Interpretacja Notion - The Rare Occasions

Utwór „Notion” autorstwa The Rare Occasions to głęboko introspekcyjna podróż przez egzystencjalne rozważania, które, choć skomponowane i wydane w 2016 roku na EP-ce Futureproof, zyskały masową popularność dzięki TikTokowi i YouTube’owi w październiku 2021 roku, często w zwolnionych wersjach wykorzystywanych do treści pełnych nostalgii. Tekst, napisany przez wokalistę Briana McLaughlina, stanowi ostrą krytykę poszukiwania ukojenia w iluzjach, zwłaszcza tych o charakterze religijnym.

Piosenka otwiera się stwierdzeniem: „Sure it's a calming notion, perpetual in motion / But I don't need the comfort of any lies” (Pewnie, to kojące pojęcie, w wiecznym ruchu / Ale nie potrzebuję pocieszenia żadnych kłamstw). Te słowa natychmiast wprowadzają główny motyw – odrzucenie komfortu oferowanego przez przekonania, które artysta uważa za fałszywe. Wskazuje się tutaj na religię jako główne „pojęcie”, które ma uspokajać ludzi wizją życia wiecznego, jednocześnie będąc „kłamstwem”. Podmiot liryczny jasno deklaruje: „For I have seen the ending and there is no ascending / Rise” (Bo widziałem koniec i nie ma wznoszącego się / Wzrostu), co kwestionuje tradycyjne wyobrażenia o niebie czy zmartwychwstaniu. Jest to wyraz surowej, aczkolwiek wyzwalającej, akceptacji śmiertelności.

Następnie utwór cofa się do młodzieńczych lat narratora: „Oh, back when I was younger, was told by other youngsters / That my end will be torture beneath the earth” (Ach, kiedy byłem młodszy, inni młodsi mówili mi / Że mój koniec będzie torturą pod ziemią). Ten fragment odnosi się do indoktrynacji religijnej i zastraszania piekłem w dzieciństwie, jeśli nie przestrzega się określonych wierzeń. Kontrastuje to z dojrzałą perspektywą: „'Cause I don't see what they see, when death is staring at me / I see a window, a limit, to live it, or not at all” (Bo nie widzę tego, co oni, kiedy śmierć patrzy mi w oczy / Widzę okno, granicę, by żyć nią, albo wcale). Śmierć staje się tutaj nie przerażającym końcem, ale oknem i limitem, które nadają życiu pilność i sens. To decyzja o pełnym przeżyciu życia, świadomym jego ograniczeń, a nie czekaniu na wieczne zbawienie.

Kluczowe pytanie filozoficzne pojawia się w refrenie: „If you could pull the lever to carry on forever / Would your life even matter anymore?” (Gdybyś mógł pociągnąć za dźwignię, by trwać wiecznie / Czy twoje życie miałoby jeszcze znaczenie?). The Rare Occasions sugerują, że wieczne życie pozbawiłoby je celu i wartości. Zamiast tego piosenka promuje docenianie teraźniejszości i ulotnych chwil: „I'm sure there won't always be sunshine / But there's this momentary beam of light” (Jestem pewien, że nie zawsze będzie słońce / Ale jest ten chwilowy promień światła). To przypomnienie, że życie, choć nie zawsze słoneczne, jest pełne efemerycznych momentów radości, które nadają mu sens. Nie trzeba czekać „słonych dziesięcioleci”, by „przejść przez bramę”, gdyż wszystko jest „przed twoją twarzą” – życie dzieje się tu i teraz.

Popularność „Notion” w 2021 roku była dla zespołu zaskoczeniem. Członkowie The Rare Occasions, Brian McLaughlin, Jeremy Cohen i Luke Imbusch, przyznali w wywiadach, że sukces utworu otworzył im wiele drzwi, takich jak trasy koncertowe, ale jednocześnie postawił wyzwanie bycia postrzeganym jako coś więcej niż tylko „15-sekundowy klip”. Utwór został nagrany w 2016 roku, w czasach, gdy TikTok jeszcze nie istniał, a członkowie zespołu byli rozsiani po różnych miastach. To podkreśla organiczną naturę jego sukcesu, który, choć częściowo przypisywany użyciu utworu przez popularnego gracza Fortnite, wynikał przede wszystkim z autentyczności przesłania.

Ostatnie wersy „You think you're owed it better believing ancient letters / Sure it's a calming notion, but it's a lie” (Myślisz, że należy ci się lepiej, wierząc w starożytne pisma / Pewnie, to kojące pojęcie, ale to kłamstwo) ponownie uderzają w religijne dogmaty, które obiecują nagrody za wiarę, ale w rzeczywistości, zdaniem autora, odwracają uwagę od prawdziwego piękna i wartości życia doczesnego.

„Notion” to hymn na cześć śmiertelności i afirmacji życia w jego ulotności. To zaproszenie do porzucenia fałszywych pocieszeń i odnalezienia prawdziwego sensu w chwilach, które mamy, zanim limit czasu się wyczerpie. Jest to wyzwanie do życia autentycznie i pełni, świadomym, że to właśnie skończoność nadaje naszemu istnieniu niepowtarzalną wartość.