Interpretacja Sains Et Saufs - ZAZ

"Sains Et Saufs" ZAZ to głęboko osobista i zarazem uniwersalna opowieść o odnalezieniu siebie, wolności i uzdrawiającej mocy miłości, która rezonuje z doświadczeniami samej artystki w ostatnich latach. Piosenka, będąca tytułowym utworem z jej szóstego studyjnego albumu, wydanego 19 września 2025 roku, jest owocem głębokiej wewnętrznej przemiany i pojednania ze światem, które ZAZ nazywa swoim „albumem marzeń”.

Utwór rozpoczyna się od zdecydowanej deklaracji "On ne rentre pas dans les cases / On n'est pas fait pour vivre en cage / On n'est pas pareils, on est fous / On est plusieurs, on est flous", co doskonale oddaje ducha nonkonformizmu i odmowy dopasowywania się do narzuconych schematów. ZAZ śpiewa o byciu innym, szalonym, złożonym i niejednoznacznym – cechach, które społeczeństwo często próbuje stłamsić. W dalszej części pierwszej zwrotki artystka kontynuuje ten motyw, odrzucając perspektywę stania się "peureux" (lękliwym) czy chodzenia "dans les clous" (jak w zegarku, zgodnie z regułami) w ukryciu, na kolanach. Jest to bunt przeciwko życiu w strachu i ustępstwom na rzecz akceptacji.

Refren jest sercem piosenki i jej głównym przesłaniem. "Allez passons à côté, mon amour / Regarde à quoi ils jouent / Toi et moi comme on n'a jamais été, mon amour / Entièrement nous", to zaproszenie do przejścia obok tych, którzy grają w swoje gry, i bycia całkowicie sobą, autentycznym, bez udawania. To poczucie autentyczności jest kluczowe dla ZAZ, która w wywiadach podkreśla, że w ostatnich latach nauczyła się być bardziej sobą i czuje się „na swoim miejscu”. Fragment "On laisse aller, laisse tomber, mon amour / On n'est pas fait pour jouer aux loups / On est des diamants délaissés, mon amour / Sains et saufs, sains et saufs / Car l'amour sauve de tout" jest szczególnie wymowny. Odrzucenie "grania w wilki" oznacza rezygnację z bezwzględnej rywalizacji i drapieżności, którą często narzuca świat. Zamiast tego, artyści postrzegają siebie jako "opuszczone diamenty" – cenne i wartościowe, choć być może niedoceniane przez mainstream, ale "cale i zdrowe" (sains et saufs) dzięki miłości, która jest ich azylem i ratunkiem. Miłość jest tu przedstawiona jako ostateczne schronienie i siła chroniąca przed wszystkim.

Druga zwrotka odnosi się do trudniejszych aspektów życia: "Il y a des jours où j'ai des bleus / Il y a des jours où l'on voit rouge / Il y a des mains sur nos yeux / Quand on veut plaire à tout ce qui bouge". Mówi o bólu, złości, a także o zasłanianiu oczu na prawdę, kiedy próbujemy zadowolić wszystkich. Artystka przyznaje, że miała za sobą lata "pełne bólu", a nowy album jest dla niej lżejszym i radośniejszym etapem twórczości. Kolejne wersy "Il y a de quoi s'enrager / Et tant dire qu'on doit se taire / Il y a de quoi déroger / Désobéir à la frontière" wyrażają złość na konieczność milczenia i zachęcają do przekraczania granic, do nieposłuszeństwa wobec konwenansów, które krępują wolność.

Piosenka ma wymiar biograficzny, odzwierciedlając osobistą metamorfozę ZAZ. Jak sama przyznała w wywiadach, wokół premiery albumu przechodziła przez wiele zmian – rzuciła alkohol, papierosy, kawę, zmieniła dietę, przeszła posty, wyszła za mąż i zmierzyła się ze śmiercią ojca. Te doświadczenia, choć bolesne, doprowadziły ją do wewnętrznego odrodzenia i pogodzenia się ze swoim "intensywnym temperamentem". Nowy album, a w szczególności utwór "Sains et saufs", jest świadectwem tej podróży, przekształcając osobiste przeżycia w uniwersalne przesłanie odporności, nadziei i akceptacji siebie.

W outro, "Nos visages sont pleins de ratures / On se rattrape, on recommence / On n'est pas des caricatures / On ne fait pas de révérence", ZAZ podkreśla, że życie pozostawia na nas ślady, ale zawsze jest możliwość naprawy i rozpoczęcia od nowa. Nie są karykaturami ani nie kłaniają się ukłonem, co dodatkowo wzmacnia motyw autentyczności i niezależności. To, co uderza w tej piosence, to jej „słoneczny” i „świetlisty” charakter, z elementami pop-folku, w którym „surowy, wibrujący głos” ZAZ doskonale oddaje emocje. W pracy nad utworem ZAZ współpracowała z Laurentem Lamarcą i Jeanem-Étiennem Maillardem, a także innymi artystami, takimi jak Vianney czy Raphaël, co przyczyniło się do stworzenia „bardzo osobistej, ale uniwersalnej” kolekcji utworów.

Podsumowując, "Sains Et Saufs" to hymn wolności jednostki, miłości i odwagi bycia sobą. To przesłanie o tym, że pomimo ran i trudności, miłość potrafi uchronić nas przed złem świata i pozwolić nam być "całymi i zdrowymi", promieniującymi jak "małe klejnoty" pod słońcem. ZAZ zaprasza do porzucenia konformizmu i odnalezienia prawdziwego siebie w bezpiecznej przystani, którą jest autentyczna miłość.