Hayden Silas Anhedönia, znana jako Ethel Cain, otwiera swój debiutancki album „Preacher’s Daughter” utworem „Family Tree (Intro)”, który jest mrocznym i nastrojowym wprowadzeniem do skomplikowanej narracji. Utwór ten natychmiast zanurza słuchacza w świat naznaczony traumą rodzinną, religijnym uciskiem i nieuchronnym losem, który kształtuje życie głównej bohaterki, Ethel Cain. Album, osadzony w 1991 roku w fikcyjnym miasteczku Shady Grove w Alabamie, dekadę po śmierci ojca Ethel, kaznodziei Josepha Caina, od samego początku zapowiada historię pełną cierpienia i poszukiwania tożsamości poza ramami narzuconego wychowania.

Początek piosenki, z zniekształconym nagraniem kazania południowego kaznodziei podkreślającego znaczenie figury matki, od razu nadaje ton opowieści o międzypokoleniowej traumie i głębokich konsekwencjach przeszłości. Słowa „These crosses all over my body / Remind me of who I used to be” symbolizują ciężar przeszłości i blizny, które Ethel nosi na sobie, będące pamiątką po religijnych i społecznych oczekiwaniach narzuconych jej podczas wychowania na południu Stanów Zjednoczonych. Hayden Anhedönia, prawdziwe nazwisko artystki, często czerpie inspirację ze swoich własnych doświadczeń jako córka diakona Southern Baptist, co nadaje tekstom dodatkową warstwę autentyczności. Odzwierciedla to również jej poczucie winy związane z odejściem z Kościoła.

Drugi wers wprowadza silne metafory religijne, odwołując się do Jezusa: „Jesus can always reject his father / But he cannot escape his mother's blood / He'll scream and try to wash it off of his fingers / But he'll never escape what he's made up of”. Ten fragment podkreśla ideę nierozerwalnych więzi rodzinnych i nieuniknionego wpływu dziedzictwa, zwłaszcza tego pochodzącego od matki. Ethel Cain porównuje się do Jezusa, sugerując, że choć może odrzucić wyzysk i złe traktowanie ze strony ojca, nie jest w stanie uciec od tego, kim jest jako dziecko szanowanego człowieka. Krew matki symbolizuje tu nie tylko dosłowne dziedzictwo genetyczne, ale także połączenie bólu kobiet i traumę międzypokoleniową, której nie da się zmyć ani odrzucić. Nawet w obliczu prób odcięcia się od przeszłości, bohaterka czuje się uwięziona przez swoje korzenie. W wywiadach Hayden mówiła, że „matka może być źródłem wszystkich twoich problemów, ale ona też jest ofiarą”, co pokazuje jej złożone podejście do postaci matki i dziedziczonej traumy.

Chór jest szczególnie mocny i brutalny: „The fate's already fucked me sideways / Swinging by my neck from the family tree / He'll laugh and say, "You know I raised you better than this" / Then leave me hanging so they all can laugh at me”. Obraz „kołysania się na szyi z drzewa genealogicznego” to potężna metafora uduszenia i uwięzienia przez własne pochodzenie, symbolizująca, jak odziedziczone traumy mogą dławić i zniewalać. Występuje tu poczucie nieuchronności losu i bezsilności wobec narzuconej przyszłości. Wzmianka o tym, że ojciec (lub figura ojcowska) śmieje się i mówi „Wychowałem cię lepiej”, by następnie zostawić bohaterkę wiszącą ku pośmiewisku, uwydatnia presję, oczekiwania, a także poczucie publicznego wstydu i osądu ze strony rodziny. Jest to również zapowiedź tego, że Ethel nie ucieknie od swojej tożsamości „córki kaznodziei”, bez względu na to, co zrobi. Cały album, w tym ten utwór, jest głęboką eksploracją dynamiki rodzinnej, religijnego fundamentalizmu i nieustannej walki o wyzwolenie się z nawiedzającej przeszłości.

Ethel Cain często wykorzystuje estetykę Southern Gothic, która jest widoczna zarówno w tekstach, jak i w oprawie wizualnej. „Family Tree (Intro)” doskonale wprowadza te motywy, przygotowując słuchacza na traumatyczną podróż, w której bohaterka boryka się z problemami religii, nadużyć, samotności i toksycznych relacji rodzinnych, które prowadzą do jej tragicznego losu. Utwór ten jest proroczą uwerturą do całej historii „Preacher's Daughter”, która ostatecznie kończy się porwaniem, prostytucją, morderstwem i kanibalizmem bohaterki, podkreślając cykl bólu i niemożność ucieczki od własnych korzeni. Hayden określiła Ethel Cain jako swoje „ciemne, złe alter ego” i „Family Tree (Intro)” jest początkiem odkrywania tej złożonej, naznaczonej traumą tożsamości.