Interpretacja Suzanne - V.O.F De Kunst

Piosenka "Suzanne" niderlandzkiego zespołu V.O.F. De Kunst, znana również jako The Art Company, to niezwykle chwytliwa i powszechnie rozpoznawalna melodia z lat 80. Choć oryginalnie wydana w 1983 roku w języku niderlandzkim jako "Suzanne", to właśnie jej niemiecka wersja, którą tu analizujemy, zdobyła szeroką popularność poza granicami Holandii, wchodząc na listy przebojów w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Utwór został skomponowany przez gitarzystę zespołu, Ferdy'ego Lancee, oraz Caroline Bogman, natomiast tekst napisał sam Lancee.

Serce piosenki bije w rytmie niespełnionej nadziei i komicznej frustracji, przedstawiając obraz pierwszej, długo wyczekiwanej randki. Podmiot liryczny, ewidentnie "szaleńczo zakochany" w Suzanne, pieczołowicie przygotowuje scenerię na idealny wieczór: "Wir sind das erste Mal alleine / Und ich mach' für uns Musik. / Das Licht ist aus / Es brennen Kerzen / Nun fehlt nichts mehr zu / Uns'rem Glück. / Niemand im Hause uns noch stört / Die Eltern kommen spät zurück." Cała ta starannie zaaranżowana atmosfera intymności i romantyzmu ma jeden cel – doprowadzić do upragnionego pocałunku.

Moment, w którym narrator zbliża się do dziewczyny, chwytając ją za ręce i gładząc po włosach, wydaje się być kulminacją jego marzeń: "Zärtlich nehm' ich ihre Hände / Streich' ihr sanft dann über's Haar. / Will es beinah nicht glauben / Daß ich sie jetzt gleich küssen kann." Lecz wtedy następuje nagłe przerwanie — dzwoni telefon. Ten nieoczekiwany i prozaiczny element, zwykły "Falsch gewählt" (pomyłka w numerze), jest symbolicznym zniszczeniem delikatnej bańki rodzącego się uczucia. Frustracja podmiotu lirycznego jest namacalna, a jego pytania "Warum jetzt / Warum ich / Warum ?" oddają poczucie niesprawiedliwości i bezradności wobec losu. To właśnie ten incydent staje się punktem zwrotnym, zwiastującym nieuchronne fiasko wieczoru.

Mimo prób ponownego nawiązania intymności, atmosfera zostaje bezpowrotnie utracona. Narrator próbuje się zbliżyć: "Erstmal rutsch' ich näher ran. / Ich fühl' / Gleich wird es mir gelingen / Daß ich sie endlich küssen / Kann." Jednak Suzanne, zamiast odpowiedzieć na jego gesty, zadaje pytanie o colę, co jest jasnym sygnałem jej zobojętnienia i ostatecznego pęknięcia magii chwili. To proste pytanie "Ob ich 'ne Cola hätt'?" w tym kontekście brzmi jak wyrok. Muzyka, która na początku miała tworzyć nastrój, teraz gra "sehr laut" i staje się jedynie tłem dla narastającej frustracji. Dziewczyna, czując, że wieczór nie potoczył się zgodnie z oczekiwaniami, decyduje się odejść, a podmiot liryczny, zrezygnowany, nie protestuje.

"Suzanne" to utwór, który zyskał status międzynarodowego przeboju, sprzedając się w liczbie pięciu milionów egzemplarzy na całym świecie pod nazwą "Susanna" w angielskiej wersji The Art Company. Sukces piosenki był tak znaczący, że V.O.F. De Kunst został uhonorowany nagrodą Conamus Exportprijs w 1984 roku za sukces na rynkach zagranicznych. Co ciekawe, doczekała się ona niezliczonych coverów w wielu językach i kulturach, co świadczy o jej uniwersalnym przesłaniu. Wśród artystów, którzy nagrali własne wersje, znaleźli się Adriano Celentano (włoski), Ricky Martin (hiszpański, jako "Susana"), a także artyści z Albanii, Grecji, Egiptu, Kolumbii, Serbii, a nawet w Bollywood, gdzie utwór "Oh Sona" z indyjskiego filmu "Vaalee" z 1999 roku jest nieoficjalnie oparty na "Suzanne". Ta ogromna liczba adaptacji podkreśla, jak bardzo historia niezręcznej randki i złamanych nadziei rezonuje z publicznością na całym świecie, niezależnie od języka. Piosenka V.O.F. De Kunst stała się więc nie tylko hitem, ale i kulturowym fenomenem, który bawi i wzrusza, przypominając, że czasem nawet najstaranniej zaplanowany romans może zostać pokrzyżowany przez najbardziej banalne wydarzenie.