Interpretacja Waiting For The Miracle - Leonard Cohen

Interpretacja utworu „Waiting For The Miracle” Leonarda Cohena to podróż w głąb ludzkiej psychiki, zmagającej się z prokrastynacją, niespełnionymi pragnieniami i uciekającym czasem. Piosenka, pochodząca z albumu The Future z 1992 roku, ukazuje narratora, który „przeczekał połowę życia” na „cud, cud, który ma nadejść”. Ten cud, jak zresztą cała twórczość Cohena, jest otwarty na liczne interpretacje: może to być idealna miłość, uzdrowienie relacji, akt seksualny, a nawet objawienie duchowe. Sam Cohen w jednym z wywiadów określił „cud” jako „wizję z drugiej strony czekania”, mówiąc o głębokim pragnieniu, które wpisane jest w ludzkie serce i psychikę.

Podmiot liryczny przyznaje, że otrzymywał liczne „zaproszenia” i wie, że „ty” (być może ukochana osoba, los, czy nawet Bóg) wysłałeś mu ich wiele, lecz jego „ręce były związane” oczekiwaniem na coś transcendentnego. To paraliżujące oczekiwanie na wielkie, transformujące wydarzenie sprawia, że bohater odrzuca codzienne radości i możliwości, co prowadzi do swego rodzaju życiowego zastoju. Cohen z charakterystyczną dla siebie mieszanką melancholii i czarnego humoru maluje portret kogoś uwięzionego, a jednocześnie w pewien sposób pogodzonego ze swoim położeniem.

W piosence pojawia się cyniczne spostrzeżenie: „Maestro mówi, że to Mozart, ale brzmi jak guma do żucia”, gdy czekasz na cud. To zdanie świetnie oddaje poczucie rozczarowania i niewrażliwości na piękno, gdy umysł jest skupiony na czymś nieuchwytnym i wyidealizowanym. Narrator deklaruje, że nie był „tak szczęśliwy od końca II wojny światowej”, co jest z kolei ironicznym i gorzkim komentarzem na temat jakości jego życia, w którym nawet tak ekstremalny i traumatyczny globalny konflikt wydaje się być punktem odniesienia dla szczęścia, z perspektywy oczekiwania na zbawienny „cud”.

Piosenka podkreśla również niemożność działania, gdy „nic nie zostało do zrobienia, kiedy wiesz, że zostałeś wykorzystany”, lub gdy „żebrać musisz o okruch”. Ta rezygnacja z aktywności na rzecz biernego oczekiwania jest kluczowym elementem utworu. W końcowych strofach, pomimo całego tego oczekiwania i rozczarowania, pojawia się nagle propozycja: „Kochanie, pobierzmy się, byliśmy zbyt długo sami. Bądźmy sami razem. Zobaczmy, czy jesteśmy tak silni”. To nagłe wezwanie do „zrobienia czegoś szalonego, czegoś absolutnie złego”, sugeruje desperacką próbę wyrwania się z letargu i nadania sensu czekaniu, nawet jeśli ma to być akt buntu. To gest akceptacji niedoskonałości i próba znalezienia „cudu” w samej bliskości i wspólnym przeżywaniu niepewności.

Utwór „Waiting For The Miracle” został wykorzystany w kultowym filmie Olivera Stone’a Urodzeni mordercy (Natural Born Killers) z 1994 roku, gdzie pojawia się na początku ścieżki dźwiękowej. Towarzyszy scenom otwierającym film, z obrazami pustych krajobrazów i martwych zwierząt, skutecznie budując nastrój, choć początkowo jego znaczenie w kontekście filmu było dyskutowane. Cohen był współautorem tekstu piosenki wraz z Sharon Robinson, która również współtworzyła melodię do „Everybody Knows”. W 1992 roku, kiedy powstawał album The Future, Cohen pracował nad nim w okresie upadku Muru Berlińskiego i zamieszek w Los Angeles, co wpłynęło na ogólny, nieco ponury, ale też pełen ironii ton albumu.

„Waiting For The Miracle” to utwór, który stawia fundamentalne pytania o sens oczekiwania, o to, co tracimy, goniąc za ideałami, i czy prawdziwy cud nie tkwi przypadkiem w akceptacji teraźniejszości i odwadze życia w niej, nawet jeśli jest daleka od perfekcji. Cohen z właściwą sobie przenikliwością ukazuje złożoność ludzkiego pragnienia i nieuchronność upływającego czasu, jednocześnie pozostawiając nutę nadziei w tym wiecznym oczekiwaniu.