„I’ll Be Fine” autorstwa Juice’a WRLD’a to utwór głęboko zakorzeniony w tematyce uzależnienia od narkotyków, zaprzeczenia oraz walki o przetrwanie w obliczu zarówno wewnętrznych demonów, jak i zewnętrznych zagrożeń. Piosenka, wydana 10 grudnia 2018 roku jako część albumu Goodbye & Good Riddance (Anniversary Edition), została wyprodukowana przez Nicka Mirę. Wcześniej, pierwotna wersja albumu Goodbye & Good Riddance ukazała się 23 maja 2018 roku.

Utwór rozpoczyna się od przygnębiającego wprowadzenia, które od razu ustawia ton – „And we live / And we recording / And there's lean on deck, y'know? / Purple Rain”. To nie tylko zapowiedź nagrywania, ale także bolesne uświadomienie obecności substancji psychoaktywnych, takich jak lean (mieszanka syropu na kaszel i napoju gazowanego), nazwanego tu „Purple Rain”. Ta fraza może być tragicznym odniesieniem do piosenki Prince'a, ale w kontekście Juice'a WRLD'a nabiera mrocznego znaczenia, symbolizując ucieczkę w nałóg.

W tekście Juice WRLD otwarcie przyznaje się do zażywania narkotyków, co widać w wersach takich jak „I just popped a bean yesterday, it was a long night / I done did the right drugs, only on the wrong night”. Podkreśla tu, że choć bierze „właściwe” narkotyki, to dzieje się to w „złą noc”, co może sugerować, że szuka ucieczki od problemów, które go dręczą, a substancje stają się jego jedynym ratunkiem. Częste powtarzanie frazy „I’ma be fine” – „będę w porządku” – jest ironicznym i wzruszającym elementem piosenki. Jest to forma samouspokojenia, ale też głębokiego zaprzeczenia. Słowa te nabierają szczególnego, bolesnego znaczenia w kontekście tragicznej śmierci artysty, który zmarł z powodu przedawkowania narkotyków, niecały rok po premierze utworu.

Juice WRLD nawiązuje do rozmowy ze Swervo, postacią, która próbuje go ostrzec: „Swervo told me stop popping them xannies 'fore I flatline”. To wyraźne ostrzeżenie przed skutkami zażywania Xanaxu, co jest kolejnym przykładem świadomości ryzyka, ale i kontynuacji autodestrukcyjnych zachowań. Słowa te rezonują z późniejszą tragedią, sprawiając, że utwór jest niezwykle osobisty i proroczy. W wywiadach ani w materiałach promocyjnych nie ma jednoznacznej identyfikacji, kim jest Swervo, ale jego rola jako głosu rozsądku jest kluczowa. Można spekulować, że Swervo to być może inny raper G Herbo, z którym Juice WRLD często współpracował, lub po prostu bliska osoba z jego otoczenia.

Artysta w tekście wspomina również o swojej matce, która mówi mu, by przestał brać leki przeciwbólowe: „My momma told me, "Stop the painkillers" / Them shits is killing me, I'ma be fine”. To pokazuje, że jego uzależnienie nie było tajemnicą dla najbliższych, a jego własna matka wyrażała obawy. Ten fragment dodaje piosence warstwę bezbronności i świadomości konsekwencji, z którymi jednak Juice WRLD nie potrafił sobie poradzić w dłuższej perspektywie.

Oprócz walki z nałogiem, piosenka porusza temat biedy i późniejszego sukcesu. Juice WRLD kontrastuje swoją przeszłość („Remember when they used to diss me in the lunch line / Now I'm eating steak and eggs when it's lunchtime / I remember eating Ramen with a Glock .9”) z obecnym, luksusowym stylem życia. Ta dychotomia między dawnymi trudnościami a nowym bogactwem jest typowa dla wielu artystów hip-hopowych, ale u Juice'a WRLD'a współistnieje z ciągłą ucieczką w narkotyki. Mimo osiągniętego sukcesu, wspomnienia o „ramenie z Glockiem .9” świadczą o trudnej przeszłości, która wciąż na niego wpływa.

W ostatniej zwrotce piosenki, intensywność uzależnienia staje się jeszcze bardziej namacalna: „I woke up xanning / I sit down, I can't stand it anymore / Can't stand it anymore, more / I woke up leaning, so I woke up dreaming / And fiending for more, for more, for more / One cup, I need four more, hey”. Te wersy doskonale oddają spiralę nałogu – budzenie się pod wpływem Xanaxu, niemożność zniesienia rzeczywistości na trzeźwo, pragnienie coraz większych dawek leanu. Jest to bolesny obraz walki z samym sobą, gdzie chęć zaprzestania jest przyćmiona przez nieustające pragnienie ucieczki od bólu, z którym artysta się zmagał. Cały utwór można postrzegać jako błaganie o pomoc ukryte pod maską pozornego optymizmu „będę w porządku”. Piosenka jest tragicznym świadectwem, jak pomimo sławy i ostrzeżeń, Juice WRLD pozostawał uwięziony w sidłach uzależnienia, ostatecznie spełniając swoje własne, tragiczne przepowiednie. Słowa takie jak „Too busy making money to worry 'bout making memories” również podkreślają jego skoncentrowanie na karierze kosztem zdrowia i osobistego życia. Interpretacja tej piosenki po śmierci artysty jest szczególnie poruszająca, ponieważ staje się ona pożegnaniem i ostrzeżeniem dla słuchaczy, ukazującym prawdziwą cenę, jaką zapłacił za swoje demony.