Interpretacja Interlude: Shadow - BTS (Bangtan Boys)

„Interlude: Shadow” autorstwa Suga z BTS to głęboko introspekcyjny utwór, stanowiący kluczowy element albumu Map of the Soul: 7. Piosenka, będąca swego rodzaju powrotnym zwiastunem, opiera się na koncepcjach psychologii analitycznej Carla Junga, szczególnie na archetypie Cienia. W kontekście albumu, utwór służy jako most między „Intro: Persona” RM-a, skupiającym się na społecznej masce, a „Outro: Ego” J-Hope’a, traktującym o samoakceptacji, reprezentując konfrontację z wewnętrznymi lękami i ciemniejszymi impulsami.

Początkowe, powtarzające się wersy piosenki, takie jak „I wanna be a rap star, I wanna be the top, I wanna be rich, I wanna be the king” („Chcę być gwiazdą rapu, chcę być na szczycie, chcę być bogaty, chcę być królem”), oddają pierwotne, nieposkromione ambicje młodego artysty. Te słowa odzwierciedlają marzenia i pragnienia, które napędzały Sugę (Min Yoongiego) od początku jego kariery. Jednakże, szybko następuje zmiana tonu, ujawniająca mroczną stronę tych aspiracji.

Tekst szybko przechodzi w stan niepokoju, gdy Suga rapuje: „duryeowo, nopge naneunge nan museopji” („Boję się, latanie wysoko mnie przeraża”) oraz „amudo mal an hae jwossjanha yeogiga eolmana oerounji marya” („Nikt mi nie powiedział, jak tu jest samotnie”). Te wersy ukazują strach przed upadkiem i przytłaczającą samotność, które towarzyszą osiąganiu szczytu sławy. To bezpośrednie odniesienie do Jungowskiego Cienia – ukrytych, często negatywnych cech i lęków, które wypieramy, ale które są nierozerwalną częścią nas samych.

W miarę jak światło (sława i sukces) staje się jaśniejsze, cień artysty rośnie, grożąc pochłonięciem go, stając się „keojyeo nareul samkin goemuri dwae” („rosnącym cieniem, który mnie połyka i staje się potworem”). To obrazuje wewnętrzny konflikt Yoongiego, gdzie cele, do których dążył, jednocześnie wywołują w nim coraz większy lęk i poczucie zagrożenia. W wywiadzie dla Variety RM, lider BTS, powiedział: „Im wyżej się wznosisz, tym większy staje się twój cień. Chociaż nie możesz w pełni przezwyciężyć tej trudności, zaprzyjaźnienie się ze swoim cieniem jest ważną rzeczą”. Ten cytat idealnie podsumowuje centralne przesłanie utworu.

W końcowej części utworu następuje moment konfrontacji i akceptacji. Słowa „geurae naneun neogo neoneun naya ijen algessni” („Tak, ja jestem tobą, a ty jesteś mną, rozumiesz teraz?”) i „neoneun jeoldae nareul kkaeeonael su eopso algessji” („Nigdy nie będziesz w stanie mnie odebrać, rozumiesz?”) sygnalizują, że Suga uświadamia sobie, iż cień nie jest czymś, co można zwalczyć czy odrzucić, ale raczej nieodłączną częścią jego tożsamości. Prawdziwa droga do pełni (proces indywiduacji) wymaga integracji tych mrocznych aspektów, a nie ich ignorowania. Przyjęcie cienia, ze wszystkimi jego lękami i ukrytymi pragnieniami, prowadzi do autentycznej samoakceptacji.

Suga często poruszał te tematy w swojej twórczości i wywiadach. W 2018 roku, podczas BTS Festa, w wierszu Min Yoongiego „What A Relief” pojawiły się słowa: „To prawda, że im więcej światła na nas świeci, tym więcej pojawia się cieni”. Wcześniej, w wywiadzie dla D-icon w kwietniu 2018 roku, wyznał: „Czuję, że latam zbyt wysoko. Widzę tak wiele, widzę tak daleko. Myślałem, że poza chmurami będę szczęśliwy i nic więcej. Ale patrząc w dół, czuję strach”. Nawet w „SUGA's Interlude” z Halseyem, artysta poruszał kwestie niepewności co do przyszłości.

Utwór „Interlude: Shadow” jest również godny uwagi pod względem muzycznym. Został opisany przez Recording Academy jako „atmosferyczna ballada popowa, która przechodzi w industrialnego rap potwora”. Co ciekawe, bit utworu sampluje intro z ich wczesnego albumu O!RUL8,2?, co dodaje warstwy refleksji nad ich drogą i przemianą. Inżynier dźwięku Ken Lewis wspominał, że miksowanie utworu było szczególnie wymagające ze względu na trzy odrębne sekcje i ponad 100 ścieżek, co przypominało miksowanie trzech różnych piosenek.

Podsumowując, „Interlude: Shadow” to poruszająca interpretacja Jungowskiego cienia, ukazująca wewnętrzne zmagania artysty z ceną sławy i koniecznością zaakceptowania wszystkich aspektów siebie. To opowieść o tym, jak marzenia, choć pociągające, mogą generować ogromny lęk, a prawdziwa siła tkwi w przyznaniu się do tych lęków i zintegrowaniu ich ze swoją tożsamością.