Interpretacja All Together Now - The Farm

All Together Now The Farm to hymn, który w swojej istocie stanowi wzruszające przypomnienie o ludzkiej jedności i absurdzie wojny, czerpiąc inspirację z autentycznego wydarzenia historycznego: rozejmu bożonarodzeniowego z 1914 roku. W noc wigilijną 24 grudnia 1914 roku, na froncie zachodnim I wojny światowej, żołnierze brytyjscy i niemieccy, zmęczeni okrutną rzeczywistością okopów, spontanicznie przerwali walki. Opuścili swoje pozycje, spotykając się na „ziemi niczyjej”, by wymieniać prezenty, śpiewać kolędy, a nawet rozegrać mecze piłki nożnej. Ten niezwykły akt braterstwa, wbrew rozkazom dowództwa, stał się inspiracją dla Petera Hootona, wokalisty The Farm, który napisał tekst piosenki, mając nieco ponad dwadzieścia lat.

Pierwsza zwrotka, „Remember boy, that your forefather´s died, Lost in millions for a country´s pride. But never mention the trenches of Belgium, When they stopped fighting and they were one”, od razu uderza w sentymentalizm wojenny. Hooton krytykuje gloryfikowanie wojny i podkreśla ogromne, często bezsensowne, straty ludzkie poniesione w imię „dumy narodowej”. Jednocześnie zwraca uwagę na przemilczany epizod, który burzy ten heroiczny obraz – rozejm w Belgii, gdzie na chwilę żołnierze przestali być wrogami, stając się jednością. Ten wers ma wymiar edukacyjny, wskazując, że oficjalna historia często pomija takie niewygodne, a zarazem głęboko ludzkie momenty, które podważają logikę konfliktu. Sam Peter Hooton, z wykształcenia nauczyciel historii, w wywiadzie dla The Guardian wspomniał, że inspiracją do napisania utworu była również hipokryzja, jaką dostrzegł w reakcjach mediów na ubiór Michaela Foota (ówczesnego lidera Partii Pracy) podczas obchodów Dnia Pamięci w 1981 roku, co skłoniło go do głębszego studiowania historii I wojny światowej i odkrycia rozejmu.

Kolejne wersy: „A spirit stronger than war, Was at work that night. December 1914 cold, Clear and bright. Countries borders´ were right, Out of sight. When they joined together, And decided not to fight” malują obraz cudownej, magicznej nocy. Grudzień 1914 roku, zimny, czysty i jasny, stał się tłem dla przebudzenia ducha silniejszego niż wojna. Granice krajów, które wcześniej dzieliły ludzi, nagle przestały mieć znaczenie. Żołnierze dobrowolnie, w akcie czystej woli, zrezygnowali z walki, podkreślając, że ludzka potrzeba pokoju i braterstwa może przekroczyć polityczne podziały. Jak podkreśla Hooton, było to „spontaniczne i nieautoryzowane zawieszenie broni”, w którym uczestniczyły tysiące zwykłych żołnierzy z różnych krajów. Warunki w okopach były potworne – szczury i wszy były na porządku dziennym, co dodatkowo motywowało do szukania choć chwili wytchnienia.

Refren „All together now, In no man´s land - together...” to esencja utworu. Jest to wezwanie do wspólnoty, do zejścia się na „ziemi niczyjej” – zarówno w sensie dosłownym, odwołującym się do przestrzeni między okopami, jak i metaforycznym, oznaczającym porzucenie różnic i spotkanie w miejscu neutralnym, gdzie liczy się tylko człowieczeństwo. „No Man's Land” było zresztą roboczym tytułem piosenki, która po raz pierwszy została nagrana w 1983 roku podczas sesji dla Johna Peela. Dopiero w 1990 roku Steve Grimes, gitarzysta zespołu, zasugerował wykorzystanie progresji akordów z Kanonu D-dur Johanna Pachelbela i dodanie chwytliwego refrenu „All Together Now”. Producentem utworu był Suggs z zespołu Madness, który skrócił oryginalne sześć zwrotek do trzech, aby dopasować piosenkę do formatu radiowego.

Wersy „The same old story again, All those tears is share in vain. Nothing learned and nothing gained, Only hope remains” wprowadzają gorzką refleksję. Mimo tak potężnego momentu jedności, historia wciąż się powtarza. Łzy wylewane są na próżno, ludzkość niczego się nie nauczyła, a konflikty nadal niszczą świat. Te słowa były szczególnie aktualne w 1990 roku, gdy powstał ostateczny kształt utworu, w kontekście zbliżającej się wojny w Zatoce Perskiej, co czyniło piosenkę ostrym antywojennym atakiem. Peter Hooton wielokrotnie podkreślał, że przesłaniem piosenki jest „jedność i człowieczeństwo”. Mimo wszystko, w tym pesymistycznym obrazie, nadzieja pozostaje – nadzieja na to, że kiedyś ludzie zrozumieją i zrealizują potencjał jedności, który objawił się w tamten grudniowy dzień.

Ostatnia sekcja, „(4x) The boys had their say, They said no. Stop the slaughter - Let´s go home, Let´s go, let´s go, let's go - let's go home”, to bezpośrednie wyrażenie woli żołnierzy. To oni mieli ostatnie słowo, mówiąc „nie” rzezi i domagając się powrotu do domu. Powtórzenie frazy „Let's go home” wzmacnia ich zdesperowane pragnienie pokoju i normalności, kontrastujące z rozkazami dowództwa. W 2014 roku, w stulecie rozejmu bożonarodzeniowego, powstała specjalna wersja utworu nagrana przez The Peace Collective, w której uczestniczyło wielu znanych artystów. Dochody z niej przeznaczono na Czerwony Krzyż i Shorncliffe Trust, co podkreśla ponadczasowe przesłanie piosenki o pokoju i pojednaniu. Piosenka stała się także hymnem piłkarskim i była wykorzystywana przez wiele klubów oraz podczas kampanii wyborczej Partii Pracy w 2017 roku, co świadczy o jej uniwersalnym przesłaniu jedności. Peter Hooton powiedział w jednym z wywiadów, że utwór jest o „klasach pracujących wysyłanych na wojnę. Ludzie po obu stronach podziału, którzy prawdopodobnie mieli więcej wspólnego ze sobą, niż z tymi, którzy wysłali ich na wojnę”. To ostatecznie pokazuje, że All Together Now to nie tylko opowieść o historycznym wydarzeniu, ale uniwersalna odezwa do ludzkości, by odrzuciła konflikty i odnalazła wspólną płaszczyznę porozumienia.