Piosenka "6up 5oh Copout (Pro / Con)" Willa Wooda and the Tapeworms to chaotyczny i introspektywny utwór, który zagłębia się w buntowniczą mentalność narratora, stale uwikłanego w konflikt z organami ścigania i własną psychiką. Tekst, pełen sprytnych gier słów i metafor, maluje żywy obraz frustracji, buntu i poczucia uwięzienia. Tytuł jest grą słów: "6up" to stary slang oznaczający "bądź czujny", "5oh" to slang na policję (od "Hawaii 5-0"), a "cop out" odnosi się zarówno do "gliniarza" (policjanta), jak i wymówki, sposobu na uniknięcie czegoś. "Pro / Con" natomiast odnosi się do "za i przeciw", a także do "więźnia" (convict).

Utwór rozpoczyna się od sceny ucieczki ("Six-up, five-oh, pigs come, I cop n' go"), gdzie narrator opisuje swoje spotkania z policją, symbolizowaną przez "sześć-up, pięć-oh" (slang na funkcjonariuszy policji), wyrażając ulotne poczucie wolności, gdy "uciekam". Wspomniany "blotter" (protokół policyjny) i bycie "na skałach jak Galapagos" sugeruje powiązanie z narkotykami i poczucie bycia uwięzionym lub monitorowanym. Narrator nawiązuje również do swojej reputacji osoby, która wzbudza strach w innych, powodując PTSD.

Kolejne wersy kontynuują eksplorację buntowniczej natury narratora, który angażuje się w lekkomyślne zachowania, takie jak kradzieże samochodów na "gorąco" i udział w zamieszkach podczas ucieczek z więzienia. Obraz "współwięźniów skrobiących cegły w piwnicy" sugeruje pragnienie ucieczki z kajdan społeczeństwa i jego oczekiwań, reprezentując "pokolenie na warunkowym". Narrator zdaje sobie sprawę ze swojej własnej niestabilności psychicznej, rozważając powołanie się na niepoczytalność jako sposób na uniknięcie odpowiedzialności za swoje czyny.

Refren ujawnia obojętność narratora wobec konsekwencji: "I don't ever see the cons and the pros" (Nie widzę nigdy wad i zalet). To podkreśla jego chaotyczny światopogląd, w którym dualizm dobra i zła, czy korzyści i strat, przestaje mieć znaczenie. Sekcja "Most" wprowadza dialog między narratorem a policją, w którym narrator kwestionuje swoje prawa i prosi o telefon. Ta część dodaje warstwę napięcia i niepewności, podkreślając dynamikę władzy. Powtarzające się frazy "Please, policeman, no heel-to-toe / Oh please, let me go" i "Please, policeman, is it a test? / I won't know till I'm under arrest" ukazują narastającą desperację i poszukiwanie odkupienia lub przynajmniej zrozumienia.

Piosenka wykorzystuje szereg metafor i odniesień kulturowych, aby pogłębić stan psychiczny bohatera. Wspomnienie "Lance'a Armstronga" i "nekromanty" dodaje warstwę ironii i sarkazmu, sugerując podwójne standardy i powierzchowność. Linia "You look just like my bathroom mirror" (Wyglądasz jak moje łazienkowe lustro) sugeruje bolesną introspekcję, w której protagonista mierzy się ze swoim własnym, zniekształconym obrazem i rzeczywistością swoich działań. Utwór jest również krytyką społeczeństwa i systemu, który zdaje się utrwalać cykl przestępczości i desperacji. Wers "Only one thing comes to those who wait. It's never too late to embrace your fate" sugeruje rezygnacyjne przyjęcie przeznaczenia.

Willa Wooda and the Tapeworms cechuje teatralny styl i mieszanka gatunków, co doskonale uzupełnia chaotyczną i emocjonalną narrację piosenki. Jej struktura liryczna, z frenetycznym rytmem i nagłymi zmianami, odzwierciedla rozdrobnioną umysłowość protagonisty i jego nieustanną walkę o odnalezienie sensu w środku nieładu. Utwór jest portretem wyobcowania, buntu i krytyką systemu, który, według piosenki, napędza cykl przestępczości i rozpaczy. Piosenka stała się jednym z najbardziej popularnych utworów Willa Wooda and the Tapeworms, częściowo dzięki swojej chwytliwości, złożoności i maniackiej energii, która przyciąga słuchaczy i jest często umieszczana na playlistach, co sprzyja jej rozprzestrzenianiu się.