Interpretacja Hand Me My Shovel, I'm Going In! - Will Wood and the Tapeworms

Piosenka "Hand Me My Shovel, I'm Going In!" autorstwa Will Wood and the Tapeworms to intensywna i wielowymiarowa podróż w głąb osobistego piekła, naznaczona pragnieniem absolutnego dna, nie jako punktu kapitulacji, lecz jako miejsca, gdzie leżą odpowiedzi lub prawda. Otwierające wersy – "My heart was stolen by a blind pickpocket in the deep city streets in the summer of 2012, but I never even saw her face. My dreams were shattered like a stained-glass window: Jesus in pieces!" – od razu wprowadzają w atmosferę straty, rozczarowania i utraconej niewinności, być może w kontekście konkretnego traumatycznego wydarzenia, które narrator określa rokiem 2012. Rozbity witraż z wizerunkiem Jezusa sugeruje nie tylko utratę wiary, ale i destrukcję fundamentalnych przekonań lub wartości.

Interesujące jest to, że narrator zrzuca z siebie winę: "It just seems unlikely that it's me who was to blame." To zdanie może świadczyć o mechanizmie obronnym, odmowie przyjęcia odpowiedzialności, lub o poczuciu bycia ofiarą okoliczności. Następnie, zdanie "So I bookmark my DSM 'cause I need to remember my place" jest kluczowe. DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) to podręcznik diagnostyczny zaburzeń psychicznych. W twórczości Willa Wooda często pojawiają się wątki związane ze zdrowiem psychicznym, psychiatrycznymi diagnozami i dyskusją o tym, jak społeczeństwo postrzega choroby psychiczne. Ten wers może sugerować próbę samodiagnozy, uwięzienie w etykietach, lub cyniczne odniesienie do definicji "normalności" i "miejsca" jednostki w obliczu zaburzeń psychicznych.

Refren "This is not enough, this is not enough to prove it yet: No I need to hit the bottom!" jest sercem utworu. Jest to wołanie o więcej bólu, więcej upadku, więcej zniszczenia, aby osiągnąć ostateczne zrozumienie lub dowód własnego stanu. To nie jest bierne poddanie się, lecz aktywne, niemal kompulsywne dążenie do absolutnego dna. "Gotta get to the bottom of this. Gonna get to the bottom of this, take you with me." – to ponowne potwierdzenie determinacji, z dodatkiem niepokojącego elementu "take you with me," co może oznaczać wciąganie innych w tę autodestrukcyjną spiralę, albo po prostu uznanie, że jego zmagania wpływają również na otoczenie.

Druga zwrotka kontynuuje ten motyw degradacji: "My soul was crushed like a tall-boy underneath the boots on the curb and I'm still picking up my molars and putting them back in my face." Obrazy te są brutalne i bezpośrednio odwołują się do fizycznego i emocjonalnego zniszczenia. Wiele interpretacji wiąże tę piosenkę z uzależnieniem od alkoholu i autodestrukcyjnymi zachowaniami, zwłaszcza że została wydana na albumie SELF-iSH (2016), w okresie, gdy Wood stawał się trzeźwy. Szumy pękających butelek w tle utworu dodatkowo wzmacniają tę interpretację. Odmowa słuchania rady "Take the road on higher ground and tell me 'don't look down, you'll fall and break your back.'" i zamiast tego chęć szukania "beneath the black" świadczy o odrzuceniu konwencjonalnych ścieżek uzdrowienia na rzecz radykalnej, bolesnej eksploracji samego siebie.

Most utworu, "Bottle, well, or barrel; all are empty. Dug, or drank, or poured it out. When too much is not enough there's plenty more where that came from around," mówi o wyczerpaniu wszystkich możliwych środków, niezaspokojonym pragnieniu i poczuciu, że cokolwiek by się nie zrobiło, zawsze będzie "więcej" do odkrycia lub doświadczenia w tej otchłani. Kulminacja następuje w słowach: "Looking up we see the point of entry, between where we are and we've been. Looking down I could say 'Heaven sent me; Hand Me My Shovel, I'm Going In!'" To wyrażenie ciemnej ironii – "Heaven sent me" jako rzekome boskie posłannictwo do celowej autodestrukcji lub poszukiwania prawdy poprzez zejście do najniższych punktów. Łopata staje się symbolem aktywnego działania, narzędziem do kopania głębiej, a nie tylko do biernego spadania. Ostatnie wersy "Gotta get to the bottom of this. If it kills me." potwierdzają absolutne poświęcenie się tej drodze, niezależnie od konsekwencji.

Will Wood, znany ze swojej otwartości na temat osobistych zmagań, w jednym z wywiadów wspomniał, że piosenka jest "bardzo osobista" i ma nadzieję, że rezonuje uniwersalnie. Jednakże, istnieje pogląd, że Will Wood ma złożoną relację z tą i innymi starszymi piosenkami, być może dlatego, że odzwierciedlają one minioną, bardziej destrukcyjną wersję jego samego, co czyni ich ponowne odtwarzanie niewygodnym. To tylko podkreśla autentyczność i surowość emocji zawartych w "Hand Me My Shovel, I'm Going In!", czyniąc go hymnem dla tych, którzy wierzą, że zrozumienie i uzdrowienie mogą przyjść tylko po konfrontacji z najciemniejszymi zakamarkami własnej psychiki.