Interpretacja It's All Good - Superorganism

Piosenka „It’s All Good” autorstwa Superorganism to miszmasz młodzieńczego niepokoju, codziennych prokrastynacji i prób utrzymania pozytywnego nastawienia w świecie, który często wydaje się zbyt ciężki. Już samo intro – „Good morning Orono, you are awake / The weather today is dark / Would you like to get up? / Or perhaps, do nothing, nothing” – z miejsca wprowadza w stan znużenia i egzystencjalnych pytań. Warto zauważyć, że „Orono” to nie przypadkowa nazwa; odnosi się do miasta w stanie Maine, gdzie Orono Noguchi, wokalistka zespołu, uczęszczała do szkoły z internatem w czasie tworzenia utworu. Jej rodzice poznali się na tamtejszym uniwersytecie, stąd jej imię. To personalne odniesienie zakorzenia abstrakcyjne uczucie budzenia się w konkretnej, choć przyziemnej, rzeczywistości. Wybór między działaniem a bezczynnością, wzmocniony ponurą pogodą, odzwierciedla powszechną walkę z motywacją i ciężarem codziennego życia.

Pierwsza zwrotka zanurza się w surowe, młodzieńcze lęki: „Scream, I just had a dream / Where my friends all dissolved away / Breathe, it’s all reality / I’m 17, still not over that dream”. Sen o rozpuszczających się przyjaciołach może symbolizować obawy przed samotnością, zmianą lub ulotnością okresu dorastania. Natychmiastowe zderzenie z „rzeczywistością” 17-latki, wciąż nawiedzanej przez tak żywy koszmar, podkreśla trwałe poczucie niepokoju. Bridge oferuje uniwersalną, motywującą wiadomość: „We know you feel the world is too heavy / But you can turn it all around if you want / Oh yes you’re in charge of what you feel / And when your life is looking real grim it’s time to scream it out”. To przejście od osobistego strachu do zbiorowego pokrzepienia, uznające wspólne brzemię „ciężkiego świata”, jednocześnie wzmacniając słuchacza do przejęcia kontroli nad swoimi emocjami. To wezwanie do uwolnienia skumulowanych uczuć, do „wykrzyczenia ich”.

Refren – „It’s all good / (You tell yourself) / It’s all good / (느낌이 어떤가요?) / It’s all good / (How does it feel?)” – jest sercem ironicznego, a jednocześnie pocieszającego przesłania piosenki. Powtarzające się zapewnienie „It’s all good” jest natychmiastowo osłabiane przez nawiasowe „You tell yourself”, ujawniając wymuszoną pozytywność, mechanizm radzenia sobie, a nie prawdziwe przekonanie. Włączenie koreańskiego tekstu „느낌이 어떤가요?” (co tłumaczy się jako „Jak się czujesz?”), a następnie jego angielskiego odpowiednika, wzmacnia to wewnętrzne pytanie o stan emocjonalny. Nie chodzi tylko o mówienie, że jest dobrze, ale o rzeczywiste badanie ukrytych uczuć. Ta mieszanka języków i introspekcji odzwierciedla globalną, internetową wrażliwość zespołu, gdzie Orono, urodzona w Japonii, współpracowała z członkami z różnych krajów.

Najbardziej charakterystycznym elementem jest prawdopodobnie fragment z post-chorusu – „Robo Robbins” – czyli bezpośrednia samplowana wypowiedź znanego mówcy motywacyjnego, Anthony’ego Robbinsa: „Hi, this is Anthony Robbins / I wanna take a moment before we get started just to thank you for the privilege and the opportunity to share with you the strategies and techniques that have positively shaped my life”. Włączenie tego fragmentu jest genialnym zderzeniem. Z jednej strony to uosobienie kultury samopomocy, oferujące gotową mantrę kontroli i pozytywnej transformacji. Z drugiej, w kontekście lęków Orono i wymuszonego „It’s all good”, można to odczytać ironicznie. Czy jest to prawdziwa inspiracja, czy nieco pusta frazes, którym karmi się nastolatków (i wielu dorosłych), aby radzili sobie ze swoimi problemami? Sama Orono oceniła piosenkę na „17/10” właśnie ze względu na „dobrego, starego RoboRobbinsa, który mówi ci, że wszystko będzie dobrze, nawet jeśli świat niedługo się skończy”, co wskazuje na to połączenie powagi i cynicznej świadomości zbliżających się problemów. Muzyka zespołu często eksploruje tematy technologii, mediów i internetu, a ta próbka idealnie pasuje do ich stylu „wycinania i wklejania”, przypominającego kolaż.

Druga zwrotka: „Run, I’ve had it up to here / Gotta get out and do all of my chores / Hold up, it’s only 3pm / I ought to go back and relax some more” – przesuwa się na codzienne presje życia – obowiązki, prace domowe – ale znowu pojawia się pociąg do bezczynności, pragnienie „odpoczynku”. To uosabia powszechną walkę z prokrastynacją i pragnienie ucieczki, które Orono zauważyła jako temat bliski jej kolegom z klasy. Outro „Congratulations / Good” jest uderzająco krótkie i niemal lekceważące, oferując szybkie, niemal sarkastyczne potwierdzenie po emocjonalnej huśtawce i motywacyjnych przemowach. Pozostawia słuchacza z poczuciem niejednoznaczności – czy wszystko jest naprawdę „dobrze”, czy to tylko kolejne powierzchowne zapewnienie w świecie pełnym złożonych uczuć?

Superorganism, zespół powstały w dużej mierze online, zanim jego członkowie w ogóle się spotkali, tworzy muzykę, która została opisana jako odzwierciedlająca „niejednolity, zagmatwany... kolaż technologii i mediów maskujących negatywność buzującą pod powierzchnią” bycia młodym w XXI wieku. Chociaż piosenka pozornie przekazuje pozytywne przesłanie, to ukryty nurt, jak Orono zauważyła w wywiadzie, polega na tym, że zespół nie jest o „tylko dobrych wibracjach”. „It’s All Good” służy zatem jako żywe, kalejdoskopowe badanie nastoletnich lęków, poszukiwania sensu i często kruchego aktu przekonywania siebie, że wszystko, mimo przytłaczających dowodów na coś przeciwnego, jest w rzeczywistości „all good”. Jego zabawne, a jednocześnie głęboko rezonujące połączenie osobistych wyznań, sampli z popkultury i wielojęzycznych wtrąceń tworzy unikalny krajobraz dźwiękowy, który wydaje się zarówno znajomy, jak i głęboko współczesny.