Utwór "Say It" Flume'a, z gościnnym udziałem Tove Lo, to hipnotyzująca podróż w głąb złożonej, na granicy toksyczności, relacji, gdzie pożądanie miesza się z wewnętrznym konfliktem. Piosenka, będąca trzecim singlem z drugiego albumu Flume'a, Skin, z 2016 roku, od samego początku osadza nas w intymnej, posprzecznej atmosferze po zakończonej imprezie.

Tekst rozpoczyna się od sceny, gdy "party done" (impreza się skończyła), a bohaterowie "Shadows walking home" (cienie idą do domu), sugerując, że ich gra trwa dalej, być może skrycie. Jest to moment ujawnienia kruchości i pociągu – w słowach "See your fingers shake / I'm getting through your heartbreak" (widzę, jak drżą ci palce / przenikam przez twój ból serca) Tove Lo śpiewa o wnikaniu w czyjeś cierpienie, jednocześnie dostrzegając w drugiej osobie "my kind, classic mind" (mój typ, klasyczny umysł) i uznając, że "you look so fine" (wyglądasz tak dobrze). W powietrzu wisi wzajemne, choć skomplikowane, przyciąganie, podszyte delikatnością i tajemnicą.

Centralnym punktem utworu jest wewnętrzna walka wyrażona w przedrefrenie: "Don't doubt me babe / You make me wanna change / Break my bed don't make me wanna stay / I can't". Ten fragment doskonale oddaje dwubiegunową naturę relacji – pragnienie transformacji i poddania się uczuciu zderza się z silną obawą przed zaangażowaniem i stałością. Linia "Break my bed don't make me wanna stay" jest wielowymiarowa, sugerując zarówno fizyczne uniesienie, które jest tak intensywne, że niszczy łóżko, jak i jednocześnie paradoksalny opór przed pozostaniem, przed głębszą więzią. To sensualna piosenka o rozdzierającym serce i cielesnej pokusie, która jednocześnie jest opowieścią o bolesnym związku, który utknął w pętli.

W miarę rozwoju utworu, szczególnie w ostatnim przedrefrenie "Bite me babe / You make me love the pain", pojawia się element niemal masochistycznego poddania się intensywności, a nawet cierpieniu, jakie niesie ze sobą ta relacja. To odzwierciedla krytyczną opinię, że "Say It" to utwór, który oddaje surowe emocje, które mogą wyniknąć z miłości zarówno namiętnej, jak i destrukcyjnej.

Refren – "When you say it like that / Got me falling right back / Let me fuck you right back" – jest esencją piosenki, ujawniającą ogromną moc słów. Niezależnie od wewnętrznych oporów, specyficzny sposób wypowiedzi drugiej osoby, jej ton czy intonacja, wywołuje natychmiastową i nieodpartą reakcję, prowadzącą do emocjonalnego i fizycznego poddania. Jest to moment, w którym wszelkie bariery ustępują, a bohaterka całkowicie się w nim zakochuje. To pieśń o złamanym sercu i cielesnej pokusie, która przyjmuje wysoce seksualną stronę duetu.

Produkcja Flume'a, jak zawsze atmosferyczna, z glitchowymi aranżacjami syntezatorów i wypełnionymi wybuchami spokojnego basu, doskonale uzupełnia nawiedzone wokale Tove Lo, tworząc emocjonalną podróż dla słuchacza. Flume znany jest z eksperymentowania z ludzkim głosem, szukając granicy między brzmieniem ludzkim a robotycznym, co nadaje utworowi futurystycznego, popowego charakteru. W tym utworze jego produkcja brzęczy i bulgocze pod spodem, powoli budując napięcie przed kulminacją.

Historia powstania utworu jest równie spontaniczna, co jego przekaz. Flume, czyli Harley Streten, zainspirował się do współpracy z Tove Lo po tym, jak usłyszał jej piosenkę "Habits (Stay High)" w barze w Los Angeles, po koncercie Kanye Westa. Skontaktował się z nią, a ponieważ Tove Lo również była w LA i była jego fanką, szybko umówili się na sesję. W ciągu około dwóch dni wspólnie napisali utwór. Tove Lo opisała to jako relaksujące, zabawne i nowe doświadczenie w pisaniu dla niej. Ta organiczna chemia, połączona z intymnym i odważnym tekstem, uczyniła "Say It" utworem zarówno śmiałym i szczerym jako piosenka pop, jak i pełnym intrygujących niuansów w produkcji.

"Say It" to kawałek, który wyzwala całą gamę emocji, służący jako katartyczny hymn dla tych, którzy zmagali się ze skomplikowanymi związkami, przypominając o znaczeniu otwartej i szczerej komunikacji. Jest to utwór, który doskonale oddaje dualność ludzkich pragnień – dążenie do bliskości i intymności, jednocześnie opierając się przed pełnym oddaniem, a wszystko to podane w charakterystycznym, innowacyjnym brzmieniu Flume'a i przeszywającym wokalu Tove Lo.