Piosenka "Everyday" autorstwa Joosta to intensywna, chaotyczna, a zarazem boleśnie szczera refleksja nad monotonią, lękami i dążeniem do sensu w codziennym życiu. Powtarzające się jak mantra "Everyday, everyday, every motherfucking day" na początku utworu natychmiast wrzuca słuchacza w pętlę rutyny, podkreślając wszechobecność codzienności i poczucie uwięzienia w powtarzalnym schemacie. To nie tylko refren, ale i sedno doświadczenia, które Joost eksploruje w swoim charakterystycznym, gabber-popowym stylu.

W pierwszej zwrotce artysta maluje obraz zmęczonego człowieka po długim dniu pracy, pragnącego ucieczki: "Everyday I work so hard man / Long day at work / Man I need to drink a beer". Ta potrzeba natychmiastowego odstresowania, często w postaci alkoholu, prowadzi do głębszej introspekcji i konfrontacji z wewnętrznymi demonami. Joost śpiewa: "It is me myself and I / It's the only things I fear / Man I wish I could stay sober / But it feels so fucking weird". Ten fragment ujawnia walkę z własnymi myślami, lęk przed samym sobą i trudność w utrzymaniu trzeźwości, co jest często tematem, który Joost porusza w swojej twórczości, wykorzystując humor jako mechanizm obronny, by przezwyciężyć smutek i traumy. Wiadomo, że siostra Joosta martwi się o jego niezdrowy tryb życia, wspominając o "dużej ilości piwa, małej ilości owoców", co dodaje osobistego wymiaru do tych wersów.

Linie "My time is almost over / And the ending now is near" wprowadzają wyraźny ton egzystencjalnego lęku i świadomości przemijania. To poczucie bliskości końca, często pojawiające się w twórczości artysty, może być interpretowane jako odbicie jego osobistych doświadczeń – Joost w młodym wieku stracił oboje rodziców, co głęboko ukształtowało jego wrażliwość i twórczość. Mimo tej melancholii, utwór natychmiast przechodzi w wezwanie do "party in the name of the people", co podkreśla dualistyczny charakter twórczości Joosta – łączenie mrocznych tematów z energetyczną, niemal euforyczną ekspresją. Tekst piosenki jednocześnie dotyka dychotomii ludzkiej natury: "Some people good / And some people are evil / Some people stupid but that is okay / But please don't be stupid / Every fucking day", co jest gorzkim komentarzem na temat społeczeństwa i prośbą o refleksję.

Druga zwrotka to już bezpośrednie zapytanie o stan świata i własne zdrowie psychiczne: "What the fuck is wrong with the world now / I-I ask myself / And I think I'm stuck in a burn out / I-I I need some help". Te słowa doskonale oddają poczucie wypalenia i zagubienia, które jest rezonujące z doświadczeniami wielu młodych ludzi w dzisiejszych czasach. Jednak Joost nie pozostaje tylko przy diagnozie problemu. Jego sztuka to często połączenie introspekcji z szerszym spojrzeniem na świat. W wywiadach podkreślał, że myśli o "wszystkich sierotach na świecie, o ludziach, o których inni zapominają". To humanitarne podejście znajduje odzwierciedlenie w końcowych wersach: "When I think about the things / That I think about / There's other good things to think about / And if we think together / We can think out loud". Jest to potężne przesłanie o nadziei na kolektywne myślenie i działanie, sugerujące, że poprzez wspólną refleksję i dzielenie się myślami można znaleźć rozwiązania i "posunąć się naprzód".

Joost Klein jest znany z tego, że w swojej muzyce i występach często łączy humor z osobistą traumą, tworząc „gabber pop” nasycony głębokim smutkiem. Mówił, że wspomnienia są dla niego "niemal 24/7", a jego twórczość jest próbą przekształcenia traumy w coś, co popycha go w nowym kierunku. "Everyday" to idealny przykład tego połączenia – intensywny bit i powtarzalny refren odzwierciedlają wszechobecną codzienność, podczas gdy tekst ujawnia wewnętrzne zmagania, krytykę społeczną i ostatecznie, wiarę w siłę wspólnej myśli. Piosenka jest więc nie tylko wyrazem osobistego zmagania artysty, ale także uniwersalnym hymnem o poszukiwaniu sensu w obliczu rutyny i problemów współczesnego świata, zachęcającym do wspólnego "myślenia na głos" w nadziei na lepsze jutro.