Interpretacja I Fell - Wicca Phase Springs Eternal

Interpretacja utworu „I Fell” autorstwa Wicca Phase Springs Eternal (Adam McIlwee) to podróż w głąb złożonego świata wewnętrznych konfliktów, mroku, ale i dążenia do odkupienia. Piosenka, wydana jako singiel „I Fell (Darby Allin AEW Theme)” w 2019 roku, stała się rozpoznawalna również dzięki swojemu zastosowaniu jako motyw muzyczny dla wrestlera Darby'ego Allina. To dodatkowo podkreśla jej intensywny, nieco agonizujący charakter, idealnie pasujący do postaci symbolizującej wytrwałość i przezwyciężanie upadków.

Utwór otwiera się liniami: „I don't sleep 'cause my head's on fire / I hate creeps and I hate liars”. Ten początek od razu wprowadza słuchacza w stan ciągłego wzburzenia i braku spokoju, sugerując bezsenność spowodowaną dręczącymi myślami i wewnętrznymi demonami. Podkreślona jest tu niechęć do fałszu i oszustwa, co może odzwierciedlać osobiste doświadczenia artysty i jego potrzebę autentyczności.

Kolejne wersy, „Oh, you want the grave kept secret that I never tell / I'm up in Heaven but I came from Hell”, wskazują na ukrytą przeszłość i głęboki, nigdy niewypowiedziany sekret. Zwrot „I'm up in Heaven but I came from Hell” to potężna oksymoronowa metafora, która może sugerować duchową podróż artysty z mrocznego miejsca do lepszego. To także odzwierciedlenie wewnętrznej dwoistości – walki między przeszłymi trudnościami a obecnym (lub upragnionym) stanem spokoju czy odkupienia. Adam McIlwee, jako Wicca Phase Springs Eternal, często eksploruje w swojej twórczości motywy okultyzmu, mistycyzmu i introspekcji, tworząc „romantyczne, okultystyczne ballady”.

Refren „I fell / So did you” stanowi centralny motyw utworu. Może być interpretowany na wiele sposobów: jako dzielone poczucie bólu lub traumy, sugestia, że każdy doświadcza w życiu niepowodzeń i upadków, lub jako bezpośrednie zwrócenie się do konkretnej osoby, która również doświadczyła podobnego „upadku”. To uniwersalne przesłanie o ludzkiej kruchości i wspólnym doświadczeniu błędów. Wicca Phase Springs Eternal, założone przez McIlwee'ego po odejściu z zespołu Tigers Jaw w 2013 roku, zawsze było projektem mocno osadzonym w emocjonalnej szczerości, łączącym elementy hip-hopu, emo i witch house.

Druga zwrotka rozwija te tematy: „It doesn't matter what came before / I felt pain and I wanted more”. Te słowa mogą odzwierciedlać nihilistyczne podejście do życia, w którym nic nie ma znaczenia poza doświadczaniem bólu i cierpienia, lub pragnienie intensywnego przeżywania, nawet jeśli wiąże się to z samodestrukcją. Liryk „I'm not settled until I've done it all and right / I split my head open again last night” wyraża nieustanny niepokój i dążenie do pełni doświadczeń, a także samodestrukcyjny impuls lub historię uzależnień. To obraz wewnętrznej walki, gdzie dążenie do „zrobienia wszystkiego i dobrze” prowadzi do metaforycznych lub rzeczywistych samookaleczeń. Adam McIlwee w wywiadach podkreślał swoje zamiłowanie do twórczości bez ograniczeń gatunkowych, dążąc do utrzymania „ciekawości” i „nielimitowania się”.

W ostatnich zwrotkach tekstu, Adam McIlwee zagłębia się w tematykę śmierci, odrodzenia i nihilizmu: „I came from death, I'm dead / And torn up flesh / I painted my face white / And then it turned out red”. Ten fragment odnosi się do poczucia bycia „nieumarłym”, życia z konsekwencjami przeszłych traum. Malowanie twarzy na biało może symbolizować próbę ukrycia prawdziwego ja, udawania niewinności, która ostatecznie zostaje zdemaskowana przez „czerwień” – krew, ból, pasję, gniew lub prawdziwą, mroczną naturę. Ta transformacja jest intensywna i sugestywna.

Utwór kończą wersy: „I came from nothing / And nothing is where I'll return / You lit a match, now watch it burn”. Wyrażają one poczucie egzystencjalnej pustki i beznadziei, powrotu do niczego. Ostatnia linia, „You lit a match, now watch it burn”, może być interpretowana jako akt buntu i gotowości na przyjęcie konsekwencji własnych działań, lub jako prowokacja – świadomość, że ktoś inny zapalił iskrę destrukcji, a teraz musi patrzeć, jak ona się rozprzestrzenia. Ten fragment idealnie oddaje intensywny i mroczny charakter twórczości Wicca Phase Springs Eternal, który zyskał szerokie uznanie w kulturze emo rap i GothBoiClique, kolekcjatywów, których McIlwee jest współzałożycielem. Adam McIlwee czerpie inspirację z różnorodnych źródeł, w tym z komiksów i teorii spiskowych, co dodaje jego tekstom warstwowości i enigmatyczności. Jak sam wspomniał, nazwa „Wicca Phase Springs Eternal” została mu podana przez przyjaciółkę, która uznała, że jego wczesna muzyka odzwierciedla „fazę Wicca”, gdzie przez kilka miesięcy tworzy się mroczną muzykę, a potem to się „przykleja”. To podkreśla naturalny, niemal spontaniczny rozwój jego unikalnego brzmienia i liryki.