Interpretacja More The Victim - Linkin Park

Linkin Park w utworze „More The Victim”, wydanym oficjalnie w 2023 roku w ramach 20. rocznicowej edycji albumu Meteora, wnika głęboko w psychikę ludzką, eksplorując mechanizm kompleksu ofiary i skłonności do dramatyzowania własnego cierpienia. Pierwotnie nagrana podczas sesji do kultowego albumu Meteora w 2002 roku, piosenka ta, choć długo czekała na swoje pełne wydanie, z niezwykłą trafnością oddaje ponadczasowe dylematy związane z poszukiwaniem uwagi i uciekaniem od odpowiedzialności.

Tekst utworu, głównie śpiewany przez Mike'a Shinodę w zwrotkach i Chestera Benningtona w refrenach, przedstawia narrację skierowaną do osoby, która zdaje się czerpać satysfakcję z bycia w centrum uwagi poprzez nieustanne opowiadanie o swoich krzywdach. Shinoda zaczyna: „I've listened endlessly to your injury / You wanna talk about your sores / You wanna talk about suffering / Maybe sympathy it's all you're really hungry for” (Słuchałem bez końca o twojej krzywdzie / Chcesz mówić o swoich ranach / Chcesz mówić o cierpieniu / Może współczucie to wszystko, czego naprawdę pragniesz). Wskazuje na to, że prawdziwym motorem tego zachowania jest głód współczucia, a nie autentyczna chęć rozwiązania problemów. Bohater piosenki nieustannie krytykuje, wskazuje palcem i twierdzi, że inni go poniżają, podczas gdy sam nie potrafi podnieść się z ziemi, tkwiąc w błędnym kole narzekania.

Kluczowy refren, wyśpiewany z mocą przez Chestera Benningtona, stanowi esencję przesłania: „You want to be more hurt than me / You want to say you're more the victim / You wanna complain and pass the blame / You want to say you're more the victim” (Chcesz być bardziej zraniony niż ja / Chcesz powiedzieć, że jesteś większą ofiarą / Chcesz narzekać i zrzucać winę / Chcesz powiedzieć, że jesteś większą ofiarą). To wyraźne odniesienie do zjawiska „konkursu na ofiarę”, gdzie ludzie prześcigają się w opisywaniu swoich nieszczęść, aby zyskać większą uwagę, często umniejszając cudze doświadczenia. Mike Shinoda potwierdził w jednym z wywiadów, że utwór jest faktycznie o osobach z kompleksem ofiary.

W drugiej zwrotce Mike rozwija tę myśl, opisując pragnienie ciągłego mówienia o nieszczęściu i krzywdzie, a także „wyginanie uczciwości” i przesadzanie ze stresem, który się przeszło. Podkreśla brak kompromisu i niezgodę na to, by ktokolwiek inny mógł twierdzić, że został zraniony w równym, a co gorsza, większym stopniu. Zawsze musi być „większą ofiarą”.

Pre-chorus, śpiewany przez Chestera i Mike'a, dodaje warstwę autorefleksji i ostrzeżenia: „I used to be as innocent as you / My excuses ran out, ran out of things to complain about / Fear will always find a way to show right through”. Sugeruje to, że sami członkowie zespołu być może kiedyś doświadczyli podobnej mentalności, ale z niej wyrośli. Zrozumieli, że wymówki i strach nie są rozwiązaniem, a konfrontacja z własnymi lękami jest nieunikniona. To przejście od bierności do aktywności, od narzekania do działania, jest kluczowym elementem interpretacji.

Most (Bridge) utworu jest szczególnie poruszający, kiedy Chester śpiewa: „You wanna be just another someone / Somebody angry, somebody broken / You wanna be that than being all alone”. Wskazuje to na ukryty motyw – samotność. Bycie „zranionym” czy „złym” może być dla niektórych formą przynależności, sposobem na uniknięcie osamotnienia, nawet jeśli odbywa się to kosztem autentycznego kontaktu i własnego rozwoju. To gorzka refleksja nad tym, jak ludzie mogą utrwalać swoje cierpienie, aby nie czuć się izolowanymi.

Warto zaznaczyć, że „More The Victim” powstało pod roboczym tytułem „Cumulus” i było pierwszym utworem, nad którym Linkin Park pracował podczas sesji do Meteory. Mike Shinoda wspominał, że wielokrotnie próbowali „naprawić” ten utwór, ale „zawsze wydawał się zbyt popowy dla albumu(ów), nad którymi aktualnie pracowali”. Instrumentalne „Cumulus” zostało wydane w 2013 roku na płycie LP Underground XIII, a Brad Delson w komentarzu do „Lost Demos” podkreślał eksperymentalny charakter tego utworu, chwaląc scratching Joe Hahna, wers Mike'a i wokal Chestera w pre-chorusie oraz interakcję między perkusją Roba a gramofonami Hahna. Wersja wokalna, „More The Victim”, to rozwinięcie „Cumulusa” z nieco zmienionym wzorcem sampli, inną partią gitary, żywą perkusją i smyczkami.

„More The Victim” to nie tylko surowa krytyka postawy roszczeniowej, ale również rodzaj apelu o wzięcie odpowiedzialności za własne życie i przerwanie cyklu samoponiżania. Linkin Park, znany z fuzji rocka alternatywnego z nu-metalem i rapem, wykorzystuje swoją muzykę do wyrażania intensywnych emocji i zgłębiania złożonych tematów ludzkiego zachowania, co doskonale widać w tym odnalezionym po latach utworze. Piosenka, mimo że powstała dwie dekady temu, pozostaje bolesnym i trafionym komentarzem do zjawiska, które wciąż jest obecne we współczesnym świecie.