Utwór „63” autorstwa Kaarisa, wydany jako singiel 2 października 2013 roku, a następnie umieszczony na jego przełomowym albumie „Or Noir” z 21 października 2013 roku, stanowi esencję brutalnego i bezkompromisowego stylu, który uczynił go jednym z najważniejszych twórców francuskiego trapu. Już na wstępie Kaaris zakreśla terytorium swojej opowieści słowami: „Back to the future, Sevran, 2.7, Kaaris”. „Sevran” to jego rodzinne miasto w departamencie Seine-Saint-Denis (93) na północny wschód od Paryża, a „2.7” odnosi się do „2.7.0”, czyli części kodu pocztowego Sevran (93270), co jest dla artysty kluczowym elementem tożsamości i pochodzenia. To nie tylko geograficzny punkt na mapie, ale symboliczne centrum jego świata, miejsce, które ukształtowało jego bezwzględny światopogląd i styl artystyczny.

Refren utworu, powtarzający frazę „Bitch mon coeur a déménagé, A.M.G. 63”, wyraża całkowite emocjonalne odcięcie artysty, serce przeniesione gdzie indziej, symbolizujące utratę sentymentów na rzecz brutalnej rzeczywistości. Powtarzające się „A.M.G. 63” to odniesienie do luksusowego, sportowego samochodu Mercedes-AMG C 63, które w tekście staje się metaforą statusu, siły, sukcesu materialnego i bezwzględności. Artysta mówi: „Même si ma peine est aménagée, A.M.G. 63 / Mes sentiments sont déchargés, A.M.G. 63 / Les piles d'dollars laissent présager, A.M.G. 63”, co podkreśla, że nawet jeśli ból jest częścią jego życia, to został oswojony, a uczucia wygaszone, ustępując miejsca dążeniu do bogactwa i władzy. Finałowa groźba refrenu, „J't'allume de sang froid, j'crame tes 63 grammes”, to deklaracja bezwzględnej przemocy. „63 gramy” mogą symbolizować niewielką, ale cenną ilość narkotyków lub być po prostu celowym nawiązaniem do symboliki AMG 63, potęgującym wrażenie bezlitosnej skuteczności.

W pierwszej zwrotce Kaaris maluje ponury obraz życia na ulicy, przesiąkniętego handlem narkotykami: „Crack, héroïne dans des sachets, t'es très près du trépas / Du kérosène pour mélanger, quelques feuilles de coca / Tu peux l'inhaler, tu peux l'injecter, le produit est local / Tout droit du 9.3”. To nie jest gloryfikacja, lecz surowe sprawozdanie z codzienności, gdzie śmierć czai się tuż obok, a „lokalny produkt” z 93. departamentu (Seine-Saint-Denis) jest synonimem autentyczności i niebezpieczeństwa. Artysta szybko przechodzi do podkreślania swojej dominacji i bezwzględności wobec rywali: „T'es démasqué, tu peux faire l'ancien, la preuve est qu'j't'ai fais mal / T'auras pas besoin d'danser comme un indien pour qu'il pleuve des balles”. Kaaris nie uznaje pustych gestów, jego słowa są twarde jak czyny. W tym kontekście pojawia się jeden z najbardziej uderzających wersów: „J'ai des traces de coups d'fouets à la place des tatouages”. To potężna metafora, która wskazuje na głębokie, wewnętrzne blizny i doświadczenia, które ukształtowały go bardziej niż jakiekolwiek zewnętrzne ozdoby. W wywiadzie dla Qobuz z 2013 roku, Kaaris, mówiąc o swoich tekstach, wyjaśnił, że dorastanie w Sevran „nie traumatyzuje mnie, ale kuje i zostawia wewnętrzne, a czasem i zewnętrzne blizny”. To zdanie idealnie oddaje sens tej linii, podkreślając, że jego „tatuaże” to pamiątka ciężkiego życia, a nie modny dodatek.

Druga zwrotka kontynuuje ten agresywny ton, podnosząc stawki i rozszerzając obraz dominacji. Kaaris ostrzega: „Quand y'a un flingue, y'a plusieurs flingues, fais très attention”, sugerując, że jego siła tkwi nie tylko w nim samym, ale w całej wspierającej go sieci. Postrzega słabych jako skazanych na porażkę: „T'es né baltringue, tu meurs baltringue, te pose pas de question”. Artysta świadomie buduje wizerunek hiper-męski i prowokacyjny, używając wulgarnych i graficznych metafor, by podkreślić swoją siłę i status, na przykład poprzez porównanie do Terminatora i „dinozaura”. Sceny zagrożenia i bezwzględnego dążenia do celu są wyraźne: „J'vais déblayer l'asphalte / J'vais débrayer, j'attaque, j'vais te rayer d'la carte”. Kaaris nie pozostawia wątpliwości, że przyszedł po swoje, a rywali eliminuje szybko i brutalnie: „Je viens prendre des sous, j'ai le sang qui bout / Et le temps que tu m'touches, t'as une dent qui bouge”. W wywiadzie dla Booska-P artysta kilkakrotnie podkreślał, że jego teksty są „hardcore w 90% umieszczone poniżej pasa (broń i krew wliczone), ultrawiolarne, z pugilistycznym flowem i szokującymi klipami”, choć jednocześnie uważał swoją prozę za mniej „prostacką” niż wielu kolegów po fachu. Ostatnie wersy zwrotki, takie jak „Illuminati, ton triangle comme la forme de ta chatte”, to prowokacyjne odrzucenie i wulgaryzacja symboli władzy, które miały na celu zszokowanie i podkreślenie jego antyestablishmentowego nastawienia.

„63” to manifest Kaarisa, utwór o emocjonalnym chłodzie, bezkompromisowym dążeniu do celu, brutalnej rzeczywistości ulicy i nieustannym budowaniu swojej pozycji. Kaaris, jako jeden z pionierów trapu we Francji, używa „AMG 63” jako symbolu twardo wywalczonego sukcesu i dominacji, zdobytych wbrew wszelkim przeciwnościom. Nie ukrywa, że jego twórczość, choć odzwierciedlająca brutalną prawdę jego otoczenia, jest również celowym zabiegiem artystycznym, mającym na celu „sprzedaż” i dotarcie do szerszej publiczności, jak sam wspomniał w rozmowie z Clique TV w 2015 roku. Piosenka jest odzwierciedleniem mentalności przetrwania i triumfu w bezlitosnym świecie, gdzie bogactwo i szacunek mierzone są siłą i bezwzględnością.