Interpretacja Tomorrow Never Knows - Bruce Springsteen

"Tomorrow Never Knows" to piosenka Bruce'a Springsteena, która ukazała się na jego albumie Working on a Dream w 2009 roku. Choć tytuł dzieli z psychodelicznym utworem The Beatles z 1966 roku, kompozycja Springsteena nie ma z nim nic wspólnego oprócz nazwy. Jest to słodka, urzekająca piosenka folk-rockowa, która na tle reszty albumu wyróżnia się swoim brzmieniem. Utwór został napisany w ostatnich tygodniach miksowania albumu Magic (maj-czerwiec 2007) i zademonstrowany z producentem Brendanem O'Brienem przed zakończeniem prac nad Magic. Nagrano go z The E Street Band w Southern Tracks Studios w Atlancie, GA, podczas przerw w trasie Magic Tour w latach 2007-2008, prawdopodobnie w styczniu lub maju 2008 roku. Co ciekawe, utwór nigdy nie był wykonywany na żywo podczas koncertów.

Piosenka jest jedną z krótszych na albumie Working on a Dream i, jak twierdzi sam Springsteen, większość jego piosenek zawiera jedną linię, która stanowi ich klucz – w tym przypadku jest to: „He who waits for the day’s riches will be lost in the whispering tide” (Ten, kto czeka na bogactwa dnia, zaginie w szepczącym przypływie). Ta linia podkreśla główne przesłanie utworu: nie marnuj czasu, który został ci dany, wykorzystaj go dobrze.

Pierwsza zwrotka wprowadza w nastrój niepewności i ulotności: „Where the cold wind blows / Tomorrow never knows / Where your sweet smile goes / Tomorrow never knows” (Gdzie wieje zimny wiatr / Jutro nigdy nie wie / Gdzie podąża twój słodki uśmiech / Jutro nigdy nie wie). Te wersy sugerują, że przyszłość jest nieprzewidywalna, a losy uczuć i ludzi są nieznane. Pomimo tej niepewności, narrator i jego ukochana „You and me, we been standing here my dear / Waiting for our time to come” (Ty i ja staliśmy tu, kochanie / Czekając na nasz czas). To oczekiwanie może oznaczać zarówno pragnienie wspólnego życia, jak i poddanie się biegowi wydarzeń, choć w kontekście całego utworu wydaje się to raczej chęć proaktywnego działania.

Druga zwrotka maluje obraz nostalgicznych wspomnień z przeszłości: „In the field your long hair flowed / Down by the Tildenberry tracks / There 'neath the water tower / I carried you on my back” (Na polu twoje długie włosy płynęły / Obok torów Tildenberry / Tam, pod wieżą ciśnień / Niosłem cię na plecach). Te idylliczne, wręcz mityczne obrazy budzą poczucie wspólnej historii i bliskości. Bruce Springsteen często używa w swojej twórczości motywów związanych z dorastaniem, miłością i przemijaniem. Linia o niesieniu na plecach może symbolizować gotowość do poświęcenia i wsparcia w związku, co niektórzy interpretują jako pieśń o propozycji małżeństwa. „Over the rusted spikes of that highway of steel / Where no more thunder sounds” (Przez zardzewiałe kolce tej stalowej autostrady / Gdzie już nie słychać grzmotów) to potężny obraz przemijania i cichnięcia dawnych, głośnych emocji czy wydarzeń. Stalowa autostrada, niegdyś pełna życia, teraz zardzewiała i niema, symbolizuje upływ czasu i zmiany.

Ostatnia zwrotka zawiera wspomnianą kluczową sentencję: „He who waits for the day's riches will be lost / In the whispering tide / Where the river flows / Tomorrow never knows”. To ostrzeżenie przed biernością i odkładaniem życia na później. W obliczu nieprzewidywalności jutra, postawa aktywnego kształtowania teraźniejszości staje się kluczowa. Album Working on a Dream jako całość przedstawia artystę, który godzi się ze starzeniem się i śmiertelnością, a zamiast się ich obawiać, przyjmuje je. Utwór ten doskonale wpisuje się w ten kontekst, zachęcając do czerpania z życia tu i teraz, ponieważ przyszłość pozostaje tajemnicą.

Interpretacja ta sugeruje, że Tomorrow Never Knows jest refleksją nad upływem czasu, nostalgicznymi wspomnieniami młodości i — przede wszystkim — pilnym wezwaniem do życia w pełni, bez czekania na idealny moment, bo ten może nigdy nie nadejść. To pieśń o carpe diem, osadzona w charakterystycznej dla Springsteena poetyce zwykłych ludzi i ich codziennych zmagań z losem, miłością i nadzieją na lepsze jutro, które choć nieznane, ma być budowane już dziś.