Utwór "Diabeł z Piekła", pochodzący z debiutanckiego albumu Nocnego Kochanka Hewi Metal, wydanego 31 grudnia 2015 roku, stanowi esencję twórczości tego polskiego zespołu – zderzenie klasycznego, melodyjnego heavy metalu z humorystycznymi, często dwuznacznymi tekstami. Nocny Kochanek, będący alter ego grupy Night Mistress, od początku postawił na dystans i parodię gatunku, co w wywiadach podkreślał wokalista i autor tekstów Krzysztof Sokołowski. Jak wyjaśnił w rozmowie z Radio1.7, twórczość zespołu jest zarówno pastiszem, jak i parodią heavy metalu, gdzie charakterystyczne dla gatunku elementy przedstawiane są w „krzywym zwierciadle”, głównie za sprawą warstwy lirycznej.

Piosenka otwiera się intrygującym, szatańskim śmiechem i pytaniem "A po co tutaj zaglądasz? Jakiegoś Diabła pewnie szukasz Muahahaha.", które od razu wprowadza słuchacza w specyficzny, autoironiczny klimat. Już pierwsze strofy kreślą obraz spotkania, podczas którego ma "odbyć czarną mszę". Pojawia się w nim tajemnicza postać – "Diabeł z Piekła", określony żartobliwie jako "pogromca wszelkich błon!", co jest typowym dla Nocnego Kochanka, zabawnym eufemizmem, pełnym przymrużenia oka. Tenże „diabeł”, choć brzmi groźnie, szybko zostaje sprowadzony na ziemię, zyskując bardzo ludzkie, wręcz karykaturalne cechy. Zamiast budzić grozę, przywołuje raczej uśmiech, będąc uosobieniem młodzieńczego buntu i fascynacji mrocznymi estetykami, które jednak w zderzeniu z rzeczywistością okazują się... nieco komiczne.

Dalsze wersy rozwijają portret "diabła" jako młodego chłopaka – "Szesnaście lat, już łby gołębiom jadł". Jest to klasyczny obraz nastolatka próbującego wejść w świat subkultury, czerpiącego z niej najbardziej powierzchowne, ale wizualnie efektowne elementy. Ubiór "Z lumpeksu czarny płaszcz" i "zroszona wąsem twarz" malują obraz typowego adepta metalu, który jeszcze szuka swojej tożsamości, często w sposób niezręczny i przerysowany. Te szczegóły, osadzone w polskiej rzeczywistości, sprawiają, że postać staje się relatable i wzbudza sympatię, zamiast strachu.

Kluczowy dla interpretacji utworu jest fragment opisujący "czarną mszę" zorganizowaną "Z kolegami z klasy w lesie na Wajach". To tutaj humor Nocnego Kochanka wybucha z pełną mocą. Zamiast demonicznych rytuałów, mamy do czynienia z młodzieńczym eksperymentem, gdzie "z piórników na ściółce ułożony już pentagram" staje się symbolem naiwności i braku środków, a krzyki "szatan zeżre twoje jaja!" – wyrazem niewinnej, choć wulgarnej, młodzieńczej ekspresji. Scena, w której "twarze w białych makijażach miały straszyć jak w koszmarach, wyglądają raczej niczym o poranku twoja stara", to genialne obśmianie konwencji "corpse paint" i estetyki black metalu, jednocześnie odwołujące się do uniwersalnego doświadczenia zderzenia fantazji z prozą życia. W tym kontekście pojawia się pytanie "Czy nam Diabeł z Piekła najprawdziwszy heavy metal zagra?", które doskonale oddaje nadzieje na autentyczne przeżycie w świecie, który na dłuższą metę okazuje się być poza zasięgiem.

Wersy takie jak "Czarna msza kiepsko mi idzie, chyba nie jestem w tym dobry. Może zacznę zbierać znaczki, rzucę swe szatańskie hobby." to apogeum autoironii. Pokazują, że fascynacja mrokiem to tylko faza, która szybko może ustąpić miejsca bardziej przyziemnym zainteresowaniom. Jest to swego rodzaju oswajanie "diabła" – sprowadzanie go z mitologicznych wyżyn do poziomu codziennych, niezbyt udanych prób odgrywania roli. Utwór nie gloryfikuje satanizmu ani nie potępia go, ale pokazuje go jako jeden z elementów subkultury, którą młodzi ludzie odkrywają i z którą eksperymentują.

Powtarzające się frazy "Jeszcze jeden wina łyk, by się zrobić tak na styk. Nie masz wina, to pij krew, razem z diabłem pośród drzew." oraz "Rano powie żebyś spał, wszystko inne w dupie miał." dopełniają obrazu hedonistycznego, beztroskiego podejścia do życia. "Picie krwi" to kolejny, mock-rytualistyczny element, który w rzeczywistości jest po prostu upijaniem się winem, zaś poranne zignorowanie wszelkich obowiązków symbolizuje swobodę i odrzucenie konwencji, które często towarzyszą młodzieńczemu buntowi. Jak podkreśla zespół, ich teksty są pisane z dużą dozą dystansu do subkultury metalowej, nadając całości niepowtarzalny, groteskowy klimat.

Podsumowując, "Diabeł z Piekła" to nie tylko zabawna piosenka, ale także inteligentna interpretacja młodzieńczego buntu i fascynacji mrocznymi subkulturami. Nocny Kochanek, znany z "prześmiewczego tłumaczenia" nazwy Night Mistress na polski, doskonale balansuje na granicy parodii i hołdu dla heavy metalu. Zamiast straszyć, bawi i skłania do refleksji nad tym, co tak naprawdę kryje się pod maską "diabła z piekła" – często jest to po prostu zagubiony, ale pełen pomysłów, młody człowiek. Zespół, jak wspomniał Krzysztof Sokołowski w wywiadzie z Radio1.7, odniósł sukces właśnie dzięki temu połączeniu profesjonalnego wykonania muzycznego z żartobliwym tekstem, który sprawia, że piosenek "daje się słuchać".