Interpretacja Hyperreal (feat. Kučka) - Flume

Utwór „Hyperreal” Flume’a, z udziałem Kučki, to hipnotyzująca podróż w głąb percepcji i zmienności rzeczywistości, wydana 5 maja 2017 roku jako dodatkowy utwór na winylowej edycji Skin Companion EP 2. Piosenka stanowi trzecią kolaborację australijskiego producenta z wokalistką Kučką, znaną z jej eterycznego głosu i „dreamy, forward-thinking, electronic pop songs”. Sam Flume w wywiadach podkreśla, że jej wysoki wokal jest jego ulubionym do pracy, ponieważ daje mu dużo przestrzeni w kompozycji.

Tekst rozpoczyna się od introspektywnego obrazu: „We pulled into the back road / Shimmering this way forth / Wearing out its course end, I could only dream about / What is hidden, heard through its white noise”. Wprowadza to w atmosferę podróży i poszukiwania czegoś ukrytego poza codziennym szumem informacyjnym, „białym szumem”. To poczucie zmęczenia („Wearing out its course end”) sugeruje pragnienie ucieczki od monotonii.

Centralnym punktem utworu jest powtarzające się stwierdzenie „All seems too clear / Let it wash over me / Don't disappear / Visions are hyperreal”. Termin hyperreal odnosi się do czegoś, co jest bardziej rzeczywiste niż sama rzeczywistość, zacierając granice między tym, co prawdziwe, a tym, co wyobrażone. Niektórzy fani widzą w tym odniesienie do koncepcji hiperrzeczywistości Jeana Baudrillarda, gdzie symulacje stają się nieodróżnialne od oryginału. Prośba „Let it wash over me / Don't disappear” ukazuje głębokie pragnienie zanurzenia się w tych intensywnych, być może ulotnych, wizjach i utrzymania ich przy sobie.

W dalszej części tekstu, Kučka śpiewa: „Rising from the vapour misted patterns, voices left behind / From the vapour misted patterns, can we stay a while?”. Obraz „mglistych wzorów” i „głosów pozostawionych w tyle” może symbolizować przeszłe doświadczenia lub niejasne wspomnienia, z których podmiot liryczny próbuje się wyłonić. Pytanie „can we stay a while?” wyraża tęsknotę za chwilą spokoju lub zatrzymaniem się w obliczu nieustannej zmiany.

Kluczowy dla interpretacji jest fragment: „Guess I'm sick of things being the same / Doesn't have to be every day, never change / Just recycling things I thought were true when I was younger / But I'm older now, I should've listened, oh / The splinters left me blind, I had to change my mind”. To silne oświadczenie o osobistej transformacji i odrzuceniu starych przekonań. Podmiot liryczny wyraża zmęczenie powtarzalnością i recyklingiem idei, które kiedyś uważał za prawdę, ale z wiekiem okazały się iluzoryczne. Metafora „splinters left me blind” (odłamki mnie oślepiły) doskonale oddaje bolesne uświadomienie sobie błędów i konieczność radykalnej zmiany perspektywy.

Muzycznie „Hyperreal” jest opisywany jako „thumping, glitchy club track packed with bass and off kilter syncopation” przez recenzenta Triple J. Charakteryzuje się skomplikowanymi pejzażami dźwiękowymi, dynamicznymi bitami i bogatymi warstwami syntezatorów, co jest znakiem rozpoznawczym Flume’a. Artysta wykorzystuje techniki takie jak modulacja wysokości dźwięku i rozciągnięte w czasie sample, co przyczynia się do unikalnego i eksperymentalnego charakteru utworu. Początek piosenki z „wonky panned synth and some pulsing percussion” z miękkimi wokalami Kučki, które stają się rozciągnięte i zniekształcone, buduje napięcie, aż do „abrasive feedback” i „dark atmospheric pad” w połowie utworu. To połączenie sprawia, że piosenka, choć zakorzeniona w elektronice, jest czymś więcej niż tylko „future bass” czy „house”, stanowiąc „unpredictable experience”.

Podsumowując, „Hyperreal” to nie tylko złożona dźwiękowo kompozycja Flume’a i Kučki, ale także głęboka refleksja nad naturą percepcji, przemijaniem i nieustanną potrzebą osobistej ewolucji. Piosenka zaprasza słuchacza do zanurzenia się w hiperrealnych wizjach, które są zarówno uwodzicielskie, jak i konfrontujące z iluzjami przeszłości.