Interpretacja Elegantly Wasted - INXS

„Elegantly Wasted” to piosenka tytułowa z dziesiątego studyjnego albumu INXS, wydanego w 1997 roku. Utwór ten, jak i cały album, zyskał później znaczenie jako ostatnie nagranie z udziałem frontmana Michaela Hutchence’a przed jego tragiczną śmiercią w listopadzie tego samego roku. W czasie powstawania tej płyty zespół wracał po kilkuletniej przerwie, a jego członkowie zmagali się z osobistymi i zawodowymi trudnościami, co Hutchence określił jako chęć „zejścia ze starej karuzeli” ciągłego nagrywania i koncertowania.

Tekst piosenki, napisany przez Hutchence’a we współpracy z Andrew Farriss, uważany jest za odzwierciedlenie jego wewnętrznych zmagań ze sławą i poszukiwaniem prawdziwego szczęścia. Powszechnie wierzy się, że inspiracją do powstania utworu była noc spędzona przez Michaela Hutchence’a i Bono z U2. Teksty zdają się opowiadać o tym, jak dobrze się bawili, ale jednocześnie dostrzegali rzeczy, które „nie były moralnie przyzwoite”, co doprowadziło do wniosku, że „to nie jest dobre życie”. Jest to więc refleksja nad blaskami i cieniami świata celebrytów, a także swego rodzaju komentarz do inwazji mediów na życie prywatne artysty, zwłaszcza w kontekście obsesyjnego zainteresowania tabloidów jego związkiem z Paulą Yates.

Otwierające wersy – „Look at all that shines / Baby’s down on the world and she knows it” – oraz późniejsze „Look at all the crimes / Baby’s down on the world cause she owns it” – mogą odnosić się do kuszącego, lecz często pustego blichtru sławy, lub do jakiejś postaci, „Baby”, która kontroluje świat pełen powierzchowności i moralnych kompromisów. Fraza „If your spirit’s running / Why don’t we make it rain like we used to” wyraża nostalgię za dawną spontanicznością, ekscytacją lub pragnieniem swoistego oczyszczenia, powrotu do prostszych czasów.

Refren, powtarzający „We run / We hide / We wait and we want / The good life / Aw sure / You’re right / This ain’t, the good life”, to kwintesencja rozczarowania Hutchence’a iluzją „dobrego życia” oferowanego przez sławę i nadmiar. Piosenka w pewnym sensie staje się hymnem dla tych, którzy przeszli przez hedonizm, ale zreflektowali się, że nie jest to droga do prawdziwej satysfakcji.

Centralnym punktem utworu jest jednak tytułowe „Elegantly wasted”. Można to interpretować jako stan bycia „zmarnowanym” lub „rozpuszczonym”, ale z pewną gracją, stylem, a nawet rezygnacją. Sugeruje to bycie elegancko zagubionym, celowo pogrążonym w dekadencji, ale bez utraty poczucia własnej tożsamości. W rozmowie dla magazynu „The Album Network” Hutchence zasugerował, że piosenka ma pokazać „paradoks rzeczywistości w świecie. Ludzie zawsze szukają dobra i zła, ale niekoniecznie wiedzą, gdzie szukać właściwych odpowiedzi. To może doprowadzić do szaleństwa. Ale w większości, piosenka oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Wszystko zależy od percepcji kontra rzeczywistości”. Tekst mówi o utracie niewinności, ale jednocześnie daje nadzieję i podkreśla potrzebę wsparcia ze strony innych.

Ciekawym smaczkiem związanym z piosenką jest jej ukryte przesłanie. Po sprzeczce Michaela Hutchence’a z braćmi Gallagher z Oasis podczas Brit Awards w 1996 roku – gdzie Noel Gallagher nazwał INXS „przeszłością” – Hutchence podobno wrócił do studia i dodał w tle refrenu linię „I’m Better Than Oasis” (lub „We’re Better Than Oasis”), dyskretnie nakładając ją na „Elegantly Wasted”. Andrew Farriss, współautor utworu, nie mógł potwierdzić ani zaprzeczyć tej historii, sugerując, że Hutchence mógł to zrobić pod jego nieobecność. Ten detal dodaje piosence warstwę buntu i rywalizacji, typowej dla ówczesnej sceny rockowej.

Muzycznie utwór ma na celu odtworzenie „magii i groove’u” z albumu Kick, w szczególności przeboju „Need You Tonight”. Jest to „genialny utwór popowo-taneczny” z charakterystycznym dla INXS brzmieniem. Mimo burzliwego okresu w życiu zespołu, a zwłaszcza Hutchence’a, teksty na tym albumie były niezwykle osobiste i dojrzałe. Elegantly Wasted zostało ciepło przyjęte jako „żywy i celowy powrót” zespołu, choć niestety jego późniejsze dziedzictwo zostało przyćmione przez tragiczne wydarzenia, które nastąpiły po premierze. Mimo że w USA album nie osiągnął szczytów list przebojów, singiel zdobył pierwsze miejsce w Kanadzie.