Interpretacja Forget Not - Ne Obliviscaris

Tekst piosenki "Forget Not" australijskiego zespołu Ne Obliviscaris jest głęboką medytacją nad stratą, pamięcią i dziedzictwem tych, którzy odeszli. Sam tytuł utworu, "Forget Not", stanowi bezpośrednie odniesienie do nazwy zespołu. Ne Obliviscaris to łacińskie motto szkockiego klanu Campbell, które oznacza właśnie "nie zapomnij". Ten fakt jest kluczowy dla zrozumienia centralnego przesłania utworu. Według wokalisty i tekściarza Xenoyra, nazwa zespołu została wybrana, aby mieć głębię i znaczenie, pozwalając słuchaczom na osobiste przywiązanie do idei "nie zapominania" – czy to o własnych korzeniach, czy o życiu utraconej osoby.

Utwór otwiera się obrazami "maskarujących, szarych sępów" i "czarnych pieśni łabędzich", sugerując obecność śmierci i żałoby, a jednocześnie element iluzji lub ukrycia. Powtarzające się frazy "As the dead sigh" tworzą atmosferę melancholii i eterycznej obecności zmarłych, którzy wciąż istnieją w jakimś wymiarze, może jako wspomnienia lub ślady w świecie żywych. Pocałunki na "bezcielesnych palcach" potęgują ten obraz, symbolizując czułość i pożegnanie z tym, co już nieobecne fizycznie.

Refren, a właściwie centralne wołanie utworu – "Forget not... For those gone... Forget not" – staje się mantrą, przypomnieniem o nadrzędnym celu: pielęgnowaniu pamięci. Xenoyr w jednym z wywiadów potwierdził, że "Forget Not" to pieśń dla tych, których straciliśmy w podróży życia, rodzaj requiem. Wyjaśnił, że opłakujemy ich stratę, ale jednocześnie pamiętamy i celebrujemy wpływ, jaki wywarli na nasze życie. Inne źródła interpretują utwór jako przypomnienie, by nigdy nie zapominać tych, których straciliśmy, i by pamiętać o miłości dzielonej między dwojgiem ludzi, nawet jeśli ta miłość nie może już istnieć w fizycznej formie.

Druga zwrotka wprowadza bardziej poetyckie obrazy: "W dół wodami, pod wierzbową draperią, Zimny, ponadczasowy książę... Okryty kruczymi skrzydłami". Może to symbolizować podróż do zaświatów, gdzie "dwie groszowe księżyce" i "przejście przez łódź przewoźnika" są aluzją do mitologicznego Charona i opłaty za przeprawę dusz przez rzekę Styks. "Gwieździste wody" i "krainy snów, gdzie sielanki są złote" malują wizję spokojnego i pięknego życia po śmierci, lub też idealizowanych wspomnień.

Zarówno w tekście, jak i w ogólnym przesłaniu zespołu, Ne Obliviscaris wyraża przekonanie, że pamięć o zmarłych nadaje im nieśmiertelność: "Jak żyli, tak będą pamiętani / Teraz stoimy w śladach hymnów". To właśnie te "hymny" – ich życie, ich wpływ, ich pamięć – czynią ich wiecznymi. Fraza "Ne obliviscaris" staje się nie tylko nazwą zespołu, ale i wezwaniem do działania, wzmocnionym przez powtórzenia w piosence, podkreślając wagę niezapominania. Jak zauważył jeden z fanów na Reddit, Tim Charles (wokalista i skrzypek zespołu) wspominał w wywiadzie, że intro do utworu zostało napisane przez byłego gitarzystę Ne Obliviscaris, który zagrał je na pogrzebie swojego (dziadka?). Charles był wzruszony i poprosił o użycie tego fragmentu, co idealnie wpasowało się w tematykę utworu o śmierci i pamięci.

Końcowe wersy – "Co czeka poza ogrodem wygnania śpiewa o nieznanym / Renesans śmierci echem brzmi wiecznie, wszystko nie jest stracone" – sugerują, że śmierć nie jest ostatecznym końcem, lecz transformacją. Jest to wizja renesansu, odrodzenia, gdzie echo śmierci nie jest przerażające, lecz wieczne i pełne znaczenia. Śmierć nie niweczy wszystkiego, lecz otwiera drogę do nowego wymiaru istnienia, być może w pamięci żywych. Tekściarz Xenoyr zaznaczył, że choć jego motywy często wydają się mroczne, zawsze niosą ze sobą pozytywne przesłanie, ponieważ "negatywność jest trucizną". Takie podejście widać w "Forget Not", gdzie ból straty przeplata się z triumfem wiecznej pamięci. Tekst piosenki pomógł fanom poradzić sobie ze stratą bliskich, co zostało docenione przez Xenoyra, który uznał to za pozytywny wkład w życie innej osoby.