„Kamikadze” w wykonaniu Mr. Polski i Kabe to utwór, który z impetem wprowadza słuchacza w świat ekstrawagancji, nieokiełznanego sukcesu i hedonizmu, gdzie ryzyko jest wpisane w każdy aspekt życia. Tytułowe „kamikadze” staje się tu centralną metaforą, symbolizującą nie tyle samobójczą misję, co raczej bezkompromisowe i niemal szalone podejście do wydawania pieniędzy, celebrowania luksusu i czerpania z życia pełnymi garściami, bez oglądania się na konsekwencje. Piosenka, która ukazała się 2 lipca 2021 roku, jest czwartym teledyskiem promującym album Mr. Polski „MAKE MONEY & CRASH CARS”. Tytuł płyty doskonale oddaje esencję „Kamikadze”, gdzie zarabianie pieniędzy idzie w parze z ich rozrzutnym wydawaniem, a nawet „rozbijaniem samochodów” jako symboli dóbr materialnych.

Już sam refren, powtarzany przez Mr. Polskę, nakreśla obraz życia w duchu maksymalnego luksusu. „Ja mam 10 Dom P. tutaj, to jest kamikadze” – odniesienie do dziesięciu butelek ekskluzywnego szampana Dom Pérignon jednoznacznie wskazuje na brak jakichkolwiek ograniczeń finansowych. Kolejne wersy, takie jak „Mój rachunek tutaj w Nobu, to jest kamikadze”, czy „Gdy podjeżdża nowy Benz, robię kamikadze”, cementują wizerunek artysty, który z nonszalancją wydaje fortunę w drogich restauracjach (Nobu to globalna sieć luksusowych lokali) i na luksusowe samochody. To nie jest po prostu zakup, to jest akcja – „kamikadze”, czyli akt świadomej, rozrzutnej konsumpcji, która dla postronnego obserwatora mogłaby wydawać się ryzykowna lub nierozważna, lecz dla artysty jest manifestacją jego statusu i wolności.

W pierwszej zwrotce Mr. Polska pogłębia swoją narrację. „Call me, call me tatuś / Kwitami mogę srać już” to mocne stwierdzenie o jego obfitym bogactwie, do tego stopnia, że pieniądze są dla niego niemalże bezwartościowe. Buduje tu wizerunek „tatusia”, czyli opiekuna, lidera, kogoś, kto ma pełną kontrolę i może sobie pozwolić na wszystko. Opis „moje dupy gorące / Nie samoopalacz, nie słońce” dodaje do obrazu hedonistycznego stylu życia element uwodzenia i beztroskiej zabawy. Szampan Dom Pérignon służy tu nie tylko do picia, ale wręcz do „kąpieli” dla jego towarzyszek, co jest kolejnym hiperbolicznym podkreśleniem rozrzutności. Artysta jasno odcina się od fałszu i pozoranctwa: „Jak ja mówię, że gang to jest gang / Jak ja mówię, że bang to jest bang”, a jego sukces jest tak przytłaczający, że „wszystkich pozerów zasłonił mój cień”. Podkreśla, że nie ma czasu na „rabaty”, ponieważ „miliony wołają” i on musi „dodawać gazu”, co obrazuje ciągły pęd do jeszcze większego sukcesu i nieustannego pomnażania majątku, jednocześnie odrzucając skąpstwo. Wybór „Hiltona” zamiast „lasu” to jasna deklaracja preferencji luksusu nad skromnością, a cała ta zwrotka to hymn na cześć życia bez trosk, w którym pieniądze są narzędziem do realizacji każdej zachcianki.

Gościnna zwrotka Kabe wprowadza nieco inny, choć komplementarny wymiar do interpretacji. Rapując częściowo po francusku – „Il y a de la tise / Il y a du shit / Il y a de la beuh d'amsterdam” – Kabe odnosi się do używek (alkohol, haszysz, marihuana z Amsterdamu), co dodaje do obrazu luksusu nutę surowości i ulicznej autentyczności. Wzmianka o „oczach, które leją, naćpane kamikadze” (Les yeux qui pissent défoncer kamikaze) sugeruje, że jego „kamikadze” to nie tylko rozrzutność, ale i rodzaj autodestrukcyjnego zacięcia, życie na krawędzi, pod wpływem, ale wciąż z pełną świadomością i kontrolą. W kontraście do Mr. Polski, Kabe podkreśla znaczenie lojalności i rodziny („Aucun te-trai que la famille”) oraz gotowość do obrony swojego statusu („Toujours près de mon arme”), co świadczy o tym, że jego luksus i wolność zostały zdobyte w trudniejszym środowisku. Jego wizja to „zrobić kilka milionów” (Après de faire quelque milli) i „odejść” (Je vais m'en aller), co może oznaczać osiągnięcie finansowej niezależności i wycofanie się z intensywnego stylu życia. Kabe ponownie łączy pojęcie „kamikadze” z banknotami, dużymi „topami” marihuany i dresami, które są dla niego synonimem swobodnego, a zarazem pewnego siebie stylu. Kabe pozycjonuje się jako „kapitan”, który płynie „dalej”, „nosi inną banię” (ma inną mentalność lub jest pod wpływem), a jego serce, zamiast emocji, ma „skałę”, co może symbolizować jego odporność, chłód emocjonalny lub bezwzględność w dążeniu do celu. Jest to pewna forma obojętności wobec mniejszych problemów, skupienie na pieniądzu w „dużej skali” i wewnętrzna siła pozwalająca przetrwać w świecie pełnym pokus i zagrożeń.

Utwór "Kamikadze" jest produkowany przez Abla de Jonga, a jego muzyka, tak jak w przypadku całego albumu "MAKE MONEY & CRASH CARS", stanowi charakterystyczną mieszankę kilku gatunków, co pozwala Mr. Polsce ukazać "inną stronę swojej osobowości, a nawet ośmielić się o wiele bardziej, opowiadając osobiste historie". Cała koncepcja albumu, z którą utwór jest nierozerwalnie związany, mówi o "życiu chwilą, upadaniu i podnoszeniu się, bez oglądania się za siebie". W tym kontekście „kamikadze” nie jest aktem desperacji, ale filozofią życiową. To odważne rzucenie się w wir luksusu i ryzyka, świadomość, że można „rozbić samochody” (stracić majątek), ale zawsze jest możliwość „podniesienia się”. To manifestacja przekonania, że prawdziwa wolność polega na zdolności do wydawania, doświadczania i celebrowania sukcesu w maksymalnie intensywny sposób, bez żalu i bez obaw o przyszłość. Wspólna historia Mr. Polski i Kabe, którzy współpracowali już przy popularnym utworze „Czarny Dress”, dodatkowo podkreśla synergiczny charakter ich twórczości, gdzie oba style uzupełniają się, tworząc spójny i magnetyczny obraz współczesnego sukcesu w hip-hopie.