Interpretacja Hard To Part - Stanisław Sojka

Utwór „Hard To Part” Stanisława Sojki, choć śpiewany w języku angielskim, przenika do głębi polską wrażliwością, stając się jednym z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych dzieł artysty. Ta poruszająca ballada pochodzi z przełomowego albumu Acoustic, wydanego w 1991 roku, który nie tylko odniósł sukces artystyczny, ale także komercyjny, będąc uznanym przez dziennikarzy za najlepszy album roku i wyprzedzając światową modę na koncerty „bez prądu” zapoczątkowaną przez MTV. Sam Sojka wielokrotnie podkreślał, że Acoustic był punktem milowym w jego karierze.

Tekst piosenki, autorstwa Roberta Lyng’a, to poetycka opowieść o przemijaniu, utracie i trudnościach towarzyszących rozstaniu, ujęta w niezwykle sugestywne metafory. Rozpoczynają ją obrazy wspólnego, wspaniałego czasu: „We mapped the stars / We sailed the seas / And flew to the blue sky / As far as we could see”. Te mocne, wizjonerskie wersy malują przed słuchaczem obraz związku pełnego odkryć, nieograniczonych możliwości i wspólnych marzeń, sięgających najdalszych horyzontów. To była miłość, która – jak śpiewa Sojka – „It was meant to go forever, forever”, miała trwać wiecznie. Podmiot liryczny wspomina, jak nie liczyli upływającego czasu, żyjąc „Living out our future”, a jedynymi konsekwencjami były nagromadzone wspomnienia. Ten idylliczny obraz przeszłości zderza się jednak z bolesną teraźniejszością.

Refren „Oh, it’s so hard to part” staje się tu centralnym punktem wyrazu, rezonującym z uniwersalnym doświadczeniem smutku i żalu po stracie. Sojka, znany z głębokiej wrażliwości i umiejętności oddawania emocji głosem, nadaje tym słowom niezwykłą siłę. Utwór ukazuje walkę z akceptacją końca czegoś, co wydawało się być niezmienne.

Kolejne wersy, „Ebb tides wash away the traces / Of our liquid places”, wprowadzają motyw nieuchronnego upływu czasu, który niczym odpływ, zmywa ślady minionych chwil, rozmywając „płynne miejsca” – być może ulotne, ulubione zakątki, gdzie rozwijała się miłość, lub po prostu niestałość ludzkich uczuć i relacji. Gwiazdy, które zakochani „mapowali”, pozostają obojętnie takie, jakie były „Too long ago”, symbolizując trwałość kosmosu w kontraście do kruchości ludzkich więzi. Są świadkiem zarówno początku, jak i końca, lecz ich odległość i niezmienność podkreślają samotność podmiotu lirycznego w obliczu utraty.

Szczególnie poruszający jest fragment: „You have left me breathless / And defused / Leaving but the measure / Of love, we gave to each other”. „Bez tchu i rozbrojony” – to silny obraz kogoś, kto został pozbawiony energii, celu, sensu, pozostawiony jedynie z „miarą miłości”, którą wzajemnie sobie ofiarowali. To uświadomienie sobie, że choć związek się skończył, esencja uczuć, ich ślad, pozostaje. To testament miłości, który przetrwał, mimo fizycznego rozstania.

Za muzykę do utworu odpowiada Stanisław Sojka, natomiast aranżacją smyczków zajął się Jan Kanty Pawluśkiewicz, wybitny krakowski kompozytor. To połączenie talentów nadało „Hard To Part” jego charakterystyczne, głębokie i melancholijne brzmienie, w którym jazzowa wrażliwość Sojki spotyka się z popową przystępnością, tworząc coś wyjątkowego. Na płycie Acoustic Sojka nie tylko śpiewa, ale również gra na fortepianie, gitarze i skrzypcach, potwierdzając swój status multiinstrumentalisty. Współpraca z takimi muzykami jak Janusz „Yanina” Iwański, Witold E. Rek, Jan Piotrowski czy Mateusz Pospieszalski, a także produkcja, w której udział wziął m.in. Dieter Meier z Yello, przyczyniły się do sukcesu albumu.

„Hard To Part” to piosenka, która pięknie oddaje słodko-gorzki smak wspomnień po wielkiej miłości. Jest hołdem dla tego, co było, jednocześnie akceptując bolesną rzeczywistość rozstania. To utwór o uniwersalnym przesłaniu, które rezonuje z każdym, kto kiedykolwiek doświadczył trudności w pożegnaniu z kimś, kto był dla niego całym światem. Mimo nostalgii, w tekście tkwi pewna dojrzałość – świadomość, że choć ślady znikają, prawdziwa miara miłości pozostaje.