Piosenka „Haunted” Beyoncé to utwór wielowymiarowy, który po mistrzowsku splata tematy osobistego związku z szerszą krytyką przemysłu muzycznego. Wydana na przełomie 2013 roku na przełomowym albumie wizualnym Beyoncé, piosenka została napisana i wyprodukowana przez samą Beyoncé oraz mało znanego wówczas Bootsa (Jordana Ashera Cruza). Utwór składa się z dwóch części, pierwotnie zatytułowanych „Ghost” i „I’m On To You”, które płynnie się ze sobą łączą.

Tekst piosenki, na pierwszy rzut oka, zdaje się opisywać intensywną, niemal obsesyjną relację miłosną, gdzie wzajemne „nawiedzanie” się partnerów symbolizuje głębokie połączenie i świadomość ich wpływu na siebie. Powtarzające się wersy „I know if I'm haunting you, You must be haunting me” oraz „I know if I'm on to you, I'm on to you, On to you, you must be on to me” podkreślają tę wzajemną, magnetyczną dynamikę. Obrazy takie jak „My haunted lungs” czy „Ghost in the sheets” dodają tej intymności eterycznego, a nawet mrocznego charakteru, sugerując, że ich związek jest zarówno pociągający, jak i być może nieco niepokojący. Część tekstu, w której padają słowa „You want me? I walk down the hallway. You like it? The bedroom's the wrong way. Slap me, I'm pinned to the doorway. Kiss, bite, foreplay”, bezpardonowo eksploruje seksualną stronę tej relacji, podkreślając jej eksploatacyjny i niemal brutalny charakter, co jest spójne z ogólnym motywem seksualności obecnym na całym albumie.

Jednak prawdziwa głębia utworu, jak ujawniła sama Beyoncé, leży w jego subtelnej krytyce przemysłu muzycznego. W wywiadach artystka wyjaśniła, że piosenka jest o pokusach i „szalonym szaleństwie” branży. Boots, współtwórca utworu, zainspirował się własnym frustrującym spotkaniem z wytwórnią płytową, po którym wylał swoje przemyślenia w formie rapu w technice strumienia świadomości. Beyoncé, która również doświadczyła podobnych nacisków i rozczarowań w branży, natychmiast zidentyfikowała się z tym przekazem. Fragmenty rapowane w części „Ghost” (poprzedzającej „Haunted” na albumie), które nie są zawarte w dostarczonym tekście, otwarcie mówią o braku zaufania do wytwórni płytowych i nudzie, jaką odczuwa artystka wobec tego, co oferuje mainstream: „All the shit I hear is boring / All the shit I do is boring / All these record labels boring”. Wersy takie jak „Soul not for sale / Probably won't make no money off this / Oh well” odzwierciedlają jej determinację, by tworzyć autentyczną muzykę, niezależnie od komercyjnych nacisków.

Atmosfera „Haunted” jest enigmatyczna, łączy upiorny spokój z duchem buntu. Minimalistyczne, eksperymentalne brzmienie utworu, z „mrocznymi” syntezatorami, „pełzającym” basem i perkusją, było inspirowane twórczością angielskiego muzyka Aphex Twina. Beyoncé śpiewa na tle posępnych, powtarzalnych uderzeń fortepianu, dudniącego rytmu klubowego i przestrzennych wokali, co tworzy kinematograficzną wręcz aurę. Całość brzmi, jakby mogła być ścieżką dźwiękową do filmu.

W kontekście wizualnym, teledysk do „Haunted”, wyreżyserowany przez Jonasa Åkerlunda, przedstawia Beyoncé wędrującą po dużej rezydencji, gdzie napotyka różne „dziwactwa” i „dziwaki” w pokojach. Wielu krytyków porównywało wygląd piosenkarki i sam klip do ikonicznego wideo Madonny „Justify My Love”. Sam Åkerlund przyznał, że jego celem było zabranie Beyoncé w miejsca, w których jeszcze nie była, wyciągając ją ze strefy komfortu, jednocześnie pozostając wiernym jej marce. Ciekawostką jest, że w wideo pojawiła się Maye Musk, matka Elona Muska.

Podsumowując, „Haunted” to utwór, który pod warstwą erotycznej intymności skrywa głęboką refleksję nad komercyjnymi ograniczeniami i pokusami w branży muzycznej. Jest to manifest artystycznej wolności i odmowa uwięzienia przez banalne oczekiwania mainstreamu, jednocześnie eksplorujący złożoność ludzkich relacji i wzajemnego „nawiedzania” się dusz. Utwór ten stanowi dowód na wielowymiarowość dyskografii Beyoncé i jej zdolność do łączenia osobistych doświadczeń z uniwersalnymi komentarzami społecznymi.