you ever seen the televised St. Vitus subcommittee prize / Investigation dance? Those-ants-in-pants glances" celnie piętnuje widowiskowość i powierzchowność politycznych dochodzeń. "St. Vitus dance" to medyczne określenie na pląsawicę, co sugeruje nerwowe, pozbawione sensu ruchy i udawanie zajęcia, podczas gdy prawdziwe problemy pozostają nierozwiązane. Obrazy "hollow anesthesized 'save my own ass, screw these guys' smoke and mirror lock down" doskonale oddają egoistyczną naturę władzy, która w dymie i lustrach oszustwa dba jedynie o własne interesy. Krytyka mediów jest równie ostra, kiedy narrator z rezygnacją wzdycha "the papers wouldn't lie! I sigh. Not one more".

Centralne zdanie "Its been a bad day. Please don't take a picture" może być interpretowane jako osobiste zmęczenie narratora byciem świadkiem tych wszystkich nieprawidłowości, a także jako prośba o prywatność w świecie, gdzie wszystko jest rejestrowane i oceniane. Zakończenie "Please stay tuned--we cut to sequel / ashes, ashes, we all fall down" to mroczne nawiązanie do dziecięcej rymowanki "Ring a Ring o' Roses" (znanej też jako "Popiół, popiół, wszyscy padamy") często interpretowanej jako odniesienie do Wielkiej Zarazy. Sugeruje to cykliczność błędów, nieuchronny upadek i powtarzalność katastrof, z których nikt nie wyciąga lekcji. Cały utwór jest wyrazem głębokiego rozczarowania, niemal bezsilności, wobec systemu, który wydaje się być zbudowany na kłamstwie i cynizmie.